Ο Θεός στη Λευκάδα





(  προς έλεγχο συγγραφέα  Ηλία Βενέζη  ?  }

Το κάστρο της Λευκάδας δεν είναι στη Λευκάδα. Είναι στη γη της Ρούμελης. "Ενα στενό πέρασμα Θάλασσα λίγα μέτρα χωρίζει τη στεριά απ' τη Λευκάδα. 'Ενα "πέραμα". Το δουλεύει μια γυναίκα ψημένη στον ήλιο, με την κόρη της. Σέρνουν τον κάβο, περνά το "πέραμα" τον κόσμο στη Λευκάδα, τον φέρνει απ' τη Λευκάδα - ψυχές, σίδερα, άλογα, μηχανές. Πώς να μη μπερδευτεί ο χαρακτήρας ο νησιώτικος με το στεριανό, η γλώσσα, η ματιά, η στάση αντίκρυ στη ζωή; Σιγά - σιγά ο ξένος Θ' ανακαλύψει πως η Ρούμελη παραβασιλεύει στη Λευκάδα, πως το νησί αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει. Καθώς φτάνουμε, ταλαιπωρημένοι απ' το ολοήμερο ταξίδι, στο κάστρο της Λευκάδας κατάντικρυ στο νησί, λίγα μέτρα, φαίνεται σαν σιωπηλός, άγνωστος κόσμος, που πρέπει να τον αισθανθούμε-με. Από έναν κόκκινο ερημικό πύργο, πλάι στη θαυμάσια αμμουδιά, μπρος στη μικρή λιμνοθάλασσα, μια γυναίκα κατεβαίνει κατά την ακρογιαλιά μόνη. Η Ειρήνη Καλκάνη, η αγαπητή φίλη απ' τη Λευκάδα, σαν μας καλούσε να πάμε στο νησί της για να το αγαπήσουμε μας έλεγε για έναν κόκκινο πύργο, τον πατρογονικό της. Να είναι αυτός ο πύργος που γίνεται τώρα πιο μακρινός μες στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος; Η γυναίκα του πύργου κατέβηκε ως την ακρογιαλιά της Λευκάδας, στάθηκε μόνη, περίμενε το "πέραμα" που μας πήγαινε, άρχισε να κινά το χέρι. Ας είναι καλά αυτό το φιλικό χέρι, το πρώτο που σκέφτηκε νάρθει ίσαμε την ακρογιαλιά για να μας καλωσορίσει. Σκέπτομαι τη μοίρα της, απ' την Πόλη στο Ιόνιο, το πάθος της για τις δυο πατρίδες, τη μια που αυτές τις μέρες παλεύει πάλι με το Θηρίο της Ασίας, την άλλη πατρίδα που την αγάπησε και την υπηρετεί κοντά στον λαμπρόν άνδρα της, που εκπροσωπεί τη Λευκάδα στη Βουλή των Ελλήνων. Η Μαρία Οεοδ. Καλκάνη που μας περιμένει στην ακρογιαλιά, η κυρία Τουσσοπούλου που μας περιμένει στο αρχοντικό της για να μας βεβαιώνει από κείνη τη στιγμή κάθε μέρα, τι Θα πει ευγένεια και φιλοξενία του Ιονίου, οι άλλοι φίλοι της Λευκάδας με τον Δήμαρχό του πρώτο - τον στρατηγό Μελά - ας είναι καλά που Θα μας κάμουν την «εισαγωγή» στην άγνωστη Λευκάδα, την παραμερισμένη, τη μυθική Λευκάδα, ένα από τα πιο μυθικά νησιά της Μεσογείου. Σα θέλουν να σας δείξουν τη Λευκάδα, αρχίζουν απ' το Θεό. Σωστά. Ο καθηγητής κ. Ροντογιάννης, εξαίρετος άνθρωπος, εξαίρετος επιστήμων και νησιώτης σωστός, που έχει μέσα του το πάθος του νησιού του, είναι ο οδηγός μας στις εκκλησίες της Λευκάδας. Οι σεισμοί, ευτυχώς, δεν έριξαν κάτω τις εκκλησίες του νησιού. 'Ετσι μπορούμε να χαρούμε την τέχνη των άσπρων τέμπλων, τις εικόνες των Δοξαράδων, του Κουτούζη, του ΓαΖή. Για μας που ερχόμαστε απ' το Αιγαίο χρειάζεται κάποια μύηση, μια προετοιμασία ψυχική για να αποδεχθούμε στους χώρους της ορθοδοξίας τόση επίδραση της ιταλικής Αναγέννησης. "Ο,τι είναι νομίζω πιο συγκινητικό, είναι ο αγώνας που κάνει το πνεύμα του Βυζαντίου να αντιμετρηθεί με την εισβολή του δυτικού πνεύματος. 'Ενας αγώνας εκφρασμένος τις πιο πολ-λές φορές, μέσω ανώνυμων μαστόρων και ιερωμένων που χτυπιούνται ανάμεσα στα δυο δυνατά ρεύματα, θέλοντας να κρατήσουν και την ψυχή τους καθαρή και την Ελληνική συμέχεια απαραβίαστη Αλλά πώς να αγνοήσουν οι Λευκαδίτες αγιοράφοι την περιρέουσα ατμόσφαιρα ,τις συνθήκες που ζεί το Ιόνιο τόσο κοντά στην ηγεμονία και συχνά στην Υπηρεσία της Βενετίας ? Ο κ Ροντογιάννης μας καλεί να προσέξουμε το ήθος των προσώπων στιςς εικόνες των Δοξαράδων στον Αγ Δημήτριο Σωστά ? Ο Χριστός δεν είναι πια η αποπνευματωμένη μορφή που ιστορεί με το χέρι του παλοικού μαστόρου η Βυζαντινή παράδοση .Είναι ο βενετσάνος έρχοντας .και η παναγία είναι αρχόντισσα της Βενετίας .

συνεχίζεται 

Ξυπόλητες με Αμμο και Κοκκώνες της Λευκάδας στην Πάτρα!




Σε πραγματικό χάπενινγ εξελίχθηκε η παρουσίαση του νέου μυθιστορήματος της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη «Ξυπόλητες στην Αμμο» (εκδόσεις Αρμός) στον κήπο του Πολύεδρου στην Πάτρα, καθώς ο Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας είχε προβλέψει να μοιράσει στους παρευρισκομένους ένα σακουλάκι με άμμο και κοχύλια απο τις παραλίες του λατρεμένου νησιού.


Την εισαγωγή στη βραδυά έκανε η ιδιοκτήτρια του Πολύεδρου Ολγα Κάπελα, ενώ η Ελένη Περδικάρη, αντιπρόεδρος του Συλλόγου αναφέρθηκε στη συγγραφέα Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη και το τελευταίο της πόνημα δίνοντας τον τόνο της βραδυάς.

Ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Πάτρας και ποιητής Ξενοφών Βερύκιος ανέλυσε με την επαγωγική μέθοδο το μυθιστόρημα, κάνοντας αναγωγές στο ομηρικό έπος αλλά και την αρχαία τραγωδία . Σημείωσε χαρακτηριστικά: « Το Ξυπόλυτες στην άμμο σηματοδοτεί μία χαλάρωση, μία ελευθερία, μία παιδικότητα, μια ξεγνοιασιά. Η ηρωίδα, έχοντας διανύσει μια μεγάλη περίοδο έντονης εσωστρέφειας και ψυχικής αναστάτωσης, φτάνει στην λύτρωση όταν ο γεωγραφικός και ο χρονικός νόστος συναντούνται και η συνάντηση αυτή καταλήγει σε μία έκρηξη ζωής, χαράς και συντροφικότητας»

Στη συνέχεια μίλησε μία απο τις πρωταγωνίστριες του βιβλίου, η Συμμαθήτρια, Μαριάννα Καρφάκη, η οποία πολιτικός μηχανικός το επάγγελμα, κατέθεσε με συγκίνηση την κοινή εμπειρία, την ιστορική σχέση με τη συγγραφέα, εξηγώντας πώς προέκυψε αυτή η φιλία των γυναικών στη Λευκάδα του 70.

Η αρχιτέκτων Χαρά Παπαδάτου-Γιαννοπούλου διάλεξε να μιλήσει για τις επιρροές της Ιουστίνης Φραγκούλη-Αργύρη απο το πολιτιστικό περιβάλλον της Λευκάδας, ενθέτοντας στο λόγο της τις μεγάλες προσωπικότητες των γραμμάτων και των τεχνών που έχουν σημαδέψει την ιστορία του νησιού. Φωτογραφίες απο τοπία και παραλίες της Λευκάδας έκλεισαν το λόγο της που συνοδεύτηκε με δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα απο το βιβλίο.

Η συγγραφέας Ιουστίνη Φραγκούλη-Αργύρη βαθειά συγκινημένη, είπε ότι το άλγος του νόστου αποκαλείται νοσταλγία και είναι αυτό το άλγος που την έκανε να σκύψει βαθειά στα σωθικά της και να φέρει τις συμμαθήτριες στη διλογία της Λευκάδας: Ψηλά Τακούνια Για Πάντα και Ξυπόλητες στην Αμμο. Είπε ακόμη πως με το έργο της «Ξυπόλητες στην Αμμο» νιώθει πως έχει ολοκληρώσει το συγγραφικό της χρέος : « Με τις Ξυπόλητες στην Αμμο θεωρώ ότι έκλεισα τον κύκλο του προσωπικού μου χρέους. Κι αν δεν ξαναγράψω ποτέ, δεν θα με περιάξει, το πάζλ της ζωής μου συμπληρώθηκε σ΄αυτό το τελευταίο μυθιστόρημα».

Ενας πίνακας με θάλασσα του Ιονίου, με αμμουδιά και όστρακα, ζωγραφισμένος απο την αρτίστα Ευαγγελία Γουρζή προσφέρθηκε ως δώρο στη συγγραφέα. Πάνω στην αμμουδιά έξι κοκκώνες, που συμβολίζουν τις έξι συμμαθήτριες διαγράφουν τα ίχνη τους στην άμμο!

Ανθρωποι του πολιτιστικού τοπίου της Πάτρας και της Λευκάδας έδωσαν το παρόν, μεταξύ των οποίων ο ποιητής Σπύρος Βρεττός, η φιλόλογος Αναστασία Σταματέλου και άλλοι.



Η βραδυά έκλεισε με κουβέντα και συναναστροφή, με φωτογραφίες, υπογραφή βιβλίων και πολλή Λευκάδα! Λευκαδίτικος Χαλβάς με αλεύρι και λάδι προσφέρθηκε δια χειρός Ελένης-Νίτσας Περδικάρη.



Aπό Λευκάδιους ήταν παρόντες οι : κα Πυργιώτη Ρίτσα Καθηγήτρια Πολυτεχνείου Πατρών ,κ. Βερύκιος Βασίλειος καθηγητής Ανοιχτού Πανεπιστημίου Πατρών ,η κα Θοδούλα Γράψα καθηγήτρια Ανοιχτού Πανεπιστημίου Πατρών, ο Ψυχίατρος κ. Στρατούλιας Γιάννης , η Ιατρός καρδιολόγος κ.Κοψιδά Ζέτα, οι καθηγήτριες κ Κοψιδά Κων/να , μαθηματικός , κ Πετροπούλου Ασημίνα Δρ φιλόλογος ,Δις Κορφιάτη Ελένη Φιλόλογος , η κ.Βρεττού Χριστίνα Συμβολαιογράφος Ο κ. Δημήτρης Καράμπαλης Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Πάτρας ,ο Διευθυντής Πειραματικού Σχολείου Πατρών κ Ασπρογέρακας Νικόλαος Φιλόλογος.



Η άμμος της Λευκάδας ήρθε στην Πάτρα

Η Μαριάννα ΄Καρφάκη ανάμεσα σε νέες γυναίκες της λευκάδας

Η προβολή του βιβλίου στο Πολύεδρο ήταν πληθωρικά στημένη

Ενας πίνακας με κοκκώνες άμμο Λευκάδας καμωμένος απο τα χέρια της Ευαγγελίας Γουρζή.

Ο π. Γεράσιμος Βανδώρος και η σύζυγός του




Ο κόσμος ήπιε και δοκίμασε τα λευκαδίτικα χαλβαδάκια της Ελένης Περδικάρη



Με τη Ρίκα που ήρθε απο τη Λευκάδα να με τιμήσει

Ο ιδιοκτήτης του Πολύεδρου Κώστας Κάπελας




Με τον λαμπρό καθηγητή του Πολυτεχνείου Ξενοφώντα Βερύκιο και τη ζουζούνα της Πάτρας Χαρά Λαμπροπούλου



Με την οικογένεια της Γεωργίας Γκολφίνου

ο Μάρκος συνοδεύει ωραίες κυρίες

Η Χαρά Παπαδάτου-Γιαννοπούλου με τον Κώστα Κάπελα και την Ελένη περδικάρη



Η Μαριάννα καρφάκη συγκίνησε με τα λόγια της

Με την κομψή φιλόλογο Αναστασία Σταματέλου



Η ζωγράφος Ευαγγελία Γουρζή προστέθηκε στην παρέα
Νίκη σε θυμάμαι για την καλλονή σου

Ο Μαρκούλης είναι ο δεύτερος γιός μου, ο Πάνος είναι ο τρίτος

Με τον ωραίο πρόεδρο του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας και την ωραιοτάτη Χαρά¨Λαμπροπούλου





Με την Ελένη Περδικάρη και τον Κώστα Κάπελα




Η Ζωγράφος της Αμμου! Αυτή, αυτή με συγκίνησε τόσο!