Οι Πλειάδες κατά τη
μυθολογία ήταν κόρες του τιτάνα Άτλαντα και της Πλειώνης, αδελφές των Υάδων.
Την ύπαρξή τους οι
αρχαίοι Έλληνες εμπνεύσθηκαν απ' τον ομώνυμο αστερισμό, που στα νεώτερα χρόνια
έγινε γνωστός σαν
Πούλια. Γεννήθηκαν στο όρος Κυλλήνη και θεωρούνταν θεότητες του βουνού.
Από την ένωσή τους με
το Δία γεννήθηκαν θεοί και ήρωες.
Οι Πλειάδες ήταν
εφτά, όπως και τα αστέρια του αστερισμού που είναι ορατά με γυμνό μάτι:
Η Μαία, η πρώτη και
ομορφότερη, μητέρα του Ερμή
Η Ταϋγέτη, μητέρα του
πρώτου βασιλιά της Σπάρτης Λακεδαίμονα
Η Ηλέκτρα, μητέρα του
Δάρδανου, γενάρχη των Τρώων και του Ημαθίωνα, βασιλιά της Σαμοθράκης
Η Στερόπη, σύζυγος του
ήρωα Οινόμαου
Η Κελαινώ, μητέρα του
ήρωα Λύκου
Η Αλκυόνη, που
μεταμορφώθηκε σε πουλί από το Δία,
και η Μερόπη,
σύζυγος του Σίσυφου και μητέρα του Γλαύκου
Σχετικά με το πως οι
Πλειάδες έγιναν αστερισμός, υπάρχουν διάφορες εκδοχές.
Η επικρατέστερη είναι
πως αυτοκτόνησαν απ' τον καημό τους για την τιμωρία του πατέρα τους
Άτλαντα να σηκώνει
στους ώμους
τον άξονα του κόσμου,
ή για το χαμό των αδελφών τους Υάδων.
Η Βοιωτική παραλλαγή
του μύθου λέει
πως ο γίγαντας Ωρίωνας
τις ερωτεύτηκε και τις καταδίωξε θέλοντας να τις απαγάγει.
Η καταδίωξη
συνεχίστηκε για πέντε χρόνια, οπότε οι Πλειάδες κατέφυγαν στο Δία,
που τις έκανε
αστερισμό για να τις γλιτώσει.
Ο Ωρίωνας όμως τις
ακολούθησε στον ουρανό σαν αστερισμός κι αυτός,
κι έτσι οι Πλειάδες,
που προπορεύονται μπροστά του στον ουρανό, πέφτουν στη θάλασσα
για να του ξεφύγουν.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στον αστερισμό των Πλειάδων . Κων/να Γεωργακάκη εκδόσεις '' Στοχαστής '' 2010
πόση γλαφυρότητα , πόση ευαισθησία ,πόση φαντασία
περιγραφές βαθηές ,άγγίσματα που πονούν και συνάμα ζούν μέσα μας θαμένα απαλά σε μνήμες ,που νομίζαμε χάθηκαν
Οι επτά κόρες του Άτλαντα και της Πλειώνης ,'που μοιάζουν να τρέχουν κυνηγημένες στα βάθη τόυρανού .Οι πλειάδες
Αλκυόνη , Ηλέκτρα, Κελαινώ , Μαία, Μερόπη , Ταϋγέτη , Στερόπη . Επτά γυναίκες αστέρια συντροφιά μέσα στην ιερότητα του αριθμού τους ,τη δύναμη της σχέσης τους και την κοινή τους μοίρα .
Αγγέλω ,Βάρντα ,Ουρανία ,Χημευτή και Σύρμω ,Μαύρα ,Ζαχαρένια κι Ακριβούλα ,Πολυτίμη και Βέργω είναι οι σύγχρονες Πλειάδες της Κων/νας Γεωργακάκη
Διαβάζοντας το βιβλίο , που ευγενικά μας άστειλε η δημιουργός του ,΄'' στον αστερισμό των πλειάδων '' νοιώθουμε ότι ,τίποτα δεν χάθηκε από όσα έχουμε ζήσει
Ολα είναι εδώ
¨Ολοι και όλα--- Πνοές θεού και όχι ψυχές ζώσες...
ας απολαύσουμε και ας πάρουμε μια γεύση του βάθους της φαντασίας της συγγραφέως, αγγίζοντας για λίγο μονοπάτια του χθές , μέσα από τις πλειάδες τ ουρανού και τα αερινά τους μονοπάτια !
αφιερωμένο
στις απλές γυναίκες της Λευκάδας
Γυναίκες αστέρια
που φώτισαν τους πρώιμους ουρανούς της ζωής
πρόλογος ---Πλειάδες και Δυάδες
Στους χειμωνιάτικους νυχτερινούς ουρανούς της ζωής μου , από παιδί ακόμα ,ξεχώριζα τον μυθικό κυνηγό ,τον ξακουστό Ωρίωνα .Κρατούσε το ρόπαλό στο υψωμένο του χέρι κι έμοιαζε να τρέχει γοργά προς τη μεριά των πλειάδων ,που μόλις αχνόφεγγαν στα αστρικά βάθη.
Οι γεροντότεροι ,που μας ξεναγούσαν στα μυστήρια τ ουρανού ,ονόμαζαν τα τρία άστρα της ζώνης του '' οι τρείς βασιλιάδες ''ή '' οι τρείς μάγοι ' ' κι εκείνα ,έτσι όπως ανηφόριζαν στη σειρά ,σήμαιναν το παράστημα και την μεγαλοπρέπεια της κίνησής του .....
..και μετά μας έδειχναν τις πλειάδες ...
οι επτά κόρες του Άτλαντα και της Πλειώνης ,'εμοιαζαν να τρέχουν κυνηγημένες στα βάθη τόυρανού .
Η Αλκυόνη , η Ηλέκτρα, η Κελαινώ η Μαία, η Μερόπη η Ταϋγέτη, κι η Στερόπη . επτά γυναίκες αστέρια συντροφιά μέσα στην ιερότητα του αριθμού τους ,τη δύναμη της σχέσης τους και την κοινή τους μοίρα .
Η Πούλια των παραμυθιών και των θρύλων ....Η Ουράνια κατοικία των θεών και το κέντρο του Σύμπαντος ,όπως πίστευαν οι προγόνοί μας κι όπως η πίστη τους αυτή διασώθηκε στη λαική παράδοση
...
Πλεάδες και Υάδες...
Μητέρες και σύζυγοι θεών και Ηρώων ... Γυναίκες αστέρια που κοσμούν το στερέωμα ...
Πολλές γυναίκες στον ουρανό !
Καταστερώθηκαν άραγε μετά τη γήινη ύπαρξή τους ,ή κατέβηκαν απ τ αστρα , για να βοηθήσουν τη γή και τους ανθρώπους και μετά επέστρεψαν στην ουράνια πατρίδα τους ;
''και ευαρεστήσαντες ενώπιόν Σου , λάμψωσιν ως φωστήρες εν ουρανώ ...'
Ποιός θα μπορούσε να το ξέρει ..!
Εκείνο όμως που σίγουρα ξέρουμε είναι πως μια Γυναίκα στέκει ανάμεσα Ουρανού και Γης και γεφυρώνει το χάσμα .
Είναι Εκείνη που χαιρετίζεται ως '' αστέρος αδύτου μήτηρ και ως αυγή μυστικής ημέρας ..'
Βλέπω τις γυναίκες του καιρού μου να τρέχουν και να μην φτάνουν.Φορτωμένες σαν τον Ατλαντα την ευθύνη του Κόσμου κι ανιμέτωπες με την τεράστια πρόκληση της εποχής τους ,αυτή της σύνθεσης των αντιθέτων ,παλεύουν σαν αμαζόνες και σαν Εστιάδες .Αγρυπνούν πάνω από την ασβηστη Φωτιά του Οίκου τους ,'οχι πια από ανάγκη ,όπως παλαιότερα .αλλά από ελεύθερη δική τους επιλογή .Αγωνίζονται στις ανδρικές αρένες με όπλα το στοιχείο του λόγου που ξεχωρίζει και διακρίνει τα πράγματα ,αλλά και το ενωτικό στοιχείο του έρωτα που τονίζει τις ομοιότητες,απαλύνει τις διαφορές και οικονομεί τις καταστάσεις ,έτσι που όλοι στον κόσμο να χορτάσουν την πείνα και τη δίψα τους .
Μιλώ για τις γυναίκες εκείνες που κρατούν και κοσμούν τον Κόσμο .
Τις γυναίκες που υπολογίζουν το κάθε ανθρώπινο πλάσμα και αντιμετωπίζουν τους μικρότερους σαν να είναι δικά τους παιδιά ,τους συνομήλικους σαν αδέλφια και τους προεστούς σαν γονιούς .
Γυναίκες της υπομονής ,της καρτερίας ,της προσφοράς και της αφοσίωσης .
Μιλώ για τις γυναίκες που δεν έχουν πάψει να συγκινούνται από τα μεγάλα δώρα :
Τον έναστρο ουρανό ,τα νέφη και τους ανέμους ,τα όρη τα υψηλά τους κάμπους που λουλουδιάζουν ,τους ορίζοντες των Ωκεανών και τα τραγούδια των κυμάτων ,τα όνειρα ,την αθωότητα ,το χαμόγελο των ανθρώπων ,τα δάκρυα και τα οράματα .
Σήμερα ,πιο πολύ από κάθε άλλη φορά ,είναι ανάγκη αυτές οι γυναίκες να συνειδητοποιήσουν ότι είναι οι περισσότερες στον κόσμο και γι αυτό άλλωστε ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει. ΄Και η ιδέα αυτής της μεγάλης συντροφιάς της διασκορπισμένης πάνω στη γή μπορεί να ενισχύει την δύναμη και την αποφασιστικότητά τους .Είναι μεγάλη η πρόκληση των καιρών τους .Εχουν να ξεχερσώσουν τα εδάφη της καρδιάς και ξεριζώνοντας τα ζιζάνια της ζήλιας και του φθόνου ,να σπείρουν εκεί την υπομονή ,την ανεκτικότητα ,την καλοσύνη ,την συμπόνια την ευσπλαχνία και την ευγνωμοσύνη για να μπορέσει να βλαστήσει επιτέλους στο έδαφος αυτό, η χωρίς όρια και όρους , αγάπη.
Η αγάπη που θα σώσει τον Κόσμο.
Η αποστολή τους είναι τραχιά και δύσκολη και κινδυνεύει να ματαιωθεί από τις δυνάμεις της εσωστρέφειας , της αδράνεις ,της κατάθλιψης ,της καθημερινής ρουτίνας ,των παγιωμένων στερεοτύπων που εμποδίζουν τη ροή της εξέλιξης ,του μοντέλου ζωής που η διαφήμιση προβάλλει και σαν πανδημία διασπείρεται και μολύνει όλα τα ανθρώπινα πλάσματα πάνω στη γη και ασφαλώς και των σκοτεινών δυνάμεων .
Στην προσπάθεια αυτή η ανάμνηση και το παράδειγμα των παλιών εκείνων γυναικών ,που βάσταξαν τον κάματο των αιώνων και προήγαγαν με κόπους και θυσίες τη ζωή ,μπορεί να προσφέρει βοήθεια και έμνευση .Οι γυναίκες εκείνες που άναβαν τα καντήλια των Αγίων στα ερημικά ξωκκλήσια ,κάθε φορά που έβγαιναν στους αγρούς του Κόσμου ,για να μαζέψουν ήλιο και χαρά ,αγριολούλουδα και αγριοβλάσταρα για το δείπνο κι έστεκαν αλληλέγγυες στις ιερές ώρες του πόνου ,συνεχίζουν να εκπέμουν το φώς τους .
Ο Ωρίωνας θα συνεχίσει το κυνήγι στους χειμωνιάτικους νυχτερινούς ουρανούς του πλανήτη μας μέχρι το τέλος των ημερών αυτού του Κόσμου . Τα δυο θηρευτικά σκυλιά του , ο μικρός και ο μεγάλος κύων ,θα συνεχίσουν να τρέχουν μπροστά του μέσα στην ορμή αυτής της αέναης εξόρμησης στους αγρούς του ουρανού .
Το χειμερινό τρίγωνο ,η ουράνια χειμωνιάτικη πυροστιά, που σχηματίζεται από τα τρία πιο λαμπερά άστρα αυτών των τριών αστερισμών , με τον υπέρλαμπρο γαλαζωτό Σείριο να κρατάει το προβάδισμα ,θα συνεχίσει επίσης να φωτίζει τις ξάστερες κρύες νύχτες ,τη γη μας .
Οι Ατλαντίδες θα συνεχίσουν επίσης το αινιγματικό τους τρέξιμο στα βάθη του Ουρανού.
Κι εμείς οι γυναίκες τούτων των καιρών ,που μας δόθηκε το προνόμιο να σταθούμε στην ανατολή της τρίτης χιλιετίας ,είναι ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη εποχή να στρέψουμε το βλέμμα στον ουρανό για να αντλήσουμε έμπνευση από τις γυναίκες αστέρια που συνεχίζουν να λάμπουν εκεί ψηλά....
Μνήσθητι ότι πηλόν με έπλασας,
εις δε την γην με πάλιν
αποστρέψεις .
Ιώβ Ι-9
......... .....................
,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου