ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:

                                             

  Μυρτώ Κιούρτη

Buildings Identities

Ποια είμαι Τι κάνω Τα έργα μου Πού με βρίσκετε

Ριζοσπαστική επιστροφή

Το εξοχικό του Ξενοφώντα Βερύκιου

Σε συνεργασία με τον Κώστα Τσιαμπάο

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:

Γεννήθηκα στον Δρυμώνα, ένα μικρό χωριό της Λευκάδας

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:
Οι γονείς μου ήταν αγρότες. Δεν ήμασταν πλούσιοι. Αυτό είναι το πατρικό μου σπίτι


ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:

Όταν έγινα δώδεκα χρονών κέρδισα μια υποτροφία για το αμερικανικό κολλέγιο.

Έφυγα από την οικογένεια μου και το χωριό μου και πήγα εσώκλειστος στην Αθήνα.

Μετά πήγα για σπουδές στην Αμερική. Έγινα καθηγητής στο πανεπιστήμιο.

Έμεινα πολλά χρόνια στην Αμερική. Στο χωριό μου πίσω δεν ξαναγύρισα.

Ποτέ δεν θα ξεχάσω την στιγμή που με πήρε το λεωφορείο από τον Δρυμώνα

για να με πάει στη χώρα και από εκεί στην Αθήνα.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:

Αυτό το σπίτι θέλω να το φτιάξω από νοσταλγία. Διάβασε αυτό το ποίημα μου και θα καταλάβεις.

Ξενοφών Βερύκιος.

 Οίκαδε και άλλα ποιήματα ασαφούς κατευθύνσεως Διάττων, Αθήνα 2004.
Η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι.
Ούτε πού ήμουν πριν, ούτε πώς βρέθηκα καθισμένος διπλοπόδι στην πλάτη της χελώνας...
-Οίκαδε;
είπα για να πω κάτι.
Δεν γύρισε να με κοιτάξει, σαν να μην άκουσε ή σαν να μην την ενδιέφερε καθόλου...
-Μικρός,
είπα πάλι, έτσι για να πω κάτι,
σκάλιζα στον ύπνο μου ένα κεραμίδι. Ξανθό, βυζαντινό...
Κάθε βράδυ σκάλιζα κάμποσο και το πρωί ξυπνούσα κατάκοπος,
είπα και σύρθηκα πιο κοντά της.
Με το που τελείωσα είχα γίνει σχεδόν έφηβος.
Έφυγα από το σπίτι και δεν σκάλισα ξανά το κεραμίδι.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:

Την Λευκάδα και την αγαπώ και όχι. Είναι συντηρητική κοινωνία.
Όταν ήμουν στην Αμερική μου έλειπε η Λευκάδα.
Όταν είμαι στην Λευκάδα μου λείπει η Αμερική.

ΜΥΡΤΩ ΚΙΟΥΡΤΗ:
Το σπίτι τότε που θα σχεδιάσουμε μήπως πρέπει να αναφέρεται στην παράδοση της Λευκάδας
αλλά και να την επαναπροσδιορίζει δημιουργικά;

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:
Ναι. Για παράδειγμα πάντα μου άρεσε αυτό το πέτρινο σπίτι στον Δρυμώνα.
Εδώ έμενε ο δάσκαλος του σχολείου μου.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:
Όταν είμαι μέσα στο σπίτι αυτό που φτιάχνουμε θέλω να νιώθω ότι είμαι έξω.
Είχα δει στην Αμερική ένα σπίτι του Frank Loyd Wright,
του σπουδαίου αυτού αμερικανού αρχιτέκτονα.
Μου άρεσε που ήταν τόσο ανοιχτό.

Frank Loyd Wright, Teliesin West, Scottsdale, Arizona, 1937.

ΜΥΡΤΩ ΚΙΟΥΡΤΗ:
Ας πούμε ότι έχουμε φτιάξει το σπίτι. Είστε στον δρόμο και κοιτάτε προς αυτό. Τι βλέπετε;

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:
Δέντρα.

ΜΥΡΤΩ ΚΙΟΥΡΤΗ:
Το σπίτι τότε θα το βυθίσομε στην πλαγιά, να μισοφαίνεται μέσα στα δέντρα.

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ:

Θέλω επίσης να μπορούμε να μαζευόμαστε με τους φίλους μου στο σπίτι αυτό.
Τα καλοκαίρια μαζευόμαστε δέκα, δεκαπέντε άτομα.

ΜΥΡΤΩ ΚΙΟΥΡΤΗ:

Στη θέση του καθιστικού θα φυτέψουμε μια ελιά. Ο τεράστιος καναπές θα μπει εκεί που θα ήταν
"κανονικά" η βεράντα. Ο χώρος το καλοκαίρι θα ανοίγει με πτυσσόμενες τζαμαρίες.
Είτε κλειστά είτε ανοιχτά εσείς γύρω σας θα έχετε μόνο δέντρα.