Η Φραγκοκλησιά στη Μεγάλη Βρύση κοντά στην πόλη της Λευκάδας





Λίγο έξω από το κέντρο της πόλης της Λευκάδας, στον δρόμο για το Νυδρί, στην τοποθεσία Μεγάλη Βρύση, υπάρχει ένα ξεχασμένο θρησκευτικό μνημείο, που ελάχιστοι γνωρίζουν. Η Φραγκοκλησιά.



Πρόκειται για λατινικού δόγματος εκκλησία η οποία πλέον είναι ερειπωμένη. Βρίσκεται σε κάθετη στον επαρχιακό δρόμο Λευκαδάς Νυδριού, οδό, η οποία οδηγεί σε τοποθεσίες στον λόφο Κούλμο, στη θέση Μεγάλη Βρύση.



Την ονομάζουν Φραγκοκλησιά, χωρίς άλλο όνομα να τη συνοδεύει, καθώς στοιχεία σχετικά με το σε ποιον άγιο ή αγία της καθολικής εκκλησιάς ήταν αφιερωμένη δεν υπάρχουν. Πληροφορίες πιθανολογούν ότι πρόκειται για καθολικό μοναστήρι που ιδρύθηκε από καπουκίνους μοναχούς στα μέσα του 19ου αιώνα και έπαψε τη λειτουργία του στα μέσα της δεκαετίας του ΄20. Εκεί ήταν ο χώρος ταφής των καθολικών που ζούσαν στο νησί.

Πρόκειται για μικρό ναό, με θολωτή πόρτα και ημικυκλικά παράθυρα, στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν δυο ταφικές πλάκες. Σχετικά με τις πλάκες αυτές είναι και η μόνη ξεκάθαρη πληροφορία που έχουμε για αυτό το μνημείο.



Πρόκειται για τους τάφους του Ιταλού συνταγματάρχη Ottalevi και ενός ανθυπασπιστή του, οι οποίοι εκτελέστηκαν από Γερμανό στρατιώτη, στις 9 Σεπτεμβρίου του 1943, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων παράδοσης των ιταλικών στρατευμάτων του νησιού στους Γερμανούς. Ο Ottalevi αργούσε να δώσει απάντηση στον Γερμανό αξιωματικό, καθώς περίμενε εντολές από την προϊστάμενη του στρατιωτική αρχή, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μικροσυμπλοκή που οδήγησε στο θάνατο του Ιταλού συνταγματάρχη, του ανθυπασπιστή του και ενός Γερμανού αξιωματικού.



Η κηδεία του Ottalevi και του ανθυπασπιστή, έγινε την επόμενη ημέρα (10 Σεπτεμβρίου 1943), σε λατινική εκκλησία (ναός των Φλάρων) που υπήρχε στην παραλία της Λευκάδας, περίπου εκεί που σήμερα είναι το ξενοδοχείο Ionian Star, και η ταφή τους έγινε το απόγευμα της ίδια μέρας στην Φραγκοκλησιά. Μάλιστα οι Ιταλοί παρακολούθησαν την κηδεία χωρίς όπλα, με εξαίρεση ένα μικρό τμήμα της Καραμπιναρίας που της επετράπη οπλισμός για την απόδοση τιμών στον νεκρό. Ο ναός δυστυχώς δεν είναι επισκέψιμος.



Να σημειώσουμε εδώ ότι στη Λευκάδα υπήρχαν λατινικοί ναοί σε διάφορες τοποθεσίες του νησιού. Κάποιες από αυτές δεν είναι παρά ερείπια, όπως η συγκεκριμένη, αλλά και ο ναός του Παντοκράτορα (San Salavatore) που βρίσκεται στο κάστρο της Αγίας Μαύρας στην είσοδο του νησιού, που μετατράπηκε από τζαμί σε λατινικό ναό το 1684 από τον Φραγκίσκο Μοροζίνι.Σε λατινικό επίσης μετετράπη την ίδια χρονολογία (1684) και ο ναός της Αγίας Μαύρας επίσης στο κάστρο, που βρισκόταν όμως σε διαφορετική θέση από τη σημερινή.



Υπήρχε, και πλέον είναι γνωστή μόνο η θέση της, όπως ήδη αναφέραμε στο παραπάνω ιστορικό, και λατινική εκκλησία στην παραλία της πόλης της Λευκάδας. Λατινικού δόγματος ναός (Ασπίλου Συλλήψεως), υπήρχε και στην κεντρική πλατεία της πόλης της Λευκάδας από το 1723 μέχρι και το 1825 όπου κατέρρευσε από σεισμό.

Στο υπόλοιπο νησί, λατινικοί (και στη συνέχεια ορθόδοξοι), υπήρξαν, ο ναός του Αγίου Γεωργίου στο Καλιγόνι (προάστιο της πόλης στο δρόμο προς το Νυδρί) και ο ναός των Αγίων Αποστόλων στον Άγιο Πέτρο, χωριό της νότιας Λευκάδας.

Είναι σίγουρα λυπηρό που μνημεία σαν κι αυτό δεν είναι επισκέψιμα, καθώς πολλοί είναι οι επισκέπτες καθολικού δόγματος που επισκέπτονται το νησί και θα ήθελαν να τα επισκεφτούν.

Πηγές:
Ζωής Τ. Κουτσαύτης, Η Εθνική Αντίσταση στη Λευκάδα
Κωνστ. Γ. Μαχαιράς, Ναοί και Μοναι Λευκάδος

Πηγή: Go Lefkas

/www.mylefkada.gr

Το σπίτι στο οποίο γεννήθηκε ο μεγάλος ποιητής Κωστής Παλαμάς στην Πάτρα . Ενα Πολύτιμο Κόσμημα για την πόλη !


Aνοίγει τις πόρτες του το σπίτι του Κωστή Παλαμά στην Πάτρα, στις 30 Ιουνίου - Τι περιλαμβάνει




Την Παρασκευή 30 Ιουνίου θα ανοίξει τις πόρτες του για όλους, το ανακατασκευασμένο σπίτι, στο οποίο γεννήθηκε ο μεγάλος ποιητής Κωστής Παλαμάς. Το σπίτι αυτό βρίσκεται στο κέντρο της Πάτρας, στην οδό Κορίνθου και το ΑΠΕ-ΜΠΕ ξεναγήθηκε στους χώρους του από τον αρχιτέκτονα Νίκο Μπακρώζη και τον πολιτικό μηχανικό Σπύρο Δεμαρτίνο, οι οποίοι είχαν αναλάβει την ανακατασκευή του σπιτιού.

Όμως, το έργο της ανακατασκευής δεν θα είχε υλοποιηθεί, χωρίς τη δωρεά τού ομογενούς Αθανάσιου Στεφανόπουλου.

Έτσι λοιπόν στις 30 Ιουνίου θα γίνει μία προ εγκαινίων εκδήλωση και θα παρουσιαστούν τα «Σατιρικά Γυμνασμάτα» που είναι έκδοση του ιδρύματος «Κωστή Παλαμά», σχολιασμένα από τον καθηγητή Μιχάλη Μερακλή.

Φθάνοντας λοιπόν έξω από το σπίτι που γεννήθηκε ο Κωστής Παλαμάς, το πρώτο που αντικρίζει κανείς είναι η προσεκτική ανάπλαση της εξωτερικής όψης του κτιρίου και οι τρεις ξύλινες πόρτες.

Στην είσοδο του σπιτιού μάς υποδέχθηκε ο κ. Μπακρώζης και αμέσως μάς οδήγησε στην μεγάλη αίθουσα του ισογείου. Εκεί θα βρίσκεται το εκθετήριο και ήδη ολοκληρώνονται οι εργασίες, ώστε να είναι έτοιμο στις 30 Ιουνίου.

Μέσα στο εκθετήριο υπάρχει ήδη η προτομή του Κωστή Παλαμά που είναι έργο του Κων. Δημητριάδη και αποτελεί δωρεά της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου.

Όταν θα λειτουργήσει, θα υπάρχει μία μόνιμη έκθεση της ιστορίας του κτιρίου και παράλληλα θα εκτίθενται διάφορα χειρόγραφα του Κωστή Παλαμά, ενώ, όπως τονίζει σε αυτό το σημείο ο Ν. Μπακρώζης, ο βασικός στόχος της λειτουργίας του εκθετηρίου, είναι να είναι εναλλασσόμενο το περιεχόμενό του.

Επίσης, μέσα στη μεγάλη αίθουσα του εκθετηρίου υπάρχει μια λεπτομερής απεικόνιση του κελιού του Κωστή Παλαμά, όπως διασώζεται στο ίδρυμα που λειτουργεί στην Αθήνα.

Βγαίνοντας από το χώρο του ισογείου δεσπόζει η μαρμάρινη σκάλα που οδηγεί τον επισκέπτη στον πρώτο όροφο. Η σκάλα έχει ίδιο σχήμα και μορφή με την ξύλινη που προϋπήρχε.

Φθάνοντας λοιπόν στο διάδρομο του πρώτου ορόφου, το πρώτο δωμάτιο στα δεξιά είναι ο χώρος όπου γεννήθηκε ο Κωστής Παλαμάς, στις 13 Ιανουαρίου του 1859.

Το ενιαίο μεγάλο δωμάτιο που «βλέπει» στην οδό Κορίνθου, θα λειτουργήσει ως ψηφιακό μουσείο, όπου εκεί θα τοποθετηθούν οθόνες τηλεόρασης και προτζέκτορες και θα προβάλλεται οπτικοακουστικό υλικό από το αρχείο της ΕΡΤ και του History Channel, σχετικά με τη ζωή και το έργο του Κωστή Παλαμά. Επίσης, θα υπάρχει και ένα διαδραστικό τραπέζι, για τις νεότερες ηλικίες.

Παράλληλα, θα υπάρχουν τρία επίπεδα παρουσίασης, δηλαδή ένα επίπεδο για το απλό επισκέπτη, σχετικά με τον Κωστή Παλαμά, ένα δεύτερο για τους μικρούς μαθητές με διαδραστικό παιχνίδι και ένα ακόμα για τους φοιτητές, οι οποίοι θα μπορούν να εισέρχονται στον κατάλογο του ψηφιακού αρχείου.

Κατευθυνόμενος ο επισκέπτης στο πίσω μέρος του σπιτιού θα βλέπει το καθημερινό καθιστικό της οικογένειας Παλαμά, με τζάκι του 1840. Μάλιστα, το τζάκι είναι και το μόνο διατηρητέο καλλιτεχνικό στοιχείο του κτιρίου.

Στον ίδιο χώρο υπάρχει ένα δωμάτιο, το οποίο όπως τονίζει ο Νίκος Μπακρώζης έχει μία ιστορική αξία και συνδέεται με το λυρισμό του Κωστή Παλαμά. Συγκεκριμένα στο δωμάτιο αυτό κοιμόντουσαν τα παιδιά της οικογένειας και ο Κωστής Παλαμάς έβλεπε την ανατολή του ήλιου και του φεγγαριού από τον προμαχώνα του κάστρου μέχρι τα επτά του χρόνια, όταν έφυγαν από το σπίτι, λόγω του θανάτου και των δύο γονιών.

Επίσης, στο χώρο υπάρχει και ένα πιάνο το οποίο έχει κατασκευαστεί στα 1880 στη Βιέννη και δωρήθηκε από πατρινή οικογένεια.

Ακολουθεί ο χώρος της βιβλιοθήκης, στον οποίο ήδη έχουν τοποθετηθεί εκδόσεις του Ιδρύματος «Κωστή Παλαμά», οπού εκεί ο επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα μελέτης του έργου του ποιητή.

Όπως μας ανέφερε στη συνέχεια ο κ. Μπακρώζης, η αγορά του σπιτιού έγινε το 2014 από τον Πατρινό επιχειρηματία Αθανάσιο Στεφανόπουλο, ο οποίος ζει στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ, διότι ήταν προσωπική του επιθυμία να σωθεί το σπίτι που γεννήθηκε ο Παλαμάς.

Έτσι λοιπόν το σπίτι ανακατασκευάστηκε κατ’ ομοίωση του αρχικού κτιρίου και με πλήρη σεβασμό στην ιστορία του. Ταυτόχρονα, έχει «δεθεί» αισθητικά με τη σύγχρονη τεχνολογία, με την οποία είναι εξοπλισμένο το σπίτι, ενώ είναι προσβάσιμο και για άτομα με κινητικά προβλήματα.

Μετά την αγορά του σπιτιού, ο κ. Στεφανόπουλος έφτιαξε με συνεργάτες του μια μη κερδοσκοπική εταιρία, η οποία ονομάζεται «Στέγη Γραμμάτων Κωστής Παλαμάς». Το όνομα αυτό, σύμφωνα πάντα με τον Ν. Μπακρώζη, προϋπήρχε με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Πάτρας το 1946, ύστερα από πίεση του τότε δημοτικού συμβούλου Δημήτρη Συναδινού, ο οποίος ήταν δικηγόρος, ποιητής και λάτρης του Παλαμά, ενώ ήταν ένας από τους έξι που σήκωσαν το φέρετρο στην κηδεία του ποιητή.

Ακόμη, υπάρχει η ρητή απόφαση του Αθ. Στεφανόπουλου ότι δεν θα πληρώσει κανείς για είσοδο, συμμετοχή σε εκδήλωση και χρήση του χώρου.

Επίσης, ο Νίκος Μπακρώζης τονίζει ότι υπάρχει μία εξαιρετική συνεργασία με το τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, ώστε να χρησιμοποιείται το σπίτι για μεταπτυχιακά έργα στην ελληνική λογοτεχνία. Τέλος, προσθέτει ότι υπάρχει πολύ καλή συνεργασία και με το δήμο Πατρέων, για εκδηλώσεις πνευματικού χαρακτήρα

.http://www.thebest.gr

Πάτρα:Το σπίτι του Παλαμά γίνεται μουσείο – Η ... - The Best News

ετοιμο το σπιτι του κωστη παλαμα στην πατρα, δειτε ... - The Best News

Έτοιμο το σπίτι του Παλαμά – Στην Πάτρα βρέθηκε ο ... - The Best News

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων

Previous
Next*ΔΙΟΝΥΣΗΣ Π. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ

Την ερχόμενη Τρίτη, 13 Ιουνίου, στο Ίδρυμα Ευγενίδου παρουσιάζεται ένα βιβλίο που περιέχει την λεπτομερή περιγραφή ενός περίφημου Μηχανισμού ο οποίος θεωρείται ευρέως ως ένα από τα σημαντικότερα αρχαία τεχνουργήματα που έχουν ανακαλυφθεί έως σήμερα. Πρόκειται για το βιβλίο με τίτλο «Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων». Συγγραφέας και επιμελητής του ο καλλιτεχνικός φωτογράφος Κωστής Στήκας, ενώ το βιβλίο αυτό αποτελεί μία πραγματικά αξιόλογη προσθήκη στην ελληνική αλλά και στην ξένη βιβλιογραφία πάνω στο θέμα. Μια απλή ματιά στον κατάλογο των περιεχομένων του αρκεί για να καταλάβει κάποιος τον πλούτο των γνώσεων που περιλαμβάνεται στις 200 σελίδες του. Όλη η ιστορική και επιστημονική γνώση για τον Μηχανισμό βρίσκεται συγκεντρωμένη στις 28 συνεντεύξεις του καλαίσθητου αυτού βιβλίου οργανωμένη σε πέντε ενότητες, ενώ η ιστορία που περιγράφεται στο βιβλίο αυτό ξεκίνησε γύρω στο έτος 70 π.Χ.


Την εποχή εκείνη ένα πλοίο, το οποίο μετέφερε το εμπόρευμά του από τα νησιά του Αιγαίου προς την Ρώμη, βυθίστηκε στα ανοιχτά των Αντικυθήρων συμπαρασύροντας στον υγρό τάφο του το πλήρωμα και το πολύτιμο φορτίο του. Και μαζί με τα κοσμήματα, τα πιθάρια με το κρασί και τα δεκάδες αγάλματα, στα αμπάρια του πλοίου φυλάσσονταν και κάτι άλλο. Ένας μηχανισμός τόσο «μπροστά από την εποχή του» και τόσο εκπληκτικής ακρίβειας, που θα έπρεπε να περάσουν άλλα 1.400 χρόνια προτού κατασκευαστεί άλλος παρόμοιος μηχανισμός που να πλησίαζε έστω την μηχανική του τελειότητα. Για σχεδόν δύο χιλιετίες, ο αρχαίος μηχανισμός στα βάθη του Αιγαίου, περίμενε υπομονετικά. Το ξύλινο πλαίσιό του είχε φαγωθεί και ο ίδιος ο μηχανισμός, καλυμμένος από θαλάσσια ιζήματα, κοράλλια και κοχύλια, ανασύρθηκε το 1901 από Συμιακούς σφουγγαράδες. Παρ’ όλα αυτά χρειάστηκε να περάσουν αρκετές δεκαετίες επιστημονικής μελέτης προτού ο Μηχανισμός αυτός αρχίσει να αποκαλύπτει τα μυστικά του.

Με την βοήθεια των πιο προηγμένων τεχνικών τρισδιάστατης απεικόνισης, αποκαλύφθηκε ένας μηχανισμός τόσο πολύπλοκος, που πραγματικά οι ιστορικοί δεν μπορούσαν να φανταστούν πώς είναι δυνατό να είχε κατασκευαστεί πριν από δύο χιλιετίες. Με τα περίπλοκα γρανάζια του μπορούσε να αναπαράγει σε βάθος δεκαετιών τις κινήσεις του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών, με μεγάλη ακρίβεια. Σχεδιασμένη να χρησιμοποιείται και από μη ειδικούς, η μία πλευρά του μηχανισμού επέτρεπε την πρόβλεψη των εκλείψεων και προσδιόριζε τις ημερομηνίες των Ολυμπιακών Αγώνων, όπως επίσης και άλλων αγώνων της αρχαιότητας. Η άλλη όψη του μηχανισμού έδινε τη θέση του Ήλιου και της Σελήνης, τις φάσεις της Σελήνης και προσδιόριζε ακόμη και τις θέσεις των πλανητών. Γεγονός που κάνει τον Μηχανισμό των Αντικυθήρων να μας θυμίζει για πάντα τα διανοητικά και τεχνολογικά επιτεύγματα των αρχαίων Ελλήνων.

Στο βιβλίο αυτό η κάθε λεπτομέρεια του Μηχανισμού περιγράφεται σύντομα αλλά περιεκτικά μέσω των απαντήσεων των ίδιων των ερευνητών που ασχολήθηκαν με την μελέτη και την διερεύνησή του. Η τεχνοτροπία μάλιστα των συνεντεύξεων με τους πλέον σημαντικούς αρχαιολόγους, αστροφυσικούς, φιλοσόφους, ιστορικούς, μελετητές, εκπαιδευτικούς, μηχανικούς ωρολογοποιίας, και επιχειρηματίες, κάνει τις πληροφορίες να ρέουν σαν να ακούμε κάποιον δικό μας φίλο. Πρόκειται για ένα βιβλίο που ξεχωρίζει αμέσως, όχι μόνο για το περιεχόμενό του αλλά και για την πανέμορφη γραμματοσειρά των επικεφαλίδων του που είναι ειδικά σχεδιασμένη με βάση τις επιγραφές του Μηχανισμού, ενώ το Φωτογραφικό Λεύκωμα που περιλαμβάνει συμπληρώνει με ιδιαίτερη επιτυχία το «Ταξίδι των Ανακαλύψεων» που περιγράφεται στο βιβλίο αυτό.

Είναι ήδη γνωστό ότι κάτω από το βάρος της πλατωνικής επιρροής, η επιστήμη της μηχανικής είχε εξοστρακιστεί στα χρόνια της κλασικής περιόδου, αν και κατόρθωσε να αναβιώσει στη διάρκεια της Ελληνιστικής περιόδου με επίκεντρο το «Μουσείο» της Αλεξάνδρειας, στην πόλη που είχε ιδρύσει το 322 π.Χ., ο Αλέξανδρος στις εκβολές του ποταμού Νείλου στην Αίγυπτο. Στα χρόνια που ακολούθησαν η Αλεξάνδρεια αναπτύχθηκε γρήγορα και έτσι έγινε το νέο κέντρο του Ελληνικού πολιτισμού. Ο πληθυσμός της σύντομα ξεπέρασε το μισό εκατομμύριο άτομα φτάνοντας σε αριθμό τον πληθυσμό που είχε η Αθήνα στη διάρκεια της κλασσικής περιόδου. Οι άνθρωποι που έφταναν εκεί αναζητούσαν τη γνώση, τον πλούτο και τις απολαύσεις μιας πραγματικά κοσμοπολίτικης πόλης και επί δεκαετίες η Αλεξάνδρεια αποτέλεσε έναν ισχυρό πόλο έλξης για πολλούς μορφωμένους ανθρώπους από κάθε γωνιά της Γης, ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν και πολλοί αστρονόμοι. Έτσι η επαφή των Ελλήνων με την αστρονομία και τα μαθηματικά της Βαβυλώνας και της Αιγύπτου προκάλεσε μια έντονη επιστημονική δραστηριότητα, με αποτέλεσμα την εξέλιξη της Αλεξάνδρειας σε πόλη όπου ανθούσαν κάθε είδους πειραματιστές και παρατηρητές μεταξύ των οποίων και ο Αρχιμήδης ο Συρακούσιος (287-212 π.Χ.), όταν βασιλιάς της Αιγύπτου ήταν ο Πτολεμαίος Β’.

Σε νεαρή ηλικία ο Αρχιμήδης πρέπει να σπούδασε στην Αλεξάνδρεια και είναι μάλιστα πιθανό να γνώριζε τον σύγχρονό του Ερατοσθένη. Μάλιστα, κατά την παραμονή του εκεί επινόησε τον ατέρμονα κοχλία, την έλικα του Αρχιμήδη όπως είναι σήμερα γνωστή, η οποία χρησιμοποιείται ακόμη σε περιοχές της Αφρικής για την άντληση νερού. Πραγματικά, ο Αρχιμήδης, εκτός από κορυφαίος μαθηματικός ήταν και μεγάλος μηχανικός και εφευρέτης, στον οποίο αποδίδονται μεταξύ άλλων το υδραυλικό ρολόι, η επινόηση του Ρωμαϊκού ζυγού (καντάρι) και το τρίσπαστο (ανυψωτική τριπλή τροχαλία), όπως επίσης και οι εντυπωσιακές πολεμικές μηχανές που εφηύρε και χρησιμοποίησε στην διάρκεια της πολιορκίας των Συρακουσών από τους Ρωμαίους. 


Η συνεισφορά του στην γεωμετρία ήταν εντυπωσιακή και υπολόγισε μεταξύ άλλων τα εμβαδά κύκλου, έλλειψης, παραβολής και έλικας καθώς και τα εμβαδά και τους όγκους των κυλίνδρων, των κώνων και των σφαιρών, χρησιμοποιώντας συχνά και διευρύνοντας την επονομαζόμενη μέθοδο της εξάντλησης, που είχε χρησιμοποιήσει πριν απ’ αυτόν ο Εύδοξος. Χωρίς να επεκταθούμε περισσότερο, μπορούμε να πούμε ότι τα μαθηματικά του Αρχιμήδη περιέχουν μια πρώιμη μορφή του απειροστικού λογισμού, που αναπτύχθηκε σχεδόν 2.000 χρόνια αργότερα από τους Kepler (1571–1630), Cavalieri (1598–1647) , Leibniz (1646–1716) και Newton (1642-1726). Εκτός αυτών, ο Αρχιμήδης μελέτησε τα παραβολοειδή και υπερβολοειδή εκ περιστροφής, καθώς και τα σφαιροειδή, προσέγγισε με ακρίβεια την τιμή του αριθμού π, εγγράφοντας και περιγράφοντας στον κύκλο κανονικά πολύγωνα, και ασχολήθηκε με τον υπολογισμό των τετραγωνικών ριζών.

Στην Μηχανική ανακάλυψε σημαντικά θεωρήματα, σχετικά με το κέντρο βάρους επίπεδων γεωμετρικών σχημάτων και στερεών, ενώ ανέπτυξε μια θεωρία μοχλών και θεμελίωσε τον κλάδο της υδροστατικής, διατυπώνοντας μεταξύ άλλων το γνωστότερο θεώρημά του, που είναι σήμερα γνωστό ως η αρχή του Αρχιμήδη. Σύμφωνα μ’ αυτό, κάθε σώμα βυθισμένο σε ρευστό δέχεται μία κατακόρυφη δύναμη με φορά προς τα πάνω (άνωση), η οποία ισούται με το βάρος του ρευστού που εκτοπίζει. Όπως λέγεται, συνειδητοποίησε ότι ένα αντικείμενο που βυθίζεται σε νερό εκτοπίζει νερό ίσου όγκου, όταν έκανε το μπάνιο του, ενώ ορισμένοι ιστορικοί της επιστήμης υποστηρίζουν ότι εμπνεύστηκε την ιδέα της άνωσης, από το γεγονός ότι μέσα στην μπανιέρα ένιωθε τα πόδια του πιο ελαφριά. Λέγεται, μάλιστα, ότι τόσο πολύ ενθουσιάστηκε από τις ανακαλύψεις του αυτές, που βγήκε από το λουτρό γυμνός στους δρόμους φωνάζοντας «Εύρηκα»!


Θα πρέπει να σημειώσουμε επίσης και τις ευρείες αστρονομικές γνώσεις που είχε, οι οποίες, σε συνδυασμό με την εφευρετικότητά του, είναι πολύ πιθανό να τον οδήγησαν στην επινόηση και κατασκευή καινοτόμων μηχανισμών που έμειναν ονομαστοί στην ιστορία της μηχανικής και τεχνολογίας μεταξύ των οποίων και έναν μηχανισμό με εφαρμογή στην αστρονομία, που έδειχνε την κίνηση του Ηλίου, της Σελήνης και των πέντε πλανητών που μοιάζει με τον μηχανισμό των Αντικυθήρων. Ο Μηχανισμός αυτός αναπαρήγε αστρονομικά φαινόμενα με εξαιρετική ακρίβεια, γι’ αυτό θεωρείται ως ο αρχαιότερος γνωστός πολύπλοκος μηχανισμός και ο πρώτος γνωστός αναλογικός υπολογιστής που χρησιμοποιεί μηχανικά εξαρτήματα για να μεταφράσει αστρονομικές πληροφορίες σε μεγέθη χώρου και χρόνου και να τις αποθηκεύσει σε συσχετισμούς θέσης γραναζιών. Λέγεται μάλιστα ότι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι μία εξέλιξη του μηχανισμού εκείνου. Τέτοιου είδους κατασκευές του Αρχιμήδη έχουν αναφέρει σε έργα τους, μεταξύ άλλων, οι Πάππος, Πρόκλος, Σέξτος Εμπείρικος, Μαρτιανός και ο Οβίδιος.

Ο Ρωμαίος πολιτικός και φιλόσοφος Κικέρων, μάλιστα, μετά την κατάληψη των Συρακουσών από τους Ρωμαίους, αναφέρει ότι ο στρατηγός Μαρκέλλος βρήκε τέτοιες συσκευές, τις οποίες μετέφερε στη Ρώμη και τους τοποθέτησε στον ναό της Αρετής στη Ρώμη, όπου παρέμειναν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αργότερα διάφοροι μαθητές του Αρχιμήδη φαίνεται ότι συνέχισαν και βελτίωσαν τους μηχανισμούς αυτούς, και όπως αναφέρει ο Κικέρων, σε μια επίσκεψή του στη Ρόδο γύρω στο 78 π.Χ. είδε και περιέγραψε έναν μηχανισμό παρόμοιο με αυτόν των Αντικυθήρων. Σύμφωνα με τον Κικέρωνα κατασκευαστής φέρεται ο αστρονόμος και γεωγράφος Ποσειδώνειος Απαμέας (135-50 π.Χ.). Ο Ποσειδώνιος, είχε ζήσει στη Ρώμη ως πρέσβης της Ρόδου, και ίσως να είχε μελετήσει εκεί τους μηχανισμούς του Αρχιμήδη, που τον οδήγησε να κατασκευάσει κι αυτός κάτι παρόμοιο.

Μπορούμε, τέλος, να πούμε ότι ο Μηχανισμός αυτός αποτελεί την επιτομή μεγάλου μέρους των αστρονομικών γνώσεων των αρχαίων Ελλήνων, όπως αυτές ήταν αντιληπτές περί το έτος 100 π.Χ. Οι γνώσεις αυτές αποκτήθηκαν σταδιακά από την πρώτη κιόλας στιγμή που οι μακρινοί μας πρόγονοι στάθηκαν όρθιοι πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη, γιατί από τότε ξεκίνησε και η ερωτική σχέση του ανθρώπου με τον έναστρο ουρανό. Εκείνη η πρωταρχική ενασχόλησή τους με τα ουράνια φαινόμενα χαρακτηριζόταν όμως από το δέος και τον φόβο για το άγνωστο και το ανεξήγητο, κάτι άλλωστε που αντικατοπτρίζεται στην «θεοποίηση» πλανητών και άστρων, στις δεισιδαίμονες προκαταλήψεις τους για την υποτιθέμενη επιρροή που ασκούσαν στους ίδιους και στα μελλούμενα, καθώς και στις θρησκευτικές ιεροτελεστίες τους. Κι όμως, χαμένες μέσα σ’ αυτές τις πρώτες παρατηρήσεις των ουράνιων φαινομένων βρίσκονται οι απαρχές της Αστρονομίας. Μέσα από αυτές τις πρώτες παρατηρήσεις, συνειδητοποιήθηκε σταδιακά κάτι εξαιρετικό, κάτι που είχε τεράστια πρακτική σημασία στην ανάπτυξη του ίδιου του πολιτισμού.

Η αέναη εναλλαγή της μέρας με την νύχτα, ο αδιάσπαστος κύκλος της εναλλαγής των εποχών, η κίνηση των πλανητών, του Ήλιου και της Σελήνης και η εμφάνιση διαφορετικών αστερισμών στις διαφορετικές εποχές του χρόνου, που «προανήγγειλαν» την έναρξη συγκεκριμένων «γεγονότων» και τους επέτρεψε να συνειδητοποιήσουν την περιοδικότητα των ουράνιων φαινομένων. Κι αυτό με τη σειρά του τους ώθησε να επινοήσουν διαφορετικούς τρόπους μέτρησης του χρόνου, τους επέτρεψε να αναπτύξουν διαφορετικά ημερολόγια και τους έδωσε την δυνατότητα να χρησιμοποιούν τα άστρα και τους αστερισμούς, προκειμένου να προσανατολίζονται και να διανύουν μεγάλες αποστάσεις στη στεριά και στη θάλασσα, χωρίς τον κίνδυνο να χαθούν.

Η ιδιαίτερη σημασία που προσέδιδαν ορισμένοι αρχαίοι λαοί σε αυτήν την αέναη περιοδικότητα και εναλλαγή που αντικατοπτριζόταν στο κύκλο της Σελήνης, στις θέσεις του Ήλιου κατά τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια, καθώς και στην θέση ή στην επανεμφάνιση συγκεκριμένων πλανητών, άστρων και αστερισμών αποτυπώνεται και σε ορισμένα από τα μνημεία και τους ιερούς ναούς που κατασκεύασαν. Βέβαια, για την πλήρη «απελευθέρωση» των ουράνιων φαινομένων από τις θρησκευτικές και δεισιδαίμονες αντιλήψεις των αρχαίων λαών, η ανθρωπότητα θα έπρεπε να περιμένει την έλευση των προσωκρατικών φυσικών φιλοσόφων της αρχαίας Ελλάδας που ήταν οι πρώτοι οι οποίοι προσπάθησαν να τα ερμηνεύσουν με τρόπο ορθολογικό. Μία προσπάθεια που συνεχίστηκε με εντεινόμενο ρυθμό στη διάρκεια των Ελληνιστικών χρόνων στα δύο ιδρύματα, το Μουσείο και την Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας, που αποτέλεσαν φάρους της γνώσης και περιελάμβαναν όχι μόνο το πνευματικό έργο των μαθηματικών, αστρονόμων, φιλοσόφων και λόγιων της Ελληνιστικής περιόδου αλλά και ολόκληρη την πνευματική κληρονομιά της κλασικής εποχής.

*Ο Διονύσης Σιμόπουλος είναι επίτιμος διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου.

http://www.kathimerini.gr/

Εκδηλώσεις στην Πάτρα για τον Εορτασμό της Κυράς ΜΑΣ Φανερωμένης !

 ...
της Κυράς του Νησιού της Λευκάδας και των Λευκαδιτών όλου του κόσμου,  










        
Στο κατάμεσο προαύλιο του Ιερού ναού Παναγίτσας Παραλίας Πατρών, προσήλθε  σύσσωμη η Λευκαδίτικη Κοινότητα για να εορτάσει και να δοξολογήσει, την πολιούχο της ιδιαίτερης πατρίδας,της την Κυρά Φανερωμένη, την Κυρά του νησιού της Λευκάδας και των Λευκαδιτών όλου του κόσμου, 

Μετά την Ιερά λειτουργία με αρτοκλασία με συγκίνηση ακολούθησε η Λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας Φανερωμένης η οποία πλέον εικόνα είναι σε Αγιογραφία μια υπέροχη αγιογραφία , ΔΩΡΕΑ της οικογένειας του Θεμιστικλή και Μαρίας Μακρυγιώργου από το Καλαμίτσι Λευκάδας


Μέρος των εκδηλώσεων υπήρξε και η Ομιλία η οποία εκφωνήθηκε από την κ Χαρά Παπαδάτου , Αρχιτέκτονα Μηχανικό Συγραφέα τ, Πρόεδρο του Συλλόγου μας

Οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν, με κεράσματα και Παραδοσιακούς χορούς από το Χορευτικό του Συλλόγου, υπό την διδασκαλία του Χοροδιδάσκαλου κ Μικρώνη Γρηγόριου και έκλεισαν με τιμητική διάκριση προς τον Αξιότιμο κ Μελά Παναγιώτη ,Αντιδήμαρχο Οικονομικών Δήμου Πατρέων και προς τον Αξιότιμο κ. Χρυσοβιτσάνο Νικόλαου Πρόεδρο της Καρναβαλικής Επιτροπής Δήμου Πατρέων  για την ευγενή μέχρι σήμερα προσφορά τους  
Το Χορευτικό του Συλλόγου μας για μια ακόμα φορά, με ένα υπέροχο πρόγραμμα ανέδειξε μέσω του χορού, την Λευκαδίτικη Κουλτούρα και την υπεροχή της  Λευκαδίτικης φορεσιάς 

 Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων, γιατρός - φίλος και χορηγός του Συλλόγου,από παληά , προσέφερε  για την Οικονομική ενίσχυση του Συλλόγου, ένα αρνί το οποίο τέθηκε σε κλήρωση 


Τον λαχνό επέλεξε ο μικρός Γιωργάκης 
Μαραγκός γυιός του Αντιπροέδρου του Συλλόγου και  ανέδειξε ως νικητή τον λαχνό με τον αριθμό 94  
Παρακαλείται ο κάτοχος του λαχνού να επικοινωνήσει με τα τηλ. 2610-222066 _ 6932883826 \

Ο Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας «Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ» εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες του
 προς όλα τα μέλη που τίμησαν με την παρουσία τους την Εορτή της Παναγίας Φανερωμένης
 και προς όλους τους παρευρισκομένους Φίλους του Συλλόγου 
 Επίσης στα μέλη του ΔΣ που βοήθησαν για τις εκδηλώσεις   και Ιδιαίτερα προς
τους ιερείς του Ιερού Ναού Π. Χρυσόστομο Αθανασόπουλο και Π. Παναγιώτη Πανόπουλο 
για την άριστη Υποδοχή και Αποδοχή του Συλλόγου μας και των εκδηλώσεων που έλαβαν χώρα,
καθώς και προς όλο το Προσωπικό του ιερού Ναού που βοήθησε στις προετοιμασίες 

 Ευχόμαστε σε όλους ΣΑΣ  , η Ευλογία και η χάρη της Κυράς μας Φανερωμένης
να φέρει τα καλύτερα.

Σας περιμένουμε την Κυριακή στην επίσκεψή μας στην Αγία θεοδώρα Βάστα και 

Σας ευχόμαστε Καλό Καλοκαίρι.

                                                                         Για το ΔΣ

                                                        Ο πρόεδρος           Τα μέλη


                              ελάτε μια βόλτα μαζί μας να γευτείτε την όμορφη εκδήλωση.


                                                                    



                                                 


                                                
                                                             


                                                                       

                                                            
                                                                     

                                                                               









«Επτά νησιά, επτά καρδιές στη θάλασσα, να τι ΄ναι ο κόσμος όλος»



siteadmin4 Ιουνίου 2017
Share 2


Πολιτιστικό περιοδικό ΕΝΩΣΗΣ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

Χτυπημένος χρόνια κι εγώ από αυτήν την γλυκιά τρέλα που εδώ και αιώνες ενδημεί απάνω στα εφτά πετράδια που στολίζουν το σώμα του Ιονίου, από αυτήν την αλλόκοτη αγάπη των Επτανησίων για τα νησιά τους, από αυτήν την περηφάνεια επίσης για το είναι μας, τον πολιτισμό, την κουλτούρα, τις τέχνες μας, την πρωτοπορία μας επί χρόνια στην προσπάθεια για αναγέννηση τούτης της μεγάλης πατρίδας, της Ελλάδας μας, που με πάθος πάσχισαν οι Επτανήσιοι να ενωθούν μαζί της από τα πρώτα κιόλας χρόνια της λεφτεριάς της, δεν μπορώ να μην εκφράσω την άκρατη χαρά μου που μέσα σε τούτα τα άθλια χρόνια της απαξίωσης και του μηδενισμού των πάντων, δεν έσβησε η σπίθα στις ψυχές των Επτανησίων, αυτή η σπίθα που θα κρατήσει άσβεστο, κραταιό και λαμπερό στο μεγάλο μέλλον το φως που πηγάζει από τα Επτάνησα.

Και να λοιπόν, τούτη η τόσο αξιέπαινη προσπάθεια της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδας, τούτο το περιοδικό που στοχεύει με πάθος να διασώσει έναν υπέροχο δικό μας πολιτισμό από τις ύπουλες επιθέσεις της παγκοσμιοποίησης, από τις επιβουλές ενός άλλου σύγχρονου απολίτιστου και βάρβαρου πολιτισμού που τα πάντα τα μετράει σε χρήμα και τα πάντα οδηγεί στο σκοτάδι, τούτη η προσπάθεια είναι μια σπίθα κι αυτή που θα σιγοκαίει και θα συνδαυλίζει τις ψυχές μας, μέχρι να ξαναστήσουμε πάλι πάνω από τον κόσμο το φως της Ελλάδας μας.

Είναι πάρα πολλές οι προσπάθειες που με πολλούς τρόπους κάνει η ένωση Επτανησίων Ελλάδας προς τον σκοπό αυτό και θερμοί έπαινοι της αξίζουν. Τούτο το περιοδικό είναι μια τέτοια δυναμική προσπάθεια επιπλέον.

Είναι μεγάλη μου τιμή που προσκλήθηκα από την Ένωση να συμμετάσχω κι εγώ σ’ αυτήν της την προσπάθεια. Με τις μικρές μου δυνάμεις θα κάνω περισσότερα από όσα μπορώ. Γιατί όπως σχεδόν όλοι οι Επτανήσιοι έτσι κι εγώ πάντα με πολλήν αγάπη λέω:

«Επτά νησιά, επτά καρδιές στη θάλασσα, να τι ΄ναι ο κόσμος όλος».

Καλοτάξιδο ας είναι το myEpranisa στο Ιόνιο και στα πέλαγα όλα της ζωής και των ονείρων μας.

Γιώργης Π. Κασιμάτης-Δρυμωνιάτης

http://aromalefkadas.gr


Με κατάνυξη θα εορταστεί για μια ακόμα χρονιά 

στον ιστορικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου- 
«Παναγίτσα», Παραλίας Πατρών
 στην περιοχή-«Μουρτά    η Κυρά ΜΑΣ Φανερωμένη
 <<  η Κυρά των Λευκαδιτών  όλου του κόσμου  >>






ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ  

Ο Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ

έχει την τιμή να προσκαλέσει τα μέλη της Λευκαδίτικης Κοινότητας Πάτρας 

και τους φίλους του  Συλλόγου στην Eoρτή της Κυράς φανερωμένης μας .

 προστάτιδος του νησιού της Λευκάδας

στις 5 Ιουνίου -2017 ημέρα Δευτέρα ,

στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Παραλίας Πατρών

 Η παρουσία σας τιμή για τον Σύλλογό μας

                                                          το ΔΣ του Συλλόγου

Πρόγραμμα Εορτής :

*  Εορταστική θεία Λειτουργία με αρτοκλασία

*  Ομιλία από μέλος του Συλλόγου μας απονομή έπαινων σε μέλη και συμπατριώτες μας. για την προσφορά τους στο σύλλογο μας

*  παρουσίαση ,στο προαύλιο του ιερού Ναού Παροδοσιακών χορών , από το Χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας υπό την καθοδήγηση , του Χοροδιδάσκαλου κ. Μικρώνη Γρηγόρη

* Λευκαδίτικα  κεράσματα με παραδοσιακά γλυκίσματα και Αναψυκτικά .

* Λαχειοφόρος αγορά για την ενίσχυση του Συλλόγου μας με δώρο ένα αρνί (χορηγία μέλους του Συλλόγου ).

*  Μετά το τέλος των εκδηλώσεων, για όσους επιθυμούν και κατόπιν ενημέρωσης, θα βρεθούμε για φαγητό στο παραλιακό Κέντρο LIDO.28ης Οκτωβρίου, Ρογίτικα 250 02  Τηλέφωνο261 052 5937
                                                                   Για το ΔΣ

                                                      Ο Πρόεδρος     Τα μέλη

                                                      
                         Αργυρός στατήρας από τη Λευκάδα, 400-330 π.Χ. Στην μια πλευρά απεικονίζεται 
η κεφαλή της Χαλινίτιδος Αθηνάς και το γράμμα Λ,
που είναι το αρχικό γράμμα του ονόματος της Λευκάδας. Στην άλλη πλευρά απεικονίζεται ο Πήγασος.

                                                           
                             



                                   

ΥΣ . Η Παραλία Πατρών είναι ως επί το πλείστων η περιοχή της Λευκαδίτικης κοινότητας Πάτρας .Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου φιλοξενεί την Ιερά εικόνα της Κυρά- Φανερωμένης , προστάτιδας του νησιού της Λευκάδας

                                                        O Πρόεδρος     Τα μέλη

Αγαπητοί Φίλοι μπορείτε να μας παρακολουθείτε ηλεκτρονικά και στο http://enirikos.blogspot.gr                



Αγία Θεοδώρα Βάστα: Το μικρό εκκλησάκι με τα 17 πλατάνια στη στέγη του Από Dogma






Η διαδρομή προς την Αγία Θεοδώρα Βάστα αποζημιώνει και με το παραπάνω τον επισκέπτη, αφού το τοπίο είναι ειδυλλιακό. Καθώς κανείς πλησιάζει το βουητό των νερών που αναβλύζουν από τα θεμέλια της μικρής εκκλησίας ακούγεται ολοένα και εντονότερο, προκαλώντας στον επισκέπτη δέος μπροστά στο θέαμα που τελικά αντικρύζει.

Δεκαεφτά μεγάλα δέντρα ξεπηδούν από την στέγη ενός μικρού πέτρινου ναϊδρίου στην Αγία Θεοδώρα Βάστα, την ώρα που από τα θεμέλιά της αναβλύζουν τα νερά ενός κεφαλαριού. Γιορτάζει στις 11 Σεπτεμβρίου, ωστόσο χιλιάδες προσκυνητές επισκέπτονται το εκκλησάκι όλο το χρόνο για να προσκυνήσουν και να θαυμάσουν αυτό το μοναδικό σύμπλεγμα. Ένα ανεξήγητο θαύμα της φύσης που κυριαρχεί στο γαλήνιο αυτό τοπίο.

Όσο εντυπωσιακή είναι η εικόνα του μικρού Ναού της Αγίας Θεοδώρας, άλλο τόσο εντυπωσιακή είναι η ιστορία της ζωής της.

Ιστορικά και βιογραφικά στοιχεία για την Αγία Θεοδώρα

Σχετικά με την Οσιοπαρθενομάρτυρα Θεοδώρα, της οποίας η μνήμη τιμάται κάθε χρόνο στις 11 Σεπτεμβρίου στο χωριό Βάστα Αρκαδίας, έχουν ακουστεί πολλές και διάφορες ιστορίες, κυρίως για τον τρόπο με τον οποίο άρχισε να υπηρετεί το μοναχισμό.

Οι δύο πιο γνωστές ιστορίες αναφορικά με την Αγία Θεοδώρα έχουν ως εξής: σύμφωνα με την πρώτη, η Αγία καταγόταν από μία φτωχή οικογένεια και εφόσον ήταν το μεγαλύτερο παιδί της, εξαιτίας της οικονομικής ανέχειας της οικογένειάς της, αναγκάστηκε να μεταμφιεστεί σε άνδρα και να υπηρετήσει ως μισθοφόρος στρατιώτης.

Τότε τον ερωτεύτηκε μία νεαρή κοπέλα (ως Θεόδωρο πλέον) και επειδή δεν υπήρξε ανταπόκριση από τον Θεόδωρο, η νεαρή τον κατηγόρησε ότι την είχε αφήσει έγκυο.

Έτσι φαίνεται να οδηγήθηκε στο μαρτύριο από την οικογένεια της κοπέλας.

Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, η Αγία καταγόταν από χωριό της Πελοποννήσου, με πιθανότερες τις περιοχές της Αρκαδίας και της Μεσσηνίας. Η οικογένειά της ήταν εξαιρετικά θεοσεβούμενη και προφανώς έτσι ήρθε και εκείνη κοντά στο Θεό.

Αποκορύφωμα της αφοσίωσής της και της αγάπης της γι’ Αυτόν αποτέλεσε η απόφασή της να συνεχίσει τη ζωή της σε μοναστήρι και να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Χριστό.

Συνέβη όμως το εξής παράδοξο γεγονός: η Αγία Θεοδώρα προτίμησε να εγκαταβιώσει σε ανδρική Μονή και όχι σε γυναικεία. Ωστόσο στη Μονή της Παναΐτσας, όπου και έμενε μεταμφιεσμένη σε άνδρα με το όνομα Θεόδωρος, αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση χάρη στην υπακοή και την ταπεινοφροσύνη της.

Γι’ αυτό και ο Ηγούμενος της είχε αναθέσει εξαιρετικά υπεύθυνες εργασίες στη Μονή. Κατά την περίοδο που έπληττε λιμός την περιοχή ο μοναχός Θεόδωρος επισκεπτόταν τα σπίτια των Χριστιανών αναζητώντας βοήθεια.

Μία από τις γυναίκες όμως που επισκέφθηκε τον κατηγόρησε πως την άφησε έγκυο. Όπως είναι φυσικό, αυτό δεν θα μπορούσε να ισχύει.

Παρόλα αυτά η Αγία Θεοδώρα, αν και αρνήθηκε τις κατηγορίες, ακολούθησε τους γονείς της γυναίκας ως το χωριό Βάστα της Αρκαδίας, όπου και εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό.

Όταν πλέον οι κατήγοροί της αντίκρισαν το γυμνό σώμα της και κατάλαβαν τι είχε συμβεί ζήτησαν συγχώρεση από το Θεό. Σύμφωνα με την παράδοση μάλιστα, η Αγία θεοδώρα φαίνεται να παρακάλεσε το Θεό, πριν τον αποκεφαλισμό της, οι τρίχες του κεφαλιού της να γίνουν δέντρα, το αίμα της ποτάμι για να τα ποτίζει και το σώμα της ναός.

Σύμφωνα με τον Πρωτοσύγγελο της Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως, π. Ιάκωβο Κανάκη, η επικρατέστερη άποψη είναι η δεύτερη.

Ο π. Ιάκωβος αναφέρει πως σύμφωνα με την έρευνα της Μητροπόλεως που έχει βασιστεί σε εικόνες και συναξάρια, η Αγία Θεοδώρα παντού εμφανίζεται ως ασκητική φυσιογνωμία και πουθενά ως στρατιώτης.

Η έρευνα της Μητροπόλεως επικεντρώνεται σε δύο πιθανότητες για το λόγο που οδήγησε την Αγία να εγκαταβιώσει σε ανδρώο μοναστήρι: α) με αυτόν τον τρόπο ήθελε να κάνει περισσότερους και ενεργούς ασκητικούς αγώνες και β) έτσι θα χάνονταν πλήρως τα ίχνη της.



Το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας

Το εκκλησάκι βρίσκεται κοντά στη Μεγαλόπολη. Το προσκύνημα είναι ανοικτό για το κοινό από το πρωί έως τη δύση του ήλιου και σε αυτό τελούνται παρακλήσεις ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως ένα θαύμα της φύσης, αφού το μικρό κτίσμα περιβάλλεται από 17 δέντρα που με την πρώτη ματιά του περιηγητή φαίνεται να προέρχονται κατευθείαν από τη στέγη του και οι κορμοί τους να διακλαδίζονται προς τον ουρανό. Δεν είναι έτσι ακριβώς όμως.

Στην πραγματικότητα οι ρίζες των δέντρων περνώντας μέσα από τους τοίχους καταλήγουν στο έδαφος, ενώ οι κορμοί και τα κλαδιά αναρριχώνται και βρίσκουν διέξοδο από τη στέγη.

Όσον αφορά στο εσωτερικό, μπορούμε να πούμε πως είναι ένας πολύ μικρός χώρος, λιτός, με ξεθωριασμένες από τη φθορά του χρόνου τοιχογραφίες και χωρίς ιδιαίτερους στολισμούς και εκκεντρικότητες.

Όπως μας διαβεβαίωσε ο π. Ιάκωβος Κανάκης οι υπεύθυνοι της Μητροπόλεως έχουν απευθυνθεί σε πολιτικούς μηχανικούς, αλλά και άλλους επιστήμονες όπως αρχιτέκτονες και γεωπόνους, οι οποίοι θεωρούν ως ένα επιστημονικά ανεξήγητο φαινόμενο το ότι τα πλατάνια βρίσκονται τόσα χρόνια και υπό αυτές τις συνθήκες σε αυτή τη θέση.

Σύμφωνα με τον Πρωτοσύγγελο οι επιστήμονες που έχουν κληθεί το θεωρούν κυριολεκτικά θαυμαστό και υπερφυσικό φαινόμενο.

Όπως ανέφερε ο ίδιος το προσκύνημα δεν έχει μόνο Έλληνες επισκέπτες αλλά προκαλεί το ενδιαφέρον και των ξένων επισκεπτών. Ανάμεσά τους βέβαια, θα συναντήσει κανείς και δύσπιστους προσκυνητές που προσπαθούν, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο π. Ιάκωβος, να βρουν τη λύση «ανάμεσα στις πέτρες του κτίσματος», χωρίς όμως τελικά να μπορούν να ερμηνεύσουν το γεγονός.