Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το χειρόγραφο Βόινιτς είναι ένα μυστηριώδες εικονογραφημένο βιβλίο με ακατανόητο περιεχόμενο.
Θεωρείται ότι γράφτηκε πριν από αιώνες (400 έως 800 χρόνια περίπου) από κάποιον άγνωστο
Κατά τη διάρκεια της γνωστής ιστορίας του το χειρόγραφο αποτέλεσε αντικείμενο εντατικής μελέτης από
πολλούς επαγγελματίες και ερασιτέχνες
κρυπταναλυτές, μεταξύ των οποίων μερικοί από τους κορυφαίους Αμερικανούς και Βρετανούς
αποκωδικοποιητές του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, κανείς τους όμως δεν κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει
έστω και μια λέξη. Αυτές οι επανειλημμένες αποτυχίες έχουν κάνει το χειρόγραφο Βόινιτς ξακουστό
στην ιστορία της κρυπτογραφίας,[2] έδωσαν όμως βάση και στην άποψη ότι το βιβλίο δεν είναι
τίποτε περισσότερο από μια περίτεχνη απάτη, μια δίχως νόημα εναλλαγή τυχαίων χαρακτήρων.[3]
ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΘΗΚΕ
ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΟΪΝΙΤΣ!
Οι
ερευνητές κατόρθωσαν να σπάσουν έναν από τους γρίφους που περιέβαλαν, αυτό που
συνηθιζόταν να αποκαλείται: "Το πιο μυστηριώδες χειρόγραφο του
κόσμου", το χειρόγραφο Βόινιτς (Voynich), ένα βιβλίο γεμάτο με σχέδια και
γραφή που κανείς δεν στάθηκε ικανός να εξηγήσει μέχρι σήμερα.
Χρησιμοποιώντας
τη χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα ( C-14) μια ομάδα με επικεφαλής τον Greg
Hodgins στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, συμπέρανε ότι το
χειρόγραφο γράφτηκε στην αρχή του 15ου αιώνα, έναν αιώνα δηλαδή νωρίτερα απ'
ότι πίστευαν οι περισσότεροι ερευνητές!
Σύμφωνα
με τους ερευνητές ο "Κώδικας Ντα Βίντσι" ωχριά μπροστά στο
"Χειρόγραφο Βόϊνιτς", το οποίο περιλαμβάνει εντελώς ξένους
χαρακτήρες, μιας ακατανόητης γλώσσας, που είναι αραδιασμένοι ανάμεσα σε
απεικονίσεις φυτών, αστρονομικών χαρτών και ανθρώπινων φιγουρών.
Ο
καθηγητής Hodgins δηλώνει εντυπωσιασμένος με το χειρόγραφο. "Είναι ένας
κώδικας, ένας γρίφος κάποιου είδους; Πολλοί άνθρωποι κάνουν στατιστικές,
γραμματικές και λεκτικές αναλύσεις, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που
συνηθίζονται στην κρυπτανάλυση. Αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν ταυτοποιήσει απολύτως
τίποτε!", σημειώνει.
Όμως,
χάρη στον καθηγητή Hodgins και την ομάδα του, κάτι τελικά ταυτοποιήθηκε: η
ηλικία του χειρογράφου.
Για
να αποκτήσει δείγματα του χειρογράφου, ο Hodgins ταξίδεψε μέχρι το Πανεπιστήμιο
Γέηλ, όπου οι συντηρητές της βιβλιοθήκης σπάνιων χειρογράφων (Beinecke) του
Πανεπιστημίου είχαν προηγουμένως εντοπίσει και αναγνωρίσει τις σελίδες που δεν
είχαν αφαιρεθεί ή επιδιορθωθεί, και που έτσι αποτελούσαν τις πιο
αξιόπιστες ως δείγματα. 
Ο
καθηγητής αφαίρεσε χειρουργικά ένα τμήμα της περγαμηνής για να πάρει τα τέσσερα
μικροσκοπικά δείγματα (1Χ7 mm) τα οποία μετέφερε πίσω στο εργαστήριο στο
Tucson, όπου καθαρίστηκαν εξονυχιστικά. Μετά, η ομάδα αποτέφρωσε τα δείγματα
κρατώντας μόνο τον περιεχόμενό τους άνθρακα. Αυτά τα νέα δείγματα άνθρακα
(C-12) τροφοδότησαν έναν φασματογράφο μάζας που απομονώνει το βαρύτερο ισότοπο
C-14, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τελική χρονολόγηση του
αντικειμένου.
Έτσι
λοιπόν, η ομάδα μπόρεσε να σπρώξει πίσω την υποτιθέμενη ηλικία του χειρογράφου
κατά μια 100ετία, μια ανακάλυψη που εξάλειψε οριστικά κάποιες από τις γνωστές
υποθέσεις για την καταγωγή και την ιστορία του χειρογράφου.
Παρότι
ο Hodgins παραδέχτηκε ότι τα πραγματικά περιεχόμενα του βιβλίου είναι πέρα από
την ειδικότητά του, πιστεύει ότι μπορεί να συνδέεται με την αλχημεία, μια
πρακτική γνωστή για τη μυστικοπάθειά της, πράγμα που μπορεί να εξηγεί και το
γιατί το χειρόγραφο κωδικοποιήθηκε.
"Ανακαλύπτω
ότι αυτό το χειρόγραφο είναι απολύτως γοητευτικό, σαν ένα παράθυρο που κοιτάζει
μέσα σ' ένα πολύ ενδιαφέρον μυαλό. Συνδέοντας όλα τα μέρη αυτής της ιστορίας,
ένιωσα φανταστικά. Σε τελική ανάλυση αποτελεί έναν μεγάλο γρίφο που κανείς δεν
έχει επιλύσει, και ποιός δεν αγαπάει τους γρίφους;" κατέληξε ο Hodgins.
Αναρτήθηκε από ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΝΙΔΑΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου