Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας Η Φανερωμένη Εκδήλωση ,για τα 200 χρόνια από τη γέννηση του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη Δευτέρα 11-11-2024, στην Αγορά Αργύρη και ωρα 6.00 μ.μ. Καλωσόρισμα από τον Αντιπρόεδρο του Συλλόγου μας κ Νικόλαου Ασπρογέρακα ο οποίος λόγω έκτακτου γεγονότος απουσίασε ( εκφώνηση από κ Γιάννη Σίδερη πρόεδρο του Συλλόγου }
Αγαπητοί συμπατριώτες και φίλοι των Λευκαδίων.
Θα ήταν ανεπίτρεπτη παράλειψη του συλλόγου μας να μη διοργανώσει εκδήλωση αφιερωμένη στον εξέχοντα και δεύτερον τη τάξει εθνικό μας ποιητή, Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 200 χρόνων από τη γέννησή του. Δικαιολογημένα του δόθηκε ο τίτλος του Εθνικού ποιητή, όχι μόνο γιατί αντλούσε τα θέματά του από τη νεότερη ελληνική ιστορία και γιατί υπερασπίστηκε έμπρακτα την Εθνική ιδέα (πράγμα που έκαναν και άλλοι λογοτέχνες της εποχής του), αλλά κυρίως επειδή ταίριαξε με τη δημοτική γλώσσα το ήθος των ηρώων του και τους πρόβαλε με πάθος και τραγικό μεγαλείο.
Από τους πρωταγωνιστές του ενωτικού κινήματος για την ένωση των επτανήσιων με τη μητέρα Ελλάδα. Εκλεγμένος θριαμβευτικά από τους Λευκαδίτες βουλευτής στη 13η Βουλή των Ιονίων νήσων συνέταξε την απόφαση του σώματος για την Ένωση, η οποία έγινε ομόφωνα δεκτή στις 23 Οκτώβρη του 1863. Ας συναισθανθούμε κι εμείς τη χαρά του ποιητή: “΄Άπειρος λαός ώρμησε έξαλλος εις τον προωρισμένον δια τους βουλευτάς περίβολον. Αι επευφημίαι ήσαν διαρκείς και είχον τι το άγριον. Και εάν επρόκειτο να ζήσω χίλια έτη δεν θα λησμονήσω την αγιότητα εκείνης της σκηνής. Εγώ έκλαιον κρουνηδόν ουδέ ηδύναντο να με καθησυχάσουν τα συγχαρητήρια των συναδέλφων και των λοιπών.. Καθ όλον τον δρόμον μας έραιναν δι ανθέων και ζαχαρωτών. ΄Ημουν όλως έξαλλος με την κεφαλήν αποκαλυμμένην, μολονότι έβρεχεν απεθαύμαζον εκστατικώς την μεγαλοπρεπή εκείνην σκηνήν”.
Πρωταγωνιστής επίσης στην Ελληνική βουλή την ημέρα της ορκωμοσίας των επτανήσιων αντιπροσώπων (22 Ιουλίου του 1864), όπου εκφώνησε εκ μέρους των λόγο σημαντικό και θριαμβευτικό: “H προσάρτηση της Επτανήσου δεν εννοούμεν να μείνει άγονος και στείρα. Δεν φέρομεν μεθ΄ημών εκ προμελέτης ούτε συμπαθείας ούτε αντιπαθείας δια της δείνα ή δείνα πολιτικής μερίδας. Εννοείτε ότι δεν δυνάμεθα να εμπιστευθούμεν εις τας χείρας του τυχόντος την διεύθυνσιν του εθνικού σκάφους. Αλλ΄ ο οιοσδήποτε είναι ο κυβερνήτης, ας αποδείξει δια των έργων του ότι είναι κατάλληλος να κυβερνήσει, και τότε ημείς είμεθα μετ΄ αυτού”.
Πρωταγωνιστής για τρίτη φορά (αναφέρομαι στις τρεις σημαντικές στιγμές της ζωής του) όταν απήγγειλε το ποίημα στα αποκαλυπτήρια του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, στις 25 Μαρτίου του 1872, μπροστά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.. Η απαγγελία με όσα ακολούθησαν στην Αθήνα και στη Λευκάδα στάθηκε ο πιο μεγάλος ποιητικός θρίαμβος του Βαλαωρίτη και η πιο γλυκιά ώρα της ζωής του. Παραλείπω τις εκδηλώσεις του κόσμου και περιορίζομαι στα αισθήματα του ίδιου και του λευκαδίτικου λαού:
΄Οταν γύρισε στο ξενοδοχείο οι σφυγμοί είχαν φτάσει τους 150, τον έπιασε τέτοια καρδιακή κρίση, ώστε λίγο έλειψε να τελειώσει, πράγμα που φοβότανε άλλωστε, γι αυτό και την παραμονή της απαγγελίας είχε συντάξει τη διαθήκη του και είχε γράψει αποχαιρετιστήριο γράμμα στη γυναίκα του.
Τέλος ο λαός της ιδιαίτερής του πατρίδας, της Λευκάδας, διαψεύδοντας τη ρήση του Ευαγγελιστή Λουκά “ουδείς προφήτης δεκτός εστίν εν τη πατρίδι αυτού” και επί το λαϊκότερον “κανείς δεν άγιασε στον τόπο του” , αφού συγκεντρώθηκε πανδημεί στην πλατεία μέσα σε κλίμα απερίγραπτου ενθουσιασμού αποθέωσε τον εθνικό του ποιητή: “Καταβάντα της αψίδος με περιέφερεν όλος ο κόσμος καθ΄ άπασαν την πόλιν μεταμορφωθείσαν εις δάσος δάφνης και μυρσίνης. Ραγδαία βροχή ζαχαρωτών και ανθέων έπιπτεν αδιακόπως επί της κεφαλής μου. Τέλος με επανέφερον εις το οίκημά μου. Ηναγκάσθην να ασπασθώ όλους μικρούς και μεγάλους, εχθρούς και φίλους Το εσπέρας εφωταγωγήθη η πόλις λαμπρά και εκάησαν πάμπολλα πυροτεχνήματα.. Ούτως έληξαν αι τελεταί της πτωχής πατρίδος μου. Και εάν μου ήτο γεγραμμένον να ζήσω επί αιώνες ουδέποτε θα λησμονήσω την εν Αθήναις τελεσθείσαν πανήγυριν και την εν Λευκάδι υποδοχήν μου. Ποτέ δεν θα επανέλθουν τοιαύται ημέραι”.
Αναφέρθηκα σε τρεις σημαντικούς σταθμούς,δύο πολιτικούς και έναν ποιητικό, του Βαλαωρίτη.. Περισσότερα , αναλυτικότερα και εμβριθέστερα θα αναφερθεί στη ζωή και το έργο του ποιητή μας, η κ. Πολίτη, που θα πάρει αμέσως το λόγο.
Η κ. Ευσταθία Πολίτη σπούδασε Ιστορία- Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μετά από κατατακτήριες εξετάσεις συνέχισε τις σπουδές της στο Τμήμα Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Σε μεταπτυχιακό επίπεδο ειδικεύτηκε στη Νεότερη Ελληνική Ιστορία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Συγκριτική Ευρωπαϊκή Ιστορία στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας. Από το 2021 είναι Υποψήφια διδάκτορας του Τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφόρησης του Παν/μίου Δυτικής Αττικής με θέμα: Αριστοτέλης Βαλαωρίτης (1824-1879): εργογραφική και βιβλιογραφική καταγραφή, σημασιολογική αποτύπωση και σχεδιασμός ψηφιακής συλλογής.
Έχει εργαστεί σε ερευνητικούς φορείς και πανεπιστήμια ως ερευνήτρια σε επιστημονικά προγράμματα. Σήμερα εργάζεται στη βιβλιοθήκη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών στο πλαίσιο της ταξινόμησης και περιγραφής του αρχείου του Νίκου Εγγονόπουλου.