Του Νίκου Ζ. Ζακυνθινού
Φρέσκια, ολόδροση μα και ηλιοκαμένη η μικρούλα μας Ολίνα, έπειτα από τις διακοπές μαζί με τον μπαμπά, τη μαμά και τον αδελφό της το Γιωργάκη σε μια ονειρεμένη ακρογιαλιά της Νότιας Πελοποννήσου αποχαιρέτησε την καλοκαιρινή ξενοιασιά, για να βρεθεί πάλι στα θρανία του Σχολείου, τρίτη συνεχή χρονιά...
Καινούργια, λοιπόν, αρχή και ενώ όλα δείχνουν πως το καλοκαίρι δε λέει εφέτος ακόμη να τελειώσει, παρέα με τις αγαπημένες φίλες και συμμαθήτριές της ξεκινάνε, μαζί και με τη δασκάλα τους, για νέες, χαρούμενες δημιουργίες.
Λίγο πριν τις καλοκαιρινές διακοπές τα... δρώμενα του "σχολείου" της περι-λάμβαναν και την καθιερωμένη Θεατρική παράσταση, όπου η Ολίνα συμμετείχε με το συναρπαστικό ρόλο της... μάγισσας:
Εδώ συνέβαλε και ο παππούς στο ψάξιμο, προκειμένου να βρεθεί το κατάλληλο "μίνι" σκουπόξυλο, ώστενα σταθεί σωστά στον τρυφερό ώμο της Ολίνας, δίνοντάς της το ανάλογο "κύρος" στο σπουδαίο αυτό ρόλο της, που τον έπαιξε θαυμάσια. Άντε και τον χρόνου, εις ανώτερα.
Σαν πρώτη γεύση αποδέσμευσης από τις... "σχολικές" υποχρεώσεις και τα δυο παιδιά πέρασαν μια εβδομάδα στο χωριό με καθημερινή... γαϊδονροκαβαλαρία κάτω από τα πεύκα, πλάι σε κήπους και αυλές, δοκιμάζοντας τις ευχάριστες εκ πλήξεις που δίνει στα παιδιά το ζωικό βασίλειο, όταν το βλέπουν - όσα είναι τυ-χερά - από κοντά και μέσα στη φύση και όχι στα pet shops.
Κότες, πάπιες, γάτες και σκυλάκια, γουρουνάκια, κατσίκες κι αγελαδίτσες και τον περήφανο κόκορα, που η φωνή του ακουγόταν παντού στο χωριό.
Ακόμη είδαν κι ένα πανέμορφο σκιουράκι μέσα στο δάσος και πολύ θα ήθελαν, αχ, να μπορούσαν, να το έπαιρ-ναν σπίτι και να το 'βαζαν στο κλουβί μαζί
με ένα κουνελάκι! Ακολούθησε το πάρτι γενεθλίων η αγαπούλα μας έκλεισε τα πέντε με καυτές πίτσες και παγωμένη κόκα - κόλα σε μια πολύ κεφάτη "παιδοσύvαξη" στην ευρύχωρη βεράντα.
Ευτυχώς δεν είχε αρχίσει τότε ακόμη ο μεγάλος καύσωνας κι έτσι τα παιδιά πέρασαν μια δροσερή βραδιά με πολύ γέλιο, μουσική και φυσικά με παιχνίδια Πόκεμον.
Αυτό είναι το νέο "φρούτο" στην παιδική διασκέδαση, ό,τι ήταν παλαιότερα τα Στρουμφάκια, ο Τοπ Κατ, ή τα Χελωνονιντζάκια που συναρ-πάζουν ακόμη και τους μεγάλους σαν τον διαχρονικό Μίκυ και την παρέα του.
Και τώρα περιμένοντας στον κήπο την πρώτη φθινοπωρινή βροχή που δεν λέει να 'ρθει, η Ολίνα με τις φίλες της, καθώς παίζουν, μας στέλνουν φιλάκια με την αγάπη τους και τις ευχές τους για μια χα-ρούμενη σχολική καινούργια χρονιά με πολλές εκπλήξεις και πολλά δώρα.
Η Βαrbie κρατάει ακόμη σταθερά τα πρωτεία ανάμεσα στα κοριτσάκια, που όλα τους ονειρεύονται να της μοιάσουν μια μέρα.
Οι ίδιες ευχές ισχύουν φυσικά και για τα αγοράκια της τάξης. Μαζί με την καλή τους δασκάλα θα ετοιμαστούν όλοι κατάλληλα για τη μεγάλη περιπέτεια του Μαυροπίνακα, που για αρκετά χρόνια
Θα τα συνοδεύει στη ζωή τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου