Ομοσπονδία Συλλόγων Επιχειρηματιών Ενοικιαζόμενων Δωματίων - Διαμερισμάτων Ν. Λευκάδας Το Μεγανήσι http://www.holidaysinlefkada.eu/

Δημοτικά Διαμερίσματα : Βαθέος , Κατωμερίου , Σπαρτοχωρίου. Το Μεγανήσι είναι ένα μικρό κατάφυτο νησί στα ανατολικά της Λευκάδας με έκταση σχεδόν 20 τ. χλμ. με 1.200 μόνιμους κατοίκους. Βρίσκεται σε απόσταση τεσσάρων ναυτικών μιλίων από το Νυδρί με το οποίο συνδέεται καθημερινά μέσω φέρυ-μπόουτ. Έχει τρεις οικισμούς, το Βαθύ, το Κατωμέρι και το Σπαρτοχώρι και τρία γραφικά λιμάνια, τα Σπήλια στον οικισμό Σπαρτοχωρίου, τον Αθερινό στον οικισμό Κατωμερίου και το Βαθύ. Πρωτεύουσα του νησιού είναι το χωριό Κατωμέρι που βρίσκεται ψηλά πίσω από το Βαθύ και είναι έδρα του ομώνυμου Δήμου.

Αξιοθέατα

Στα αρχαία χρόνια το Μεγανήσι πιθανότατα ήταν το νησί των Ταφίων. Στον Όμηρο εμφανίζεται για πρώτη φορά το όνομα αυτό παρμένο ίσως από τη μυθολογία που ήθελε τον Τάφιο, γιο του Ποσειδώνα και βασιλιά της περιοχής. Ο Όμηρος αναφέρει ότι ο Οδυσσέας εμπιστεύτηκε τα πλοία του στο βασιλιά Μέντορα των Ταφιών, φεύγοντας για την Τροία. Κατά άλλους το Μεγανήσι θεωρείται ότι είναι το νησί Αστερίς που αναφέρεται επίσης στον Όμηρο. Το Μεγανήσι έχει ακόμα αρκετούς όρμους όπου βρίσκουν καταφύγιο τα σκάφη που πλέουνστο Ιόνιο, όπως είναι το Αμπελάκι, ο Μπάλος, το Πλατιγυάλι,η Σβούρνα, το Κολόπουλου, το Διχάλι, το Λιμονάρι, η Ελιά, η Λίμνη, καθώς επίσης και σπήλαια στα νοτιοανατολικά του νησιού. Το πιο ονομαστό είναι η λεγόμενη Σπηλιά του Παπανικολή. Πρόκειται για μια θαλάσσια σπηλιά στο νοτιοδυτικό άκρο του νησιού με βάθος γύρω στα τριάντα μέτρα και αμμουδιά στο εσωτερικό της. Η παράδοση λέει ότι ήταν μια από τις κρυψώνες του υποβρύχιου του Παπανικολή για να μην τον εντοπίζουν οι εχθροί. Στην ίδια σπηλιά λέγεται ότι κατέφυγε και ένας παπάς με τους μαθητές του επί Τουρκοκρατίαςγια να γλυτώσουν από τους πειρατές.

Άλλες ενδιαφέρουσες σπηλιές είναι η σπηλιά Γιοβάνη λίγο πιο πάνω από την προηγούμενη και η σπηλιά του Δαίμονα. Πρόσβαση στις όμορφες αυτές σπηλιές υπάρχει μόνο από τη θάλασσα. Καθημερινά μικρά καϊκια φτάνουν μέχρι εδώ και στις γύρω αμμουδερές παραλίες του νησιού με τα απόκρημνα βράχια προσφέροντας άλλη μια ξεχωριστή εικόνα του Μεγανησιού στον επισκέπτη. Τα χωριά αποτελούνται από μικρά αγροτικά σπιτάκια, πολλά απ' αυτά είναι πέτρινα. Τα γραφικά δρομάκια, μικρά σαν καντούνια, παραπέμπουν σε άλλες εποχές και τα λιγοστά αυτοκίνητα που υπάρχουν στο νησί, καθώς επίσης και το μικρό λεωφορείο που εξυπηρετεί όλους τους κατοίκους και τους επισκέπτες, κινούνται με μεγάλη προσοχή ανάμεσά τους. Το Σπαρτοχώρι χτισμένο πάνω από το λιμάνι Σπήλια, σε ψηλά βράχια έχει εξαιρετική θέα. Η περιοχή έχει πολύ πράσινο. Πεύκα που φτάνουν ως την άκρη της θάλασσας προσφέρουν ιδανική σκιά για περπάτημα. Το ανηφορικό μονοπάτι από το λιμάνι για το ψηλό χωριό διευκολύνεται με μικρά σκαλάκια. Κάπου στη μέση της διαδρομής υπάρχει ένα μικρό άνοιγμα όπου βρίσκεται η Σπηλιά του Κύκλωπα ανεξερεύνητη ακόμα. Πολλοί κάτοικοι πιστεύουν ότι το σπήλαιο αυτό είναι πολύ μεγάλο. Πιθανότατα η περιοχή να πήρε το όνομα από το σπήλαιο. Τρία χιλιόμετρα πιο πέρα βρίσκεται το Κατωμέρι. Μικρά, λιτά, καθαρά σπιτάκια, κι εδώ δίνουν το στίγμα της αγροτικής ζωής των κατοίκων του. Γεωργοί και ψαράδες όσοι έμειναν, δεινοί καραβοκύρηδες, καπεταναίοι όσοι έφευγαν. Η κύρια καλλιέργεια είναι και εδώ οι ελιές και τα αμπέλια. Μεγάλοι ελαιώνες με τεράστια δέντρα, όπως ο ελαιώνας Μησοή, σε οροπέδια και σε πλαγιές με ξερολιθιές για να κρατούν καλά το χώμα γεμίζουν το τοπίο παντού. Γι' αυτό κι ο τόπος είχε και αρκετά ελαιοτριβεία, ιδιωτικά και συναιτεριστικά.Ελάχιστα σώζονται σήμερα, υπάρχει όμως ένα μηχανικό, που λειτουργεί κανονικά. Είναι το ελαιοτριβείο Ζαβιτσάνου στον οικισμό Σπαρτοχωρίου. Πρόσφατα ο δήμος Μεγανησίου ανέλαβε να αποκαταστήσει το ιππήλατο ελαιοτριβείο Πανούτσου στο Βαθύ για να λειτουργήσει ως βιοτεχνικό μουσείο.

Διάσπαρτοι στα ψηλά σημεία που περνάει ο αέρας βρίσκονται εγκαταλελειμένοι πολλοί ανεμόμυλοι, που παλιότερα, το 19ο και τον 20ο αιώνα ήταν στις δόξες τους. Οι περισσότεροι είναι στα υψώματα γύρω από το λιμάνι του Αθερινού. Είναι σε σημεία που τα βρίσκουν οι άνεμοι λιοβόρι, πουνέντες και λεβάντες. Οι μύλοι ήταν όλοι ιδιωτικοί και έπαιρναν συνήθως τα παρονόματα των ιδιοκτητών τους όπως ο μύλος του Μπακόλα, του Πατσή ή του Χύμου. ΄Ενας απ'αυτούς, ο Παλιόμυλος στέκει ακόμα αγέρωχος, καλοχτισμένος μεπέτρα, παρόλο που του λείπει η στέγη. Απομεινάρια της αγροτικής ζωής υπάρχουν εδώ ακόμα κάμποσα αλώνια στα ψηλά, γύρω στα σαράντα, φτιαγμένα με πέτρες δούλευαν πυρετωδώς για να ξεχωρίσουν το στάρι και τα άλλα προϊόντα. Ένα από αυτά είναι το αλώνι Κονιδάρη. Το λιγοστό νερό του νησιού το τραβούσαν με πηγάδια που άνοιγαν σε πολλά σημεία του νησιού. Σήμερα λίγα είναι τα πηγάδια που λειτουργούν. Ξεχωρίζουν όμως για την τέχνη τους. Τα περισσότερα είναι χτισμένα με πέτρα και έχουν ένα μεγάλο χαμηλόκυκλικό πεζούλι και στη συνέχεια από πάνω το μικρότερο άνοιγμα. Χαρακτηριστικό είναι το πηγάδι Φερεντίνου στα Σπήλια, καθώς και το γνωστό πηγάδι Ρεμεντάνι. Τα χριστιανικά μνημεία του νησιού είναι αρκετά και πολύτιμα. Το μικρό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου είναι χτισμένο στη βοτσαλωτή παραλία στα δυτικά του νησιού. Μπορεί να μην έχει να επιδείξει πια σπουδαίες τοιχογραφίες ή αρχιτεκτονική, έχει όμως μεγάλη ιστορία. Χωρίς να έχει επιβεβαιωθεί πλήρως η παράδοση λέει ότι είναι μοναστήριπου θεμελιώθηκε πριν το 1477. Λέγεται ότι καταστράφηκε από πειρατές που πέταξαν την εικόνα του Αγίου στη θάλασσα και την ανέσυρε ψαράς με τα δίχτυα του. Το 1800 ο μοναχός Ιωάννης Πατρίκης από πλούσια οικογένεια, πολύ αγαπητός στην Ιθάκη, αλλά και στο Μεγανήσι που το επισκεπτόταν συχνά, έστειλε μια καλόγρια να το ξαναχτίσει. Η καλόγρια διακόνευε συνεχώς με βοηθό της τον Μεγανησιώτη Βασίλη Πολίτη. Λέγεται μάλιστα ότι έφτασαν μέχρι τον Τσάρο της Ρωσίας για το σκοπό αυτό. Τέλος το μοναστήρι ξαναχτίστηκεκαι η καλόγρια έμεινε εκεί μέχρι το θάνατό της. Ο τάφος της βρίσκεται ανάμεσα στα θεμέλια του παλιού και του νέου τοίχου του ιερού.

Ο ναός στο κοιμητήριο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που ανήκει στην ενορία Βαθέως θεωρείται ότι χτίστηκε το 1620. Το ύφος των τοιχογραφιών ταιριάζει μ' αυτή τη χρονολογία γενικότερα. Είναι ένας μονόχωρος ξυλόγλυπτος ναός με κτιστό τέμπλο. Πρόσφατα εμφανίστηκαν τμήματα τοιχογραφιών κάτω από παχύ επίχρισμα που εικονίζουν έφιππο άγιο, τον Άγιο Γεώργιο. Υπάρχουν μαρτυρίες ότι έμεναν εκεί μοναχοί πριν χτιστεί ο ναός. Το 1790 ο εφοπλιστής Μάλαμας ανακαίνισε το ναό και δώρισε τη γη του κοιμητηρίου. Τα παράθυρα που ανοίχτηκαν σε νέα ανακαίνιση κατέστρεψαν μέρος της τοιχογραφίας του Αγίου Γεωργίου. Ο Άγιος Νικόλαος είναι κι αυτός ναός κοιμητηρίου ο οποίος ανακαινίστηκε πρόσφατα. Βρίσκεται στη περιοχή του κάμπου λίγο έξω από τη Μησοή. Χρονολογείται από τις αρχές του 19ου αιώνα. Το Μεγανήσι είναι ένα νησί γεμάτο αμόλυντη, φυσική ομορφιά, φιλόξενο και ήρεμο, χωρίς πολλά αυτοκίνητα και εντάσεις. Προσφέρεται για περπάτημα στα μονοπάτια που το διασχίζουν και στους μικρούς δρόμους με την λίγη κίνηση. Προσφέρεται για όσους αναζητούν το απλό και το αυθεντικό. Οι Μεγανησιώτες, που λατρεύουν τον τόπο τους, φροντίζουν με σεβασμό το περιβάλλον και διατηρούν τα χαρακτηριστικά του αναλλοίωτα.

Διασκέδαση

Για το φαγητό και το ποτό υπάρχουν παραδοσιακές ταβέρνες, εστιατόρια, καφετέριες, μπάρ κ.λ.π. σας προτείνουμε να δοκιμάσετε τους παραδοσιακούς υπέροχους μεζέδες (κοκορέτσι, σπληνάντερο) . Πλούσια έθιμα και παραδόσεις σας περιμένουν να συμμετάσχετε ενεργά και να διασκεδάσετε.

Παραλίες

Στο Δήμο Μεγανησίου σας περιμένουν οι παραλίες Αη Γιάννη , Σπήλια , Αμπελάκια , Αθερινός ,Λιμονάρι κλπ.

Ταξιδεύοντας

Το Μεγανήσι βρίσκεται σε απόσταση τεσσάρων ναυτικών μιλίων από το Νυδρί με το οποίο συνδέεται καθημερινά μέσω φέρυ-μπόουτ. Καθημερινά μικρά καϊκια φτάνουν μέχρι το Μεγανήσι και στις γύρω αμμουδερές παραλίες του νησιού με τα απόκρημνα βράχια προσφέροντας άλλη μια ξεχωριστή εικόνα του Μεγανησιού στον επισκέπτη.