Γεράσιμος Μεσσήνης (1897-1957)

Δευτέρα, 7 Οκτωβρίου 2013


ENAΣ ΑΞΙΟΣ ΛΕΥΚΑΔΙΤΗΣ ΣΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ


Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας

Το ονομα του ηταν  Γεράσιμος Μεσσήνης (1897-1957). Καταγόνταν από την πόλη
 της Λευκάδας.Διετέλεσε στις αρχές της δεκαετίας του 1950 άμισθος πρόξενος
 και πρόεδρος της Ελληνικής κοινότητας στην Βενετία.Συνέδεσε το ονομα του με 
την μεταβίβαση της κινητής και ακίνητης περιουσιας της κοινότητας στο Ελληνικο 
 Ινστιτουτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών στη Βενετία.Ηταν λόγιος 
και έμπορος . Ερεύνησε για την Βενετοκρατία στο Κρατικό Αρχείο της Βενετίας 
μαζί με τον γιαννιώτη ιστοριοδίφη Κων/νο Μέρτζιο (1886-1971) και τις
 πληροφορίες αυτές τις έστειλαν στο φίλο τους ιστορικό Κων/νο Μαχαιρά,
 ο οποίος τις κατέγραψε στο σημαντικότερο βιβλίο του: «Η Λευκάς
επί Ενετοκρατίας».

Στις 8 Φεβρουαρίου 1949, συμφωνα με εγγραφο που φυλλάσεται στο
 Ινσιτούτο:’’Ο νεοεκλεχθείς   πρόεδρος της ελληνικής Κοινότητας Γεράσιμος
 Μεσσήνης ανακοινώνει στο μητροπολίτη Θυατείρων Γερμανό ότι μετά από
 «τεσσαροκονταετή ξενικόν έλεγχον» η ιστορική Κοινότητα της Βενετίας
«αναπνέει από διημέρου τον αέρα της ελευθερίας». Η έκτακτη γενική 
συνέλευση εξέλεξε το νέο διοικητικό συμβούλιο και στη συνέχεια
 ψήφισε δια βοής την απόφαση που καταρτίσθηκε «από κοινού μεταξύ
 της Ελληνικής και Ιταλικής Κυβερνήσεως περί μεταβιβάσεως της περιουσίας 
εις το Ελληνικόν Ινστιτούτον Βυζαντινών και Μετα-Βυζαντινών Σπουδών».
Θα πρεπει να τονιστεί ότι το Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και
 Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας είναι το μοναδικό πνευματικό
 ερευνητικό ίδρυμα που λειτουργεί σήμερα στο εξωτερικό.
 Αυτό είναι πολύ σημαντικό. 

Ο Γεράσιμος Μεσσήνης  πέθανε το 1957 και το τάφος του είναι στη Βενετία.
Εχει δύο παιδιά το Σωτήρη και τον Μάριο που ζουν στη Βενετία και
 επισκέπτονται το καλοκαίρι τη Λευκάδα.Δρόμος στην πόλη της Λευκάδας
φέρει το ονομά του.
ΥΓ:Το Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών Βενετίας 
ιδρύθηκε το 1951 ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, 
εποπτευόμενο και επιχορηγούμενο από τα Υπουργεία Εξωτερικών
 και Εθνικής Παιδείας. Η εποπτεία ασκείται μέσω δύο τριμελών 
Επιτροπών, της Εποπτικής και της Διαχειριστικής, στις οποίες 
μετέχουν εκπρόσωποι των δύο συναρμοδίων Υπουργείων
, τη δε ευθύνη του επιστημονικού έργου και της εν γένει
 λειτουργίας του έχει ο Διευθυντής του.

Ο σκοπός του Ιδρύματος είναι επιστημονικός - ερευνητικός.
 Ειδικότερα, το Ινστιτούτο έχει δραστηριότητα εκδοτική, στο
 πλαίσιο της οποίας εκδίδει βιβλία Ελλήνων και αλλοδαπών επιστημόνων,
 καθώς και ετήσιο επιστημονικό περιοδικό, με τίτλο "Θησαυρίσματα"
, όπου δημοσιεύονται μελέτες ερευνητών. Επίσης, διοργανώνει 
επιστημονικά συνέδρια και διαλέξεις. Τέλος, παρέχει δωρεάν 
φιλοξενία σε ερευνητές-επιστήμονες που εργάζονται για διατριβές τους.

Με σκοπό να διευκολύνει Έλληνες επιστήμονες να ασχοληθούν με 
την έρευνα της Μεταβυζαντινής Περιόδου, προσφέρει κατ’ έτος 
συνολικώς έξι υποτροφίες μεταπτυχιακών σπουδών,
 διαρκείας 1-3 ετών. Στους υποτρόφους παρέχεται
 δωρεάν στέγη και μηνιαία αποζημίωση.

Το Ινστιτούτο Βενετίας, εξάλλου, είναι ιδιοκτήτης σημαντικής
 περιουσίας, ακινήτου και κινητής, η οποία του περιήλθε
 από δωρεά της Ελληνικής Κοινότητος Βενετίας. Πρόκειται 
για τριανταπέντε ακίνητα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται 
και αρχιτεκτονικά μνημεία ιδιαίτερης πολιτιστικής σημασίας,
 όπως ο ναός του Αγίου Γεωργίου, το Μουσείο του Ινστιτούτου
 και η Φλαγγίνειος Σχολή.

Επίσης, το Ινστιτούτο έχει στην κυριότητά του 300 εικόνες
, μεταξύ των οποίων τρεις Παλαιολόγειες, 250 αντικείμενα και
 σκεύη λατρείας, το Αρχείο του Ελληνισμού Βενετίας (1498-1953),
 καθώς και συλλογή χειρογράφων. Εξαιρετικά δείγματα της
 Συλλογής αυτής αποτελούν η "Μυθιστορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου",
 βυζαντινό χειρόγραφο με μικρογραφίες, η Συλλογή Μουσικών
 Βυζαντινών Χειρογράφων, καθώς και Πατριαρχικά έγγραφα
 του 16ου αιώνα

ΛΕΩΝ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ


Τετάρτη, 9 Οκτωβρίου 2013

ΛΕΩΝ ΚΑΡΑΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ:ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ





«O Λέων Καραπαναγιώτης και η πρόκληση της είδησης» είναι ο τίτλος της συνάντησης που διοργανώνει το Megaron Plus τιμώντας το ιερό τέρας της ελληνικής δημοσιογραφίας που εξέφρασε και σημάδεψε μια ολόκληρη εποχή. 

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη, 10 Οκτωβρίου (ώρα 7 μ.μ.) στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (αίθουσα Νίκος Σκαλκώτας) και θα μεταδοθεί ζωντανά για τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας από το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας & Τεχνολογίας (http://diavlos.grnet.gr).

Ομιλητές είναι ο Παντελής Καψής, δημοσιογράφος, υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης, ο Αλέξης Παπαχελάς, δημοσιογράφος, διευθυντής της εφημερίδας «Καθημερινή», ο Νικόλαος Αλιβιζάτος, καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Κώστας Μητρόπουλος, γελοιογράφος, η Μικέλα Χαρτουλάρη, δημοσιογράφος και ο Χρήστος Μεμής, δημοσιογράφος, διευθυντής της εφημερίδας «Τα Νέα». Παρεμβαίνει ο δημοσιογράφος Στάθης Ευσταθιάδης και συντονίζει ο Ν. Αλιβιζάτος. 

Ο Λέων Καραπαναγιώτης, άνθρωπος με πλούσια και πολύπλευρη μόρφωση, αποτέλεσε μια ξεχωριστή προσωπικότητα της δημοσιογραφίας, του πνευματικού κόσμου και της πολιτικής, και στάθηκε δάσκαλος για δύο γενιές δημοσιογράφων τους οποίους καθοδήγησε στις αρχές και τις αξίες της υπεύθυνης δημοσιογραφίας.

Κορυφαίοι δημοσιογράφοι, στενοί συνεργάτες και φίλοι του Λέοντα Καραπαναγιώτη μεταφέρουν στιγμές και αναμνήσεις από την μοναδική εμπειρία της κοινής τους πορείας. Μια πορείας που αποτυπώνει το πνεύμα μιας ολόκληρης εποχής, τα βιώματα και τα διδάγματα της οποίας μπορούν να καθοδηγήσουν τη δημοσιογραφία του σήμερα. 
Ο Λέων Καραπαναγιώτης γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου του 1931 στην Αθήνα. Πατέρας του ήταν ο Βύρων Καραπαναγιώτης βουλευτής Λέσβου και υπουργός των κυβερνήσεων Ελ. Βενιζέλου, ενώ συμμετείχε επίσης και στο κίνημα Νικολάου Πλαστήρα. Μητέρα του ήταν η Άννα Καραπαναγιώτη, ενώ είχε δύο μικρότερα αδέλφια, την Μαρία και τον Ξενοφώντα (Μπίλλυ).

Πήγε σχολείο στο Κάιρο, όπου η οικογένειά του βρισκόταν στη διάρκεια της Κατοχής. Με την επιστροφή του στην Αθήνα συνέχισε στο Κολέγιο Αθηνών και μετά από μετακινήσεις της οικογένειας αποφοίτησε από το Αβερώφειο της Αλεξάνδρειας.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στη Παρίσι στην Sciences Politiques και κατόπιν στην Ελβετία στην Ecole des Hautes Etudes Internationales.

Η δημοσιογραφική πορεία του ξεκίνησε από την εφημερίδα «Το Βήμα» το 1956, όπου ασχολήθηκε με το καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, και ειδικότερα τον κινηματογράφο, τον οποίον λάτρευε - είχε εξάλλου δουλέψει και κάποιο χρονικό διάστημα βοηθός σκηνοθέτη του Τσιφόρου στην χρυσή εποχή του ελληνικού σινεμά. 

Στη συνέχεια πέρασε στο διπλωματικό ρεπορτάζ, το οποίο και θεμελίωσε στην ουσία, καθώς εν πολλοίς ήταν άγνωστο στον ελληνικό Τύπο και από εκεί έκανε την μετάβαση στο πολιτικό ρεπορτάζ.

Το  1963 παντρεύτηκε την Ελένη Βαλαωρίτη, με την οποία απέκτησε δύο κόρες, την Ναταλία και την Τατιάνα.

Την ίδια χρονιά, ανέλαβε διευθυντής σύνταξης του Βήματος υπό τον τότε διευθυντή Ανδρέα Δημάκο, θέση την οποία διατήρησε ως τον Φεβρουάριο του 1973, οπότε ανέλαβε διευθυντής της εφημερίδας, και τον Αύγουστο του 1974, με τη μεταπολίτευση, εκδότης.

Η θητεία του στο «Βήμα» συνοδεύτηκε από την μετεξέλιξη της εφημερίδας σε μαχητικό, δημοσιογραφικό όργανο της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης στην κρίσιμη μεταπολιτευτική περίοδο.

Παρέμεινε στο «Βήμα» έως τον Απρίλιο του 1982, όταν, μετά την υπουργοποίηση του μέχρι τότε διευθυντή Γιάννη Καψή, έγινε διευθυντής των «Νέων». Την εικοσαετία της διεύθυνσής του, «Τα Νέα» μετεξελίχθηκαν σε μία σύγχρονη, ζωντανή εφημερίδα που κατέκτησε την πρώτη θέση στις κυκλοφορίες μεταξύ όλων των εφημερίδων της χώρας.

Παρέμεινε στη θέση αυτή ως το 2002, οπότε παρέδωσε τη σκυτάλη στον Παντελή Καψή και ανέλαβε εκδότης της εφημερίδας, εξελέγη μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη και αντιπρόεδρος της Εκτελεστικής Επιτροπής του.

Ως δημοσιογράφος, συνέδεσε το όνομά του με γεγονότα-σταθμούς της νεώτερης πολιτικής ζωής της χώρας. Σταθερά ταγμένος με τη δημοκρατική παράταξη, έδωσε αγώνες με την πένα του για τη Δημοκρατία σε καιρούς δύσκολους για τον τόπο. Είχε στενή προσωπική φιλία με τον Ανδρέα Παπανδρέου από το πρώτο κιόλας διάστημα που ο μετέπειτα ηγέτης του ΠΑΣΟΚ ήρθε στην Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του ’60. Βρέθηκε δίπλα στον Γεώργιο Παπανδρέου και έπαιξε καταλυτικό ρόλο στον «ανένδοτο» που κήρυξε ο Γέρος της Δημοκρατίας παραδίδοντας του συγκλονιστικά στοιχεία για τις εκλογές «βίας και νοθείας» της ΕΡΕ το 1961.

Το 2002 ο Λέων Καραπαναγιώτης τιμήθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κωστή Στεφανόπουλο, για την προσφορά του στη δημοσιογραφία. Είχε λάβει πλήθος άλλων διακρίσεων, είχε ανακηρυχθεί εταίρος δύο πανεπιστημίων, κατά καιρούς υπήρξε μέλος αρκετών διοικητικών συμβουλίων πνευματικών ιδρυμάτων, και είχε διδάξει στο Δημοσιογραφικό Εργαστήριο του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου.

Απεβίωσε το 2006 σε ηλικία 74 ετών.

ΥΓ:Εγω να προσθέσω ότι ο Λ. Καραπαναγιώτης ηταν ενας μεγάλος δάσκαλος και εξαιρετικός ανθρωπος.Ειναι τεράστιο το κενό της απουσίας του.Ειχα τη μεγάλη τύχη να τον εχω διευθυντή στα 'ΝΕΑ' για μια εικοσαετία.