Άγγελος Σικελιανός: Ο λυρικός

Είδα το μαύρο, ήταν απόλυτα ωραίο»

http://www.protagon.gr/

Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς


Τι κρίμα να μην ξέρουμε πώς ακριβώς έμοιαζαν οι αρχαίοι.


Να μην υπάρχει μια ακριβής απεικόνισή τους, παρά μόνο


γενικά χαρακτηριστικά ανθρώπινων μορφών σε αγγεία και αγάλματα.


Να μην ξέρει κανείς, για παράδειγμα, αν ο Άγγελος Σικελιανός


όταν φορούσε χλαμύδα και σανδάλια κι έτρωγε σταφύλι γελώντας


κάτω από το ζεστό καλοκαιρινό ήλιο, έμοιαζε στην όψη


με τον άφταστο λυρικό ποιητή Αλκαίο της Μυτιλήνης του


6ου αιώνα π.Χ. Να μην μπορεί να διαπιστώσει κάποιος


με βεβαιότητα τον τρόπο που το παρελθόν μπορεί να μετοικεί


από σώμα σε σώμα, χωρίς να λαβώνεται από τον χρόνο που περνά.


Οι φωτογραφίες της νεανικής ηλικίας του Σικελιανού, πάντως,


δείχνουν ότι ο ποιητής είχε μέσα του κρυμμένο άφθονο ελληνικό φως.


Όμορφος σαν γνήσιος απόγονος του Απόλλωνα και


προικισμένος με δυνατή ποιητική φλέβα, γεννήθηκε στη Λευκάδα


στις 15 Μαρτίου του 1884. Στο νησί έμαθε και τα πρώτα του


γράμματα, ενώ αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα,


προκειμένου να σπουδάσει Νομική.


Μα πού να κλειστεί ένα τέτοιο πνεύμα μέσα στις σελίδες


του ποινικού δικαίου.


Ο Όμηρος, ο Πίνδαρος και οι αρχαίοι ορφικοί ποιητές


τον καλούσαν να χαθεί στη μελέτη τους.


Ο γάμος του το 1907 με την Αμερικανίδα Εύα Πάλμερ,


όχι μόνο δεν τον απομάκρυνε από το αρχαίο ελληνικό πνεύμα,


αλλά τον έφερε ακόμη πιο κοντά. Με την προτροπή


και την οικονομική αρωγή της πλούσιας συζύγου του,


αυτής της δυναμικής και αμφιλεγόμενης προσωπικότητας,


ο Σικελιανός αποφάσισε να δημιουργήσει στους Δελφούς


έναν παγκόσμιο πνευματικό πυρήνα, ο οποίος θα στόχευε


στη σύνθεση των αντιθέσεων των λαών.


Γι' αυτό τον λόγο διοργάνωσε στον ίδιο τόπο και τις «Δελφικές Εορτές»,


ανεβάζοντας τον Προμηθέα Δεσμώτη και τις Ικέτιδες.


Αυτή του η πρωτοβουλία, μάλιστα, αποτέλεσε την αρχή της


παράδοσης να παρουσιάζονται έκτοτε έργα των Ελλήνων τραγωδών


στα αρχαία θέατρα. Γι' αυτή του την κίνηση (της αναβίωσης


του Δελφικού ιδεώδους) ο Σικελιανός τιμήθηκε από το ελληνικό κράτος.


Η γενναία αυτή προσπάθεια, όμως, δεν είχε ευτυχή κατάληξη για


εκείνον, καθώς συντέλεσε τόσο στην οικονομική του καταστροφή


όσο και στον χωρισμό του από την Εύα,


η οποία έφυγε για την Αμερική και δεν επέστρεψε στην Ελλάδα


παρά μόνο μετά τον θάνατό του. Κι ενώ για την προσωπική του ζωή,


τις παράλληλες σχέσεις του, τον γιο του τον Γλαύκο


που απέκτησε με την Εύα Πάλμερ, κ


αθώς και τη δεύτερη σύζυγό του Άννα Καραμάνη,


λίγα πράγματα έχουν γίνει γνωστά, αυτό που κανείς


δεν μπορεί να αμφισβητήσει είναι η πνευματική του προσφορά.


Η ποίησή του κινήθηκε σε εντελώς αντίθετα μονοπάτια


από αυτή του Καβάφη. Το έργο του σφύζει από την παράδοση


της Εφτανησιώτικης Σχολής, καθώς ο Σικελιανός


υπήρξε φανατικός οπαδός της απόλυτης καθαρότητας


της λαϊκής γλώσσας. Το λαμπρό του ξεκίνημα έγινε μέσα


από τον «Αλαφροΐσκιωτο», ένα μεγάλο συνθετικό ποίημα


που δεν είναι τίποτε άλλο από τη λυρική αυτοβιογραφία


της εφηβείας του ποιητή και αποδεικνύει ένα σπάνιο ταλέντο.


Η διάχυτη ποιητική του δύναμη έφτασε στην ολοκλήρωση


και στην πλήρη ωριμότητα το 1917 με το «Μήτηρ Θεού».


Έκτοτε, ο Σικελιανός επιχείρησε να αναλάβει τη συνένωση


των συμβόλων της αρχαίας θρησκείας με τη νέα, στόχο πολύ υψηλό


και δύσκολο ακόμη και για αυτόν τον προικισμένο ποιητή.


Στη συλλογική ιστορική μνήμη ο Άγγελος Σικελιανός,


που προτάθηκε 5 φορές για το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας,


καθιερώθηκε ως σύμβολο της πνευματικής αντίστασης του λαού,


κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου.


Ο ίδιος, μαζί με άλλους Έλληνες λογίους, προσυπέγραψε


την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους διανοούμενους


ολόκληρου του κόσμου ενάντια στην ιταλική εισβολή του 40.


Μερικά χρόνια αργότερα, στην κηδεία του Παλαμά,


τράνταξε συθέμελα τα πλήθη του κόσμου που ακολουθούσαν


εκφωνώντας ένα ποίημα για τις σάλπιγγες του θρήνου


και του πολέμου που έσκιζαν την ψυχή του.

ένα άρθρο των πρωταγωνιστών

Εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής Ευαγγελίας Γουρζή «Φυλλωσιές» Σάββατο 21 Μαρτίου 7μμ.

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού


Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr

Δευτέρα, 16 Μάρτιος 2015 21:40

Αγαπητοί φίλοι

Σας προωθούμε την ενδιαφέρουσα έκθεση της Ευαγγελίας Γουρζή μέλους και υποστηρίκτριας της Κοινο_Τοπίας που εγκαινιάζεται το Σάββατο 21 Μαρτίου Παγκόσμια μέρα Ποίησης στις 7μμ.

Μερικές από τις εξαιρετικές δημιουργίες της που θα δείτε και στα επισυναπτόμενα -προσφορά της στην Κοινο_Τοπία- έχουμε τη χαρά να τις φιλοξενούμε στον πολυχώρο μας.

Εταιρεία Κοινωνικής Δράσης και Πολιτισμού

Κοινο_Τοπία www.koinotopia.gr













Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΛΕΥΚΑΔΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ


Ἔχει τήν τιμή νά σᾶς προσκαλέσει στήν






Ἔκθεση Ζωγραφικῆς τῆς Εὐαγγελίας Γουρζῆ


Φυλλωσιές


Ἐγκαίνια: Σάββατο 21 Μαρτίου 7 μμ.







Χῶρος ἐκδηλώσεως «Ἀγορά Ἀργύρη»
(21 - 31 Μαρτίου 2015)
Ἀγίου Ἀνδρέου 12, Πάτρα 262 21 Τηλ.: 2610.461740
Καθημερινά: 9.00-13.00 / 17.00-21.00 | Σάββατο: 9.00-14.00






Πρόγραμμα ἐκδηλώσεως


Χαιρετισμός ἀπό τόν κ. Παναγιώτη Μελά, Ἀντιδήμαρχο τοῦ Δήμου Πατρέων.


Χαιρετισμός ἀπό τόν Πρόεδρο τοῦ Συλλόγου Λευκαδίων Πατρών κ. Ἰωάννη Σίδερη.


Ἀλέκα Ράπτη: Ἀπαγγελία. Λίγοι στίχοι στήν ἡμέρα τῆς ποιήσεως, γιά τήν φύση.






«….κι αὐτό ’ναι πού μέ κάνει
τήν ὧρα τούτη νά σοῦ γράψω, φίλε,
νά σέ ρωτήσω: «Εἶστ’ ἕτοιμοι ἤ δέν εἶστε
νά τή δεχτεῖτε τέτοιαν Ἄνοιξη; ...»


Ἄγγελος Σικελιανός


Ἡ Εὐαγγελία Γουρζῆ γεννήθηκε στήν Λευκάδα. Δραστηριοποιείται στό χῶρο τῆς ζωγραφικῆς πάνω ἀπό 30 χρόνια. Ἔχει πάρει μέρος σέ πολλές ὁμαδικές ἐκθέσεις μεταξύ αὐτῶν καί στήν Ἀθήνα, τήν Λευκάδα, καί τήν Πάτρα. Ἀπό τό 1991 ἐκθέτει μόνον ἀτομικά. Ἔτσι ἀτομικές ἐκθέσεις της διοργανώθηκαν στήν Αθήνα, Λευκάδα, Ἰωάννινα, Πρέβεζα, καί Πάτρα.

Παίρνει πάντα μέρος στίς ἐκθέσεις τοῦ ἱστορικοῦ Σωματείου ΟΡΦΕΥΣ τῆς Λευκάδας στά πλαίσια τῶν Γιορτῶν Λόγου καί Τέχνης πού διοργανώνονται ἀπό τό 1955 στό νησί.

Πίνακές της βρίσκονται σέ πολλές ἰδιωτικές συλλογές στήν Ἑλλάδα καί τό ἐξωτερικό.

Ἀσχολεῖται μέ τήν ὑδατογραφία καί τήν ἐλαιογραφία. Τά περισσότερα θέματά της, ὅπως καί τό σημερινό ἔχουν θέμα τήν φύση, τήν ὁποία προσεγγίζει μέ ἰδιαίτερη εὐαισθησία προσπαθώντας νά ἀποτυπώσει τό φῶς καί τήν σφίζουσα ζωή πού ἀναδύεται ἀπό αὐτήν.

Ὅπως ἡ ἴδια παρατηρεῖ, ἐπιθυμεῖ οἱ πίνακές της νά εἶναι ἕνα ἀνοιχτό παράθυρο στόν κόσμο.

Ἀναφορά στήν σημερινή ἔκθεση μέ ἀνάλυση τῆς θεματικῆς της θα γίνει ἀπό ὁμάδα μελέτης Ἰαπώνων φιλολόγων, σέ συνδυασμό μέ τήν ζωή, τοῦ γεννημένου στήν Λευκάδα, Λευκαδίου Χέρν, στό Κυότο στήν Ἰαπωνία.


Ὁ Σύλλογος Λευκαδίων τῶν Πατρῶν ἱδρύθηκε στήν Πάτρα τό 1926. Ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰῶνα οἱ Λευκάδιοι, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι Ἕλληνες, ἀναζητοῦν μιά καλλίτερη ζωή ἔξω ἀπό τήν πατρίδα, μιά καί οἱ δυνατότητες ζωῆς στό νησί ἦταν τότε πολύ μικρές.

Ἕνας ἀπό τούς προορισμούς αὐτούς ἦταν καί ἡ Πάτρα. Ἡ πρώτη ἐγκατάσταση ἦταν στήν περιοχή τῆς Παραλίας Πατρών ἐξ αἰτίας τῶν ἀγροτικῶν τότε καλλιεργειῶν.

Σήμερα ἡ παροικία τῶν Λευκαδίων εἶναι πολυάριθμη, τά δέ μέλη της δραστηριοποιούνται σε ὅλους τούς τομείς τῆς ζωῆς τῆς πόλεως.

Ὁ Σύλλογος προσπαθώντας νά διασώσει τίς πολιτιστικές παραδόσεις τῆς γενέθλιας γῆς διορ-γανώνει ἐκδηλώσεις Λαογραφικοῦ, Πνευματικοῦ καί Καλλιτεχνικοῦ χαρακτήρα.

Στά πλαίσια τῆς παραδόσεως αὐτῆς διοργανώνει σήμερα τήν ἔκθεση ζωγραφικῆς τῆς Εὐαγγελίας Γουρζῆ, μέλος τοῦ Συλλόγου καί γνωστῆς καί καταξιωμένης ζωγράφου τῆς Λευκάδας.

Ὁ Σύλλογος Λευκαδίων θέλει νά εὐχαριστήσει θερμά τόν Δῆμο Πατρέων καί τόν ἀντιδήμαρχο κ. Παναγιώτη Μελᾶ, γιά τήν καλωσύνη τους νά διαθέσουν τήν Ἀγορά Ἀργύρη γιά τήν πραγματοποίηση τῆς ἐκθέσεως.

Λευκάδα ! καλώς ήρθατε !! Νέα σύνδεση του νησιού της Λευκάδας, με την έναντι ακτή.

Άρθρο  που στάλθηκε στο Σύλλογό μας  , από την  κα Χαρά Παπαδάτου-Γιαννοπούλου ,  μέλος του Συλλόγου μας  , σχετικά με την νέα σύνδεση του νησιού της Λευκάδας, με την έναντι ακτή.

Ἐκ πρώτης ὄψεως  οἱ δύο ἔννοιες τοῦ τίτλου φαίνονται ἀσύμβατες. Ἀλλά δέν εἶναι. Διότι τά πάντα στήν ζωή μας εἶναι αἰσθητική. Καί ἡ προέγγισή  της προδίδει τήν καλλιέργειά μας.

Ἡ εἴσοδος τῆς Λευκάδας ἀπό τήν ἀνατολική πλευρά τοῦ Φρουρίου εἶναι μιά ὑψηλή αἰσθητική ἀπόλαυση. Νευρώσεις – δρόμοι μέσα στήν θάλασσα καί  ἕνα ἀπέραντο ξάγναντο καθηλώνει τόν ἐπισκέπτη. Ἡ ὅλη περιοχή λαμπυρίζει. Καί ὅποια ὥρα τῆς ἡμέρας εἰσέρχεται κανείς στήν Λευκάδα τό θέαμα εἶναι ἐντυπωσιακό. Ἡ ὑψηλή αὐτή αἰσθητική ἀπόλαυση  συνδέεται μέ τήν κυκλοφορία μέσαστήν θάλασσα.

Σῆμα κατατεθέν τῆς Λευκάδας.

Ἀπό τόν τεκέ μέχρι τό φρούριο,  ἀπό τό φρούριο μέχρι τήν πόλη,  μέσω τοῦ δρόμου τοῦ κάστρου, καί ἀπό τό φρούριο στό δρόμο τῆς Γύρας πού καταλήγει πάλι στήν πόλη. Ἀραχνούφαντος ἰστός πού διασχίζει στήν οὐσία τήν θάλασσα σχεδόν σέ ὑψόμετρο μηδέν.

Ὅλοι θυμόμαστε, ὅταν εἴμαστε παιδιά, ὅτι ὁ δρόμος τοῦ κάστρου ἦταν ὁ ἀπογευματινός περίπατος τῶν  κατοίκων τῆς Χώρας. Καί πάντα στάση στίς πέντε καμάρες γιά νά θαυμάσουμε τά ὑπέροχα ἡλιοβασιλέματα.

Αὐτή ἡ ὡραία συνήθεια καταστράφηκε μέ τό αὐτοκίνητο καί μέ τήν ὑποχρεωτική μετατροπή ἑνός δρόμου ἰδιαίτερης φυσικῆς ὀμορφιᾶς σέ δρόμο κυκλοφορίας τῶν ὀχημάτων.

Θεωρῶ ὅτι δέν εἶναι δύσκολο νά πάρει κανείς ὁρισμένα μέτρα πού θά ξανάφερναν τήν αἰσθητική στήν περιοχή τῆς εἰσόδου τῆς πόλεως.

Εἰκ. 1. Ἡ εἴσοδος στήν  χώρα

Κατά τήν διάρκεια τῆς ἔντονης τουριστικῆς περιόδου ἀπό 15 Ἰουλίου μέχρι τέλος Αὐγούστου θά πρέπει κάθε βράδυ π.χ. ἀπό τίς 19.00 μέχρι τίς 24.00 μ.μ. νά ἀπομονώνεται ἡ κυκλοφορία ἀπό τόν δρόμο τοῦ κάστρου. Αὐτό μπορεῖ νά γίνει διοχετεύοντας τήν κίνηση είσόδου-ἐξόδου στόν δρόμο τῆς Γύρας μέ αὐστηρή  ἀστυνόμευση.

Αὐτό θά μετατρέψει τό δρόμο τοῦ Κάστρου στόν δρόμο πού ξέραμε, δαλαδή σ' ἕναν πεζόδρομο. Ἡ ρύθμιση αὐτή θά προσελκύσει  κόσμο, ἀφοῦ θά  μπορεῖ νά κάνει κανείς τόν περίπατό του μέ ἀσφάλεια, θά αὐξήσει τούς θεατές τῶν ἐκδηλώσεων στό Φρούριο, θά μποροῦν νά γίνονται καί διάφορες ἐκδηλώσεςι στό δρόμο αὐτό μέσα στήν θάλασσα, τέλος δέ, θά δώσει τήν δυνατότητα ἔστω γιά λίγο νά γίνει ὁ δρόμος τοῦ Κάστρου ξανά ὁ ἀξέχαστος περίπατος τῶν Λευκαδίων.  Καί εἶναι καί αὐτό μιά πολιτιστική προσφορά. Πολύ μεγάλη. Καί θά εἶναι ἐπίσης μιά μεγάλη προφορά στόν τουρισμό τοῦ νησιοῦ.

Ἡ κυκλοφοριακή αὐτή ρύθμιση εἶναι ἀναγκαία καί γιά γενικότερους λόγους. Θά ἀποσυμφορηθεῖ τά βράδυα ἡ παραλία ἡ ὁποῖα τώρα παρουσιάζει ἕνα ἄθλιο  κυκλοφοριακό, καθαρά τριτοκοσμικό, θέαμα. Τά δέ εἰσερχόμενα μέσω τῆς Γύρας, αὐτοκίνητα ἄνετα μποροῦν νά πᾶνε ὅπου θέλουν, τά δέ ἐξερχόμενα ἐπίσης. Ἡ Λευκάδα δέν εἶναι δά τόσο μεγάλη. Ἐπίσης θά δώσει περισσότερες δυνατότητες στό κάστρο ὡς χώρου μεγάλων πολιτιστικῶν ἐκδηλώσεων. Θά μπορεῖ ὁ κόσμος νά πηγαίνει μέ τά πόδια  κάνοντας συγχρόνως ἕναν ὡραιότατο περίπατο.

Καί φυσικά θά ἔπρεπε ἡ στενή νησίδα ἀνάμεσα ἀπό τόν κυρίως δρόμο καί τόν ποδηλατόδρομο, ἀπό τήν πλευρά του ἰβαριοῦ νά φυτευθεῖ καί καλωπισθεῖ μέ χλωρίδα τῆς περιοχῆς.

Β. Μακροπρόθεσμα

Ἕνα δεύτερο θέμα πού τά τελευταία χρόνια λέγεται εἶναι ἡ ὑπόγεια σύνδεση τῆς Λευκάδας μέ τήν  ἔναντι ἀκτή.

Ἱστορικά ἡ Λευκάδα συνδεότανε μέ τήν ἔναντι  ἀκτή  ἀπό τήν ἀνατολική της πλευρά. Εἶναι γνωστές οἱ δύο δρόμοι-γέφυρες. Ἡ μία, ἡ ἀρχαιότερη, πού φαίνεται ἀκόμη εὐκρινῶς στό Google Earth, εἶναι στήν περιοχή τῆς Λυγιᾶς καί ξεκινάει ἀπό τήν οἰκία Κοκκαλιάρη καί φθάνει στό Βολιό, στό φάρο στήν ἔναντι άκτή. Ἡ δεύτερη  πού θεωρεῖται ἡ μεγαλύτερη σέ ἔκταση λίθινη γέφυρα τῆς ἀρχαιότητας, εἶναι στήν περιοχή τοῦ Καλλιγονίου, στήν ἀρχαία δηλαδή Νήρικο καί φθάνει στήν Ρούγα στήν ἀκαρνανική ἀκτή. (Εἰκ.2).

Εἰκ.2. Συνδέσεις τοῦ νησιοῦ μέ τήν ἔναντι ἀκτή στήν ἀρχαιότητα (μέ κόκκινο).

Ἡ νέα σύνδεση μέ τήν Ἀκαρνανία  δημιουργεῖται ἀπό τήν στιγμή πού χτίζεται τό φρούριο. Καί αὐτή εἶναι ἐπίσης στήν ἀνατολική πλευρά τῆς Λευκάδας, στό βορειότερο ἄκρο της. Καί τώρα, στήν περίπτωση σχεδιασμοῦ νέας συνδέσεως ὑποχρεωτικά θά εἶναι ἀπό τήν ἀνατολική της πλευρά. Ἀλλά ποῦ;

Στήν ἀρχαιότητα οἱ δύο συνδέσεις ἦταν μπροστά στήν άρχαία πόλη. Σήν διπλανή εἰκόνα μέ κόκκινες γραμμές.Θεωρῶ ὅτι καί τώρα θά πρέπει νά ἀκολουθήσουμε τήν ἴδια πρακτική.

Θά  ἔλεγα ὅτι μέσα σέ ἕνα τέτοιο ὑψηλῆς αἰσθητικῆς περιβάλλον, τό νά ὑποχρεώνεται κανείς νά βυθίζεται μέσα στήν μούτελη, γιά να φθάσει στήν Λευκάδα μέ κάνει καί ἀνατριχιάζω.

Θεωρῶ  βέβαια ὅτι τό πρόβλημα ἔχει βάση. Τό καλοκαίρι τά τουριστικά σκάφη εἶναι πολλά καί  κινοῦνται συνεχῶς. Τώρα πρέπει, ἀνά ὥρα, γιά ἕνα χρονικό διάστημα νά ἀνοίγει ἡ γέφυρα γιά νά περνοῦν. Ἡ κίνηση τῶν αὐτοκινήτων εἶναι μεγάλη καί ὁ δρόμος τοῦ κάστρου γεμίζει ἀσφυκτικά κ.λ.π.

Μιά ἄλλη δυνατότητα εἰσόδου, πέραν τοῦ περάματος, θά προσέφερε πράγματι στήν κυκλοφοριακή σύνδεση τῆς περιοχῆς. Καί θά μετέτρεπε καί τόν δρόμο τοῦ κάστρου στόν παλιό γνώριμό μας πεζόδρομο. Τό θέμα εἶναι πῶς ἀντιμετωπίζει κανείς τό πρόβλημα.

Δέν εἶναι βέβαια πρός θάνατον ἡ σημερινή κατάσταση. Τά τουριστικά σκάφη δέν κάνουν ὑποχρεωτικά   δρομολόγια, ἄρα μποροῦν νά προγραμματίσουν τίς διαδρομές τους σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα τῆς γέφυρας. Ἐξ ἄλλου μόνο τό καλοκαίρι ὑπάρχει κάπως ἔντονο τό πρόβλημα, ὄχι τόν ὑπόλοιπο χρόνο.

Βέβαια τό ὑψηλῆς πολυτελείας αὐτό ἔργο, ἡ ὑπόγεια ζεύξη, σέ μιά χώρα πού πένεται δέν θά προγραμματιζόταν κάν, ἄν μετά τούς καταστροφικούς Ὀλυμπιακούς Ἀγῶνες οἱ μεγάλες κατασκευαστικές ἑταιρείες δέν βρισκόταν χωρίς μεγάλα ἀντικείμενα ἐργασίας καί ἀποφάσισαν νά ἐφεύρουν ἔργα, ὄχι πάντα ἀπαραίτητα.

Ἀλλά ἐν πάσει περιπτώσει, ἄν θέλουμε νά κατασκευάσουμε μιά νέα εἴσοδο στό νησί, μήπως θά ἔπρεπε νά διερευνήσουμε καί ἄλλες λύσεις; Λύσεις αἰσθητικά καλλίτερες, ὑπέργειες  καί οἰκονομικά φθηνότερες; Ὁ χῶρος μέ τίς ποιητικές τους γραμμές δίνει  ἔμπνευση γιά τέτοιες λύσεις.   Ὥστε  ἀντί νά χωνόμαστε μέσα στήν μούτελη, νά «πετούσαμε» πάνω ἀπό τό ὑπέροχο αὐτό περιβάλλον. Καί ὑπάρχουνε διάφορες λύσεις.  Θά ἔπρεπε γιά τό καλό τοῦ νησιοῦ  νά γίνει ἕνας διαγωνισμός ἰδεῶν. Χρειαζόμαστε ἁπλῶς νά μιμηθοῦμε τίς ἀέρινες γραμμές πού τώρα διαγράφουν τό τοπεῖο. Καί ἡ λύση ἴσως εἶναι μπροστά στά μάτια μας.

Ἡ Γέφυρα ἦταν πάντα μιά αἰσθητική πρόκληση. Καί μιά σύνδεση δύο κόσμων ὅσο μικρῶν ἤ μεγάλων καί ἄν εἶναι. Ὅπου καί ἄν ἦταν. Εἴτε οἱ ἐκπληκτικές ἀέρινες ἠπειρώτικες γέφυρες, εἴτε γέφυρες στά πέρατα τοῦ κόσμου πού πράγματι φθάνουν σέ ὑψηλά σημεῖα τέχνης καί τεχνικῆς.

Παρακάτω μερικά δείγματα.

Εἰκ.3. Τό ποιητικό γεφύρι τῆς Πλάκας

Εἰκ. 4. Αγγλία- Tees

Εἰκ. 5. Λισαβώνα- Γέφυρα Vasco da Gama

Εἰκ. 6. Ἡ γέφυρα Gateshead Millennium  ἐξυπηρετεῖ  ποδήλατα  καί  πεζούς πού  θέλουν νά  διασχίσουν τόν ποταμό Tyne στην Αγγλία, στήν  προκυμαία στήν βόρεια ὄχθη τοῦ Newcastle. Ἡ γέφυρα οὐσιαστικά ἀποτελεῖται ἀπό δύο τόξα, πού τό ἕνα ἀποτελεῖ τήν βάση ὅπου κινούνται πεζοί καί ποδήλατα, καί τό  ἄλλο τήν  ὑποστηρίζει. Ὅταν πρόκειται νά περάσει ἕνα πλοῖο ἀπό κάτω, τό πρῶτο τόξο μετακινεῖται πρός τά  ἐπάνω, προσφέροντας τόν ἀπαιτούμενο χῶρο πού χρειάζεται τό καράβι.

Εἰκ. 7. Κίνα. Ἡ πανέμορφη γέφυρα ενώνει την πόλη Qinqdao με το νησί Huangdao.

Εἰκ. 8. Το  μεγάλης ὀμορφιᾶς ὑδάτινο περιβάλλον τῆς εἰσόδου τῆς Λευκάδας

Εἰκ.10. Ἡ πρότασή μου (μέ κίτρινη γραμμή) εἶναι ἡ γέφυρα νά κινηθεῖ μετά τό κάστρο Τεκέ παράλληλα μέ τήν  ἀκαρνανική ἀκτή, στήν μορφή κατά μίμησιν τῆς γέφυρας στήν Κίνα (εἰκ. 7) καί τῆς γέφυρας Vasco da Gama στήν Λισσαβώνα (Εἰκ.5) καί νά ὑψοῦται στό σημεῖο τῆς διαύλου καί νά εἰσέρχεται στό νησί στήν ἴδια θέση πού θά ἔβγαινε ἡ ὑπόγεια σύνδεση.

Εἰκ.11 Πιθανή ἄποψη τῆς γέφυρας.

Ἡ ὁποία θά ἐξασφαλίσει μιά θεαματική εἴσοδο στό νησί καί θά προσφέρει καί μιά πανοραμική θέα τῆς πόλεως καί τοῦ νησιοῦ.

Χαρά  Παπαδάτου
Ἀρχιτέκτων

---

Ἡ Χαρά Παπαδάτου-Γιαννοπούλου κατάγεται ἀπό τήν Λευκάδα. Σπούδασε ἀρχιτεκτονική στό Τεχνικό Πανεπιστήμιο τῆς Karlsruhe στήν Γερμανία.

Ἐργάσθηκε στό ἐλεύθερο ἐπάγγελμα, κυρίως μέ τήν ἰδιότητα τῆς μελετήτριας δημοσίων ἔργων στόν χῶρο τῆς Πολεοδομίας καί Χωροταξίας. Συγχρόνως ἀνέπτυξε καί εὐρύτερα ἐπιστημονική καί ἐρευνητική δραστηριότητα, ἐνῶ ἀσχολήθηκε καί μέ ἐκδόσεις πάνω σέ θέματα ἀρχιτεκτονικῆς.

Οἱ κυριότερες δημοσιεύσεις της:

Μείωση εἰσφορῶν-μείωση ἐλλειμμάτων, μία μέθοδος σχεδιασμοῦ", Πάτρα, Ἰούνιος 1991.
" Ἐξέλιξητοῦ Σχεδίου Πόλεως τῶν Πατρῶν 1829-1989", Ἀχαϊκές Ἐκδόσεις, Πάτρα, 1991.
"Λευκάδα, ἐρευνώντας", Ἀχαϊκές Ἐκδόσεις, Ἰούνιος 1999.

Ἐπιμελήτρια ἐκδόσεως τόμου Πρακτικῶν τοῦ Διεθνοῦς Συνεδρίου γιά τόν W. Dörpfeld.
Πάτρα 2008. Συνεπιμελήτρια ἐκδόσεως Πρακτικῶν Διεθνοῦς Συνεδρίου HuReDePIS
Πάτρα 2008.

Ἐπιμελήτρια τῆς δίγλωσσης (ἑλληνικά-γερμανικά) ἐκδόσεως τοῦ αὐτοβιογραφικοῦ ἔργου τοῦW. Dörpfeld, Daten meines Lebens-Σταθμοί τῆς ζωῆς μου, σέ συνεργασία μέ τόν καθηγητή Klaus Goebel,Wuppertal. Ἔκδοση τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Δήμου Λευκαδίων, Περί Τεχνῶν,Πάτρα, 2010.

Ἐπιμελήτρια ἐκδόσεως τόμου πρακτικῶν τοῦ Συνεδρίου μέ θέμα Τά Μοναστήρια τῆς Λευκάδας. Ἔκδοση Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Δήμου Λευκαδίων. Ἀθήνα 2011.

Ναοί τῆς Κατούνας στήν Λευκάδα, Λευκάδα 2014.

Τεχνικές Εύσταθείας τῆς Παραδοσιακῆς Άρχιτεκτονικῆς καί Λεξικό Ἰδιωματικῶν οἰκοδομικῶν ὅρων τῆς Λευκάδας, Λευκάδα 2014.