Εκεί γύρω στα 1915-1920 φαίνεται πως πρωτόκαμαν εδώ κάποιοι Λευκαδίτες ξώμαχοι που αναζητούσαν την τύχη τους.Μαρτυτείται πως οι πρώτοι εκείνοι Λευκαδίτες απάγκειασαν στην περιοχή των Συχαινών κυρίως αρχικά.Υστερα ακολούθησαν περισσότεροι που συνέταξαν τις πρώτες μικρές παροικιακές ομάδες εδώ.
Η μεγάλη ωστόσο φυγή ,απ το νησί ο πρώτος μαζικότερος αποικισμός ,σημειώθηκε στα χρόνια του πολέμου και κυρίως κατά και μετά τον εμφύλιο σπαραγμό.Τότε θες από την την αδυναμία του τόπου να θρέψει τα φαμέλια του,θες από τα επόμενα και τα παρεπόμενα του πολέμου και του εμφυλίου , η Πάτρα και κυρίως οι νότιες περιοχές ( Βραχνέικα ) δέχτηκαν κυματισμούς Λευκαδίων .Οι περισσότεροι ήταν ξωτάρηδες που αναζητούσαν καλύτερη τύχη στα σταφιδάμπελα των Νοτίων περιοχών ,στηνπατατοσυλλογή αλλά και στα πολλά εργοστάσια του τόπου ( Πειραική-Πατραική )Λαδόπουλου,Πιρέλι-Βέσο κ.ά.
Η μεγάλη ωστόσο φυγή ,απ το νησί ο πρώτος μαζικότερος αποικισμός ,σημειώθηκε στα χρόνια του πολέμου και κυρίως κατά και μετά τον εμφύλιο σπαραγμό.Τότε θες από την την αδυναμία του τόπου να θρέψει τα φαμέλια του,θες από τα επόμενα και τα παρεπόμενα του πολέμου και του εμφυλίου , η Πάτρα και κυρίως οι νότιες περιοχές ( Βραχνέικα ) δέχτηκαν κυματισμούς Λευκαδίων .Οι περισσότεροι ήταν ξωτάρηδες που αναζητούσαν καλύτερη τύχη στα σταφιδάμπελα των Νοτίων περιοχών ,στηνπατατοσυλλογή αλλά και στα πολλά εργοστάσια του τόπου ( Πειραική-Πατραική )Λαδόπουλου,Πιρέλι-Βέσο κ.ά.
Από τότε είχαμε συνεχείς ματακινήσεις Λευκαδίων από το γενέθλια τόπο στην γή της Αχαιας.Ετσι συγκροτήθηκε εδώ μια πολυπρόσωπη κοινότητα τριών -τεσσάρων γενεών Πολυπλόκαμη,πολυσύνθετη ,πολυδιάστατη,σιγά-σιγά πολυδύναμη.
Και οιι πρώτοι Λευκαδίτες της Πάτρας ,και η συνέχεια αυτών ,βάσταξαν τις παραδόσεις τους ,τα ήθη και τα έθιμά τους .Και καθώς είναι μια ανάσα δρόμος από το νησί και μπορούσαν να πηγαινοέρχονται ,κράτησαν και τα κονάκια τους εκεί.¨Αλλα με τα γονικά , τους παππούληδες και τις βαβάδες , άλλα έρμα και σιωπηλά ,πάντα όμως έτοιμα να υποδεχτούν τους αφεντάδες και να ματανοίξουν στο φώς και τον αέρα του ερχομού.
Η πόλη της Πάτρας και η ευρεία αστική ,περιαστική και μακροαστική περιοχή δέχτηκαν όλους τους επήλυδες απ όλες τις Ελλαδικές μεριές.Αναγνώρισαν στις Οργανωμένες Κοινότητες που συγκροτήθηκαν ,συνεκτικές πληθυσμιακές ομάδες με την δική τους ετερότητά τους την εθιμική ,την πολιτισμική την χαρακτηριολογική .
Είναι πέρα από κάθε επιφύλαξη γεγονός ότι,¨οπως κάθε αστική περιοχή ,έτσι και η Πάτρα χρωστάει στους επήλυδες ,στην παροικιακή ανθρωπογραφία ,την διαρκή την ακατάπαυστη προσφορά τους στην καθολική μορφοποίηση της αστικής της φυσιογνωμίας.
Φυσικά και οι παροικίες το ίδιο .Χρωστάνε στην πόλη και τον τόπο που τους δέχτηκε ,το σύνολο των ευκαιριών ,συνθηκών ,όρων και ορίων για τη φυσική και κοινωνική τους προσαρμογή και προκοπή.
Αναπτύχθηκε ,αναπτύσσεται και ομοσαρκώνεται ,όπως κυλούν τα χρόνια ,μια αμφίδρομη και πολύσημη σχέση ,επόμενη της εσωτερικής αυτής μετανάστευσης.
Οι Λευκάδιοι που ρίζωσαν με το διάβα των καιρών βλαστοκόπησαν ανθοφόρησαν και καρποδοτούν ,χωρίς σταματημό ,και συγκροτούν πλέον ,μια κοινότητα 10.000-15.000 ατόμων ,κάπου το 7% του συνόλου του πληθυσμού.
Το βέβαιο είναι, ότι η κοινότητα ,αν και αφομοιώθημε στην Πατραική Κοινωνία ,δεν έχασε τίποτα από τα καταγωγικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ..΄΄Ολα τα Λευκαδίτικα νοικοκυριά διατηρούν τη εθιμική και πολιτιστική τους παράδοση ,την γλωσσική,την ιδιωματική τους λεκτική.
Εύκολο να εξηγηθεί αυτό.Πρώτα-πρώτα κρατήθηκε η πυρηνικότητα της Λευκαδίτικης Οικογένειας ,με την αρμονική συμβίωση τριών γενεών σε μεγάλη κλίμακα .Παππούς-Βαβά--Παιδιά.
Σχήμα ζηλευτό ,σε μια εποχή που με τρομακτικές ταχύτητες ,σαρώνει ήθη,έθιμα,παραδόσεις και αξίες .Μέσα από μια τέτοια συμβίωση και συνεπικοινωνία είναι φυσικό και εύλογο να γεφυρώνονται τα γενεολογικά περάσματα και να παραμένουν ζωντανά όλα τα στοιχεία και γνωρίσματα της Λευκαδίτικης κουλτούρας .
Ενας άλλος λόγος που εξηγεί την αδιατάραχτη συνέχεια ,είναι η εύκολη χρονικά και τοπογραφικά πρόσβαση στη γενέθλια γή.Η δυνατότητα και το εύκολο της πρόσβασης βοηθά το κράτημα της παράδοσης .
Η Λευκάδα ,ευτυχεί να έχει αδιατάραχτη Οδική προσέγγιση.Είναι η Δεύτερη μετά την Εύβοια ,περίπτωση νησιού με οδική προσέγγιση .Η πλωτή γέφυρα στα ακαρνανικά ακροθίνια γεφυρώνει το δύσκολο. Ενθαρρύνεται η ευλαβική συνήθεια όλων να μην αποξενωθούμε από τις καταγωγικές μας εστίες
Σήμερα μετά από τόσο διάστημα Μπορούμε να΄μαστε ήσυχοι πως όπως βαστάξανε οι πριν από μας για κοντά ένα αιώνα τη συλλογικότητα της Λευκαδίτικης φυσιογνωμίας εδώ,έτσι θα την κουβαλήσουμε και εμείς στο μακρινό μέλλον ,γιατί ο σκοπός μας είναι ι να διαφυλάξουμε τις γεννιές που΄ρχονται .Είνα τα ι βλαστάρια μας .
Βλαστάρια απ ΄τα ίδια βαθύριζα δέντρα που θρέφονται με τοπέρασμα των καιρών με Ιόνιες μνήμες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου