ΕΙΧΑ ΚΑΡΔΙΑ ΠΟΥ ΑΝΘΙΖΕ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ
Ερωτικό τραγούδι, συρτός καλαματιανός (επτάσημος) χορός, Λευκάδα Απλά λόγια από καρδιάς ,που φέρνουν στο νου και τη σκέψη πως η χαρά της ζωής και ο έρωτας της αγάπης είναι χωρίς ΧΡΟΝΟ χρώμα πατρίδα και Τάξη !
Στην καταγραφή τραγούδησε: Ξενοφών Βρεττός, ετών 63, από το χωριό Αλέξανδρος της Λευκάδας
Τις καταγραφές πραγματοποίησαν οι Σ. Περιστέρη μαζί με το Σίμωνα Καρρά τη δεκαετία του ‘60
Είχα καλέν είχα καρδιά που άνθιζε
Είχα καρδιά που άνθιζε όπως το περιβόλι
Είχα καλέν είχα μπαξέ βασιλικό
Είχα μπαξέ βασιλικό που το ζηλεύαν όλοι
Κι ο έ καλέ κι ο έρωτας σαν τ’ άικουσε
Κι ο έρωτας σαν τ’ άικουσε περίεργο τ’ εφάνη
Τη φο καλέ μου τη φορεσιά του άλλαξε
Τη φορεσιά του άλλαξε κι ‘ρθε να με γελάσει
Και τα καλέ μου και τα κλειδιά μου γύρεψε
Και τα κλειδιά μου γύρεψε να μπει να σεργιανήσει
Και γω καλέ μου και γω δε τον εγνώριζα
Και γω δεν τον εγνώριζα και τα κλειδιά του δίνω
Και κλει καλέ μου και κλειδοκράτη στην καρδιά
Και κλειδοκράτη στην καρδιά τον έρωτα αφήνω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου