Μεγάλη Παρασκευή !
Ημέρα μέρα απόλυτου πένθους και κορύφωσης του Θείου Δράματος .
Οι πιστοί με ευλάβεια θρηνούν , αλλά και κάθε τόπος , Θρηνεί ,
με την δική του ξεχωριστή παράδοση .
Στον Θρήνο ,με κατάνυξη , συμμετέχει και ο Σύλλογός μας !
Τούτη τη Μεγάλη Παρασκευή 6 Απριλίου ,,συμμετέχοντας στο Θείο Δράμα , ο Σύλλογός μας ,
Τούτη τη Μεγάλη Παρασκευή 6 Απριλίου ,,συμμετέχοντας στο Θείο Δράμα , ο Σύλλογός μας ,
ο Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ , θα βρίσκεται ,
Ψάλλοντας με τους Κανταδόρους της Santa Maura ,
στο Θρυλικό κάστρο της ΑΧΑΙΑ CLAUSS , στο εκκλησάκι του Αγίου Θωμά
Σας Περιμένουμε όλους !! 6 Απριλίου 2018 , Μεγάλη Παρασκευή 4 μ.μ.
Ὁ ὀρθόδοξος ναΐσκος ποὺ περιέχεται στὸν «πολεοδομικό» ἱστὸ τοῦ θρυλικοῦ κάστρου τῆς οἰνοβιομηχανίας ΑΧΑΪΑ CLAUSS, στὶς παρυφὲς τοῦ Παναχαϊκοῦ ὄρους, νοτιοανατολικὰ τῆς πόλεως τῶν Πατρῶν, εἶναι ἀφιερωμένος στὸν Ἀπόστολο Θωμᾶ. Ἄν καὶ ποιητικό του αἴτιο ἔχει τὴν εὐγνωμοσύνη τοῦ Gustav Clauss πρὸς τὸν ἅγιο τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα ἔφερε ἡ σύζυγός του Θωμαΐς, γιὰ τὸ γεγονὸς τῆς θεραπείας της ἀπὸ ἀσθένεια, ἐν τούτοις ἄς ἐπιτραπεῖ ἕνας νοητικὸς μετεωρισμός:
Σύμφωνα μὲ τὴν περιγραφὴ ποὺ δίνουν τὰ Εὐαγγέλια, ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, φάνηκε δύσπιστος στὸ ἄκουσμα τῆς ἀγγελίας τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ εἶπε
– “ἐὰν μὴ ἴδω…οὐ μὴ πιστεύσω”.
Ὅταν, ὅμως, ἐμφανίστηκε ἑνώπιόν του, ἀναστημένος ὁ Χριστός, καὶ “λέγει τῷ Θωμᾷ:
– φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος ἀλλὰ πιστός”, τότε “ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ:
– ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου ” (Ἰω.20, 27-28).
Ἡ ἐπιφυλακτικὴ αὐτὴ στάση τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ, ἐπειδὴ ἔγινε πρόξενος καλοῦ, ἀνομάστηκε ὰπὸ τὴν Ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας “καλὴ ἀπιστία”.
Τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, ἄν μεταφέρουμε τὰ δεδομένα στὴν ἐποχὴ καὶ στὴν ζωὴ τοῦ Gustav Clauss, διακρίνουμε καὶ ἐδῶ μία “καλὴ ἀπιστία”: ὁ Βαυαρὸς ἱδρυτὴς τῆς οἰνοποιΐας “ΑΧΑΪΑ“, αὐθέντης τοῦ πετρικοῦ Οἰνόκαστρου καὶ κτίτωρ τοῦ ἐν αὐτῷ ὀρθοδόξου ναΐσκου, δὲν ἦταν «πιστός», ὀρθόδοξος χριστιανός, ἀλλὰ προτεστάντης… Ἄς σημειωθεῖ ἐδῶ, παρεμπιπτόντως, ὅτι καὶ ὁ διάδοχος τοῦ Clauss, συνεχιστὴς τῆς οἰνικῆς δραστηριότητος τῆς οἰνοποιίας καὶ κτίτωρ τοῦ ρωναιοκαθολικοῦ ναϊδίου τῆς Ἁγίας Ἄννης, ἀείμνηστος Βλάσης Ἀντωνόπουλος, δὲν ἦταν καθολικός, ἀλλὰ ὀρθόδοξος… Τὸ -μοναδικὸ ἴσως, παγκοσμίως- παράδοξο τοῦ κτιτορικοῦ ἐγχειρήματος ἑτεροδόξων ναῶν ἀπὸ ἀλλοδόξους χρηματοδότες, βρίσκει τὴν ἐξήγησή του στὸ γεγονός ὅτι ἀμφότεροι προέβησαν σ’αὐτὸ χάριν τῶν ἑτεροδόξων συζύγων τους. Ἀλλὰ ἡ ἑρμηνεία τῆς ἐξηγήσεως βρίσκεται πιθανότατα στὴν πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: “ἡ ἀγάπη… οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς”.
Ὅμως ἄς μὴν ἐμπλακοῦμε σὲ ἀναλύσεις, ἔτσι κι ἀλλιῶς ὑποκειμενικές. Κι ἄς ἀρκεστοῦμε πρὸς τὸ παρόν, στὴν καταγραφὴ τοῦ γεγονότος ὅτι τὰ τελευταῖα χρόνια, στὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Θωμᾶ τελεῖται, κάθε Μεγάλη Παρασκευή, ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου, στὰ πλαίσια τῆς ὁποίας οἱ ἐργαζόμενοι στὴν Οἰνοποιία περιφέρουν τὸ Ἱερὸ Κουβούκλιο ἀνάμεσα στὰ πέτρινα κτίρια τοῦ οἰνόκαστρου, καὶ κάθε βράδυ Μεγάλου Σαββάτου ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Ἐπίσης, τὸ ἀμέσως ἑπόμενο Σαββατοκύριακο, «τοῦ Θωμᾶ», τελεῖται μὲ ὅλες τὶς προβλεπόμενες ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ τυπικὸ Ἀκολουθίες, καθὼς καὶ μὲ Λιτανεία ἡ πανήγυρι τοῦ ὑπεραιωνόβιου ναΐσκου.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ
Μὲ τὴν εὐκαιρία, λοιπόν, αὐτοῦ τοῦ μικροῦ ἑορταστικοῦ κύκλου, ποὺ ἀνοίγει κάθε χρόνο τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ καὶ κλείνει τὴν Κυριακὴ «τοῦ Θωμᾶ», ἄς καταχωρίσουμε σήμερα, ἐδῶ, τὸ δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδος ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ τῆς 29ης Δεκεμβρίου τοῦ 1879, ποὺ περιγράφει τόσο ὡραία, τὴν τέλεση τῆς πρώτης Θείας Λειτουργίας:
«Τὴν παρελθοῦσαν τετάρτην ἐτελέσθη ἡ πρώτη λειτουργία ἐν τῷ ἄρτι ἀνεγερθέντι ναῷ ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ εἰς θέσιν Γούτλαντ τῆς οἰνοποιητικῆς Ἑταιρίας «Ἀ χ α ΐ α». Τὸ κομψὸν τοῦτο ἐκκλησίδιον ἀνηγέρθη ἐν γραφικῇ θέσιν(sic) καὶ διεσκευάσθη καταλλήλως δαπάναις τοῦ κ. Γουσταύου Κλάους καὶ εἰς ἀνάμνησιν τῆς πρὸ δύο ἐτῶν ἀνελπίστου διασώσεωςτῆς συζύγου του κ. Θωμαΐδος ἐκ δεινῆς νόσου. τὴν λειτουργίαν ἐτέλεσεν ὁ ἱερεύς κ. Κωνς. Σπηλιωτόπουλος δι’ ἀντμυσθίου(sic), διὰ τὴν ἔλλειψιν ἐγκαινίων, παρεστάθησαν δὲ ἐν συγκινήσει οἱ ἱδρυταί, οἱ ὑπὲρ ὦν ἱδρύθη ὁ ναΐσκος καὶ πολλοὶ φίλοι συγχαίροντες ἐπὶ τῇ διασώσει τῆς καλλίστης δεσποίνης Θωμαΐδος Κλάους καὶ ἐπὶ τῇ ἀγαθῇ ἰδέᾳ τοῦ νὰ διαιωνισθῇ τὸ εὐτυχὲς ἐκεῖνο γεγονὸς διὰ τῆς ἀνεγέρσεως ναοῦ πληροῦντος τὰς ἠθικὰς ἀνάγκας τῶν παροικούντων ὀρθοδόξων καὶ τῶν ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις τῆς Ἑταιρίας ἐργαζομένων ἐργατῶν».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΩΜΑ
«ΑΧΑΪΑ CLAUSS», «ΑΧΑΪΑ», Gustav Clauss, Ἅγιος Θωμᾶς, Βλάσης Ἀντωνόπουλος, Θωμαΐς Clauss –Καρπούνη
Σύμφωνα μὲ τὴν περιγραφὴ ποὺ δίνουν τὰ Εὐαγγέλια, ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς, φάνηκε δύσπιστος στὸ ἄκουσμα τῆς ἀγγελίας τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ εἶπε
– “ἐὰν μὴ ἴδω…οὐ μὴ πιστεύσω”.
Ὅταν, ὅμως, ἐμφανίστηκε ἑνώπιόν του, ἀναστημένος ὁ Χριστός, καὶ “λέγει τῷ Θωμᾷ:
– φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος ἀλλὰ πιστός”, τότε “ἀπεκρίθη Θωμᾶς καὶ εἶπεν αὐτῷ:– ὁ κύριός μου καὶ ὁ θεός μου ” (Ἰω.20, 27-28).
Ἡ ἐπιφυλακτικὴ αὐτὴ στάση τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ, ἐπειδὴ ἔγινε πρόξενος καλοῦ, ἀνομάστηκε ὰπὸ τὴν Ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας “καλὴ ἀπιστία”.
Τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, ἄν μεταφέρουμε τὰ δεδομένα στὴν ἐποχὴ καὶ στὴν ζωὴ τοῦ Gustav Clauss, διακρίνουμε καὶ ἐδῶ μία “καλὴ ἀπιστία”: ὁ Βαυαρὸς ἱδρυτὴς τῆς οἰνοποιΐας “ΑΧΑΪΑ“, αὐθέντης τοῦ πετρικοῦ Οἰνόκαστρου καὶ κτίτωρ τοῦ ἐν αὐτῷ ὀρθοδόξου ναΐσκου, δὲν ἦταν «πιστός», ὀρθόδοξος χριστιανός, ἀλλὰ προτεστάντης… Ἄς σημειωθεῖ ἐδῶ, παρεμπιπτόντως, ὅτι καὶ ὁ διάδοχος τοῦ Clauss, συνεχιστὴς τῆς οἰνικῆς δραστηριότητος τῆς οἰνοποιίας καὶ κτίτωρ τοῦ ρωναιοκαθολικοῦ ναϊδίου τῆς Ἁγίας Ἄννης, ἀείμνηστος Βλάσης Ἀντωνόπουλος, δὲν ἦταν καθολικός, ἀλλὰ ὀρθόδοξος… Τὸ -μοναδικὸ ἴσως, παγκοσμίως- παράδοξο τοῦ κτιτορικοῦ ἐγχειρήματος ἑτεροδόξων ναῶν ἀπὸ ἀλλοδόξους χρηματοδότες, βρίσκει τὴν ἐξήγησή του στὸ γεγονός ὅτι ἀμφότεροι προέβησαν σ’αὐτὸ χάριν τῶν ἑτεροδόξων συζύγων τους. Ἀλλὰ ἡ ἑρμηνεία τῆς ἐξηγήσεως βρίσκεται πιθανότατα στὴν πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: “ἡ ἀγάπη… οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς”.
Ὅμως ἄς μὴν ἐμπλακοῦμε σὲ ἀναλύσεις, ἔτσι κι ἀλλιῶς ὑποκειμενικές. Κι ἄς ἀρκεστοῦμε πρὸς τὸ παρόν, στὴν καταγραφὴ τοῦ γεγονότος ὅτι τὰ τελευταῖα χρόνια, στὸ ἐκκλησάκι τοῦ Ἁγίου Θωμᾶ τελεῖται, κάθε Μεγάλη Παρασκευή, ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἐπιταφίου, στὰ πλαίσια τῆς ὁποίας οἱ ἐργαζόμενοι στὴν Οἰνοποιία περιφέρουν τὸ Ἱερὸ Κουβούκλιο ἀνάμεσα στὰ πέτρινα κτίρια τοῦ οἰνόκαστρου, καὶ κάθε βράδυ Μεγάλου Σαββάτου ἡ Ἀναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Ἐπίσης, τὸ ἀμέσως ἑπόμενο Σαββατοκύριακο, «τοῦ Θωμᾶ», τελεῖται μὲ ὅλες τὶς προβλεπόμενες ἀπὸ τὸ ἐκκλησιαστικὸ τυπικὸ Ἀκολουθίες, καθὼς καὶ μὲ Λιτανεία ἡ πανήγυρι τοῦ ὑπεραιωνόβιου ναΐσκου.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ
Μὲ τὴν εὐκαιρία, λοιπόν, αὐτοῦ τοῦ μικροῦ ἑορταστικοῦ κύκλου, ποὺ ἀνοίγει κάθε χρόνο τὴν Μεγάλη Παρασκευὴ καὶ κλείνει τὴν Κυριακὴ «τοῦ Θωμᾶ», ἄς καταχωρίσουμε σήμερα, ἐδῶ, τὸ δημοσίευμα τῆς ἐφημερίδος ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΜΕΝΟΣ τῆς 29ης Δεκεμβρίου τοῦ 1879, ποὺ περιγράφει τόσο ὡραία, τὴν τέλεση τῆς πρώτης Θείας Λειτουργίας:
«Τὴν παρελθοῦσαν τετάρτην ἐτελέσθη ἡ πρώτη λειτουργία ἐν τῷ ἄρτι ἀνεγερθέντι ναῷ ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ εἰς θέσιν Γούτλαντ τῆς οἰνοποιητικῆς Ἑταιρίας «Ἀ χ α ΐ α». Τὸ κομψὸν τοῦτο ἐκκλησίδιον ἀνηγέρθη ἐν γραφικῇ θέσιν(sic) καὶ διεσκευάσθη καταλλήλως δαπάναις τοῦ κ. Γουσταύου Κλάους καὶ εἰς ἀνάμνησιν τῆς πρὸ δύο ἐτῶν ἀνελπίστου διασώσεωςτῆς συζύγου του κ. Θωμαΐδος ἐκ δεινῆς νόσου. τὴν λειτουργίαν ἐτέλεσεν ὁ ἱερεύς κ. Κωνς. Σπηλιωτόπουλος δι’ ἀντμυσθίου(sic), διὰ τὴν ἔλλειψιν ἐγκαινίων, παρεστάθησαν δὲ ἐν συγκινήσει οἱ ἱδρυταί, οἱ ὑπὲρ ὦν ἱδρύθη ὁ ναΐσκος καὶ πολλοὶ φίλοι συγχαίροντες ἐπὶ τῇ διασώσει τῆς καλλίστης δεσποίνης Θωμαΐδος Κλάους καὶ ἐπὶ τῇ ἀγαθῇ ἰδέᾳ τοῦ νὰ διαιωνισθῇ τὸ εὐτυχὲς ἐκεῖνο γεγονὸς διὰ τῆς ἀνεγέρσεως ναοῦ πληροῦντος τὰς ἠθικὰς ἀνάγκας τῶν παροικούντων ὀρθοδόξων καὶ τῶν ἐν τοῖς ἐργαστηρίοις τῆς Ἑταιρίας ἐργαζομένων ἐργατῶν».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΕΛΕΣΤΙΝΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΘΩΜΑ
«ΑΧΑΪΑ CLAUSS», «ΑΧΑΪΑ», Gustav Clauss, Ἅγιος Θωμᾶς, Βλάσης Ἀντωνόπουλος, Θωμαΐς Clauss –Καρπούνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου