Μια άγνωστη σε πολλούς ιστορία…
Μια άγνωστη σε πολλούς ιστορία. Άγνωστη μέχρι πρότινος σε μας τουλάχιστον τους ίδιους, που κάπως τα ψάχνουμε. Πρόκειται για την ιστορία του Καλαμιτσιώτη (από το χωριό Καλαμίτσι Λευκάδας) κομμουνιστή, από τον Μεσοπόλεμο ακόμη, αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) και πολιτικού πρόσφυγα στη συνέχεια, μετά την ήττα του ΔΣΕ, Στάθη Καρύδη. Ελπίζουμε να επανέλθουμε με φωτογραφικό υλικό από την πολιτική προσφυγιά τουλάχιστον, αν δεν έχει διασωθεί τίποτε περισσότερο…
Ο ΣΤΑΘΗΣ Ιωάννου ΚΑΡΥΔΗΣ γεννήθηκε στις 9 Σεπτέμβρη 1915 στο Καλαμίτσι της Λευκάδας. Τελείωσε το Δημοτικό στο χωριό του και το Γυμνάσιο στη Λευκάδα με βαθμό απολυτηρίου «άριστα». Στη συνέχεια, έπειτα από εισαγωγικές εξετάσεις, πέρασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αλλά εγκατέλειψε τις σπουδές του. Εισήχθη με εξετάσεις στη Γεωπονική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μετά την αποφοίτησή του διορίστηκε στην Αγροτική Τράπεζα Ελλάδας.
Τη δεκαετία του 1930, περίοδο που ήταν φοιτητής, εργάστηκε ως συντάκτης στην εφημερίδα του ΚΚΕ «Ριζοσπάστης». Το διάστημα εκείνο, και συγκριμένα στις 15 Νοέμβρη του 1934, έγινε η επίθεση κατά των Γραφείων της εφημερίδας, την οποία βίωσε μαζί με τους συντρόφους του. Το γεγονός αυτό περιγράφει ο τότε υπεύθυνος της εφημερίδας, ο Αργύρης Αργυριάδης («Ριζοσπάστης», 30.11.1988): «Οι αγωνιστές συντάκτες που δέχτηκαν την επίθεση ήταν οι εξής: Πέτρος Ρούσος, Λεωνίδας Στρίγκος, Παναγιώτης Κορνάρος, Παναγιώτης Μαυρομάτης, Κώστας Σιδερίδης (Αυγήτης), Τάκης Κόντος, Στάθης Καρύδης, Γιώργος Τσιτήλος, Νίκος Παπαπερικλής, Αλέκος Ιωαννίδης (διαχειριστής), Γιώργος Βρετάκος, Δ. Μαρουκάκης, Τάκης Φίτσιος, Αριστ. Τσουρτσούλης, Φίλιππας Τάνης (διορθωτής), Μ. Τατασόπουλος, Γ. Αγγελακόπουλος κ.ά.».
Στη διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε από τις 15 Νοέμβρη του 1941 μέχρι τις 28 Οκτώβρη του 1944 στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης και οι Γερμανοί τον κράτησαν ως όμηρο στο στρατόπεδο Παύλου Μελά. Μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας υπηρέτησε στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας, στον τομέα Διαφώτισης. Στον Εμφύλιο ο Στάθης Καρύδης στερήθηκε την ελληνική ιθαγένεια, με βάση το υπ΄ αριθμόν 80683/52/622/19-12-53 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών, το οποίο ανακλήθηκε στις 27 Γενάρη του 1976 με έγγραφο του ίδιου υπουργείου.
Μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού βρέθηκε πρόσφυγας στη Ρουμανία και αργότερα στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Εργάστηκε στο Τμήμα Διαφώτισης του ΚΚΕ, στο ραδιοφωνικό σταθμό «Φωνή της Αλήθειας» και στο περιοδικό «Νέος Κόσμος».
Ο δρόμος για την πολιτική προσφυγιά, μετά την ήττα του ΔΣΕΤΟ ΚΚΕ αξιοποίησε στη μαζική διαφώτιση το ραδιοφωνικό σταθμό του. Από τον Μάρτη του 1949 άρχισε να μεταδίδει από το Βουκουρέστι ο ραδιοφωνικός σταθµός «Ελεύθερη Ελλάδα» που διήρκεσε μέχρι τις 31 Δεκέμβρη του 1955. Στη σύνταξη του σταθμού ήταν ο Στάθης και η Αγγέλα Καρύδη. Πριν την λειτουργία του σταθμού αυτού υπήρχε ο «Ραδιοφωνικός Σταθμός του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας», που εξέπεμπε από το Βελιγράδι από τις 16 Ιούλη του 1947 μέχρι τις αρχές του 1949, δυο φορές την ημέρα -πρωί και βράδυ- στα βραχέα κύματα. Στις 13 Ιούνη του 1957 το ΠΓ του ΚΚΕ αποφάσισε την επαναλειτουργία του ραδιοφωνικού σταθμού «Ελεύθερη Ελλάδα» με την ονομασία «Η Φωνή της Αλήθειας». Η λειτουργία του άρχισε την 1 Μάρτη του 1958, με μια εκπομπή την ημέρα, από την περιοχή Χάλε της Λειψίας στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία και σε σύνδεση με το Βουκουρέστι, όπου βρίσκονταν η διεύθυνση και η βασική ομάδα του σταθμού. Το μεγαλύτερο μέρος της εκπομπής στη Χάλε ετοιμάζονταν στο Βουκουρέστι και μεταδίδονταν στη Χάλε με τέλεξ. Από τις αρχές του 1959 άρχισαν δύο ακόμη εκπομπές από το Βουκουρέστι, που αργότερα έγιναν τρεις.
Μετά από την 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που έγινε στις 5-15 Φλεβάρη του 1968, και τη διάσπαση του ΚΚΕ που ακολούθησε, οι εκπομπές συνεχίστηκαν από το Χάλε. Ανάμεσα στους συντάκτες του σταθμού είναι και ο Στάθης Καρύδης. Ο ραδιοφωνικός σταθμός σταμάτησε οριστικά να εκπέμπει μετά από την κατάρρευση της απριλιανής χούντας το 1974 και τη νόμιμη πλέον δράση του ΚΚΕ στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, στις 13 Γενάρη του 1975.
Την άνοιξη του 1975 ο Στάθης Καρύδης επαναπατρίστηκε. Διατέλεσε συντάκτης του «Ριζοσπάστη» μέχρι το 1977 και εργάστηκε στη συνέχεια στο Αγροτικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΕ).
Στις εκλογές της ΚΕ του ΑΚΕ, που έγιναν στις 22 και 23 Γενάρη του 1983, εκλέχτηκε μέλος του Πολιτικού Γραφείου του ΑΚΕ. Μέχρι το 1985, που έπαθε εγκεφαλικό, συνέχισε να γράφει, ακόμη και με ψευδώνυμο και να σχολιάζει τα σημαντικά πολιτικά γεγονότα της χώρας μας στην «Αγροτική Αναγέννηση» (μηνιαία επιθεώρηση αγροτικής οικονομίας και πολιτικής) και στο «Δρόμο της Αγροτιάς» (μηνιαία εφημερίδα της ΚΕ του Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας). Τα έντυπα αυτά του ΑΚΕ ή του Προοδευτικού Αγροτικού Κόμματος Ελλάδας (ΠΑΚΕ), όπως παμψηφεί μετονομάστηκε από την Κεντρική του Επιτροπή, με τα 240 μηνιαία φύλλα τους αποτελούν αψευδή μαρτυρία της καταστροφικής αγροτικής πολιτικής των τελευταίων 40 χρόνων.
Ο Στάθης Καρύδης ήταν μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης (ΠΕΑΕΑ).
Πέθανε στις 10 Αυγούστου του 2003 στο Μπαντ Χέρσφελντ στη Γερμανία. Ενταφιάστηκε στο Νεκροταφείο της Καισαριανής την Τρίτη 19 Αυγούστου 2003. Εκ μέρους όλων των συντρόφων του τον Στάθη Καρύδη αποχαιρέτησε ο Σπ. Σελιανίτης, που είναι και ο συντάκτης του παρόντος βιογραφικού.
(Χρησιμοποιήθηκαν επίσης στοιχεία από το «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949-1968 – Β΄ Τόμος», Σύγχρονη Εποχή, 2011)
.http://www.kolivas.de/archives
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου