Φοιτήτρια από τη Λευκάδα, ετών 62: Πήρε πτυχίο στην Ιστορία και έβαλε στόχο την Ιατρική!









Ορκίστηκε με την παραδοσιακή στολή της Λευκάδας

Η κυρία Αρετή Κουνιάκη είναι το ζωντανό παράδειγμα εκείνων των ανθρώπων που μπόρεσαν και σπούδασαν σε προχωρημένη ηλικία. Έχοντας μια ευτυχισμένη οικογένεια πέντε παιδιών η κυρία Αρετή από τη Λευκάδα, κέντρισε τα βλέμματα όλων όσων βρέθηκαν πριν από λίγες ημέρες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, αφού παρουσιάστηκε με την παραδοσιακή φορεσιά της Λευκάδας για να πάρει το πτυχίο της στο Ιστορικό τμήμα.

Στο πλευρό της τα πέντε παιδιά της αλλά και οι συμφοιτητές της που θαύμαζαν το πείσμα και τη θέλησή της να εκπληρώσει το όνειρό της.

Η ίδια μίλησε στο protothema.gr για την πορεία της στις σπουδές, ενώ αποκάλυψε πως θα συνεχίσει μέχρι να τελειώσει και την Ιατρική.
«Είναι απίστευτο κι όμως αληθινό. Ήμουν 38 χρονών περίπου τότε που αποφάσισα να πάω γυμνάσιο, μαζί με τον μικρότερο γιο μου. Τελείωσα το γυμνάσιο και το Λύκειο μαζί του. Πηγαίναμε στην ίδια τάξη, κάποιες φορές καθόμασταν μαζί στο ίδιο θρανίο αλλά τις περισσότερες φορές ήθελα να κάθομαι μόνη μου κι αυτός με τα παιδιά της ηλικίας του. Ο γιος μου με παρότρυνε να τελειώσω το σχολείο μαζί του», λέει η κυρία Αρετή και προσθέτει: «Έχω πέντε γιους. Εγώ τους διάβαζα και τα είχα μάθει όλα απέξω οπότε όταν πήγε ο πέμπτος γιος μου στο γυμνάσιο , του είπα θα γίνω συμμαθήτριά σου».

Η είσοδος στο Πανεπιστήμιο ήταν ένα όνειρο για την Αρετή Κουνιάκη που λόγω του ότι παντρεύτηκε σε μικρή ηλικία και απέκτησε γρήγορα παιδιά δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις σπουδές της. «Στο πανεπιστήμιο τα παιδιά με φώναζαν κ. Αρετή ενώ στο γυμνάσιο και στο Λύκειο «Αρετή, Αρετούλα» και μου είχε κάνει εντύπωση αυτό γιατί με έβλεπαν κι εμένα σαν παιδί. Πήγαιναν και μου έβγαζαν εισιτήριο για να πάω μαζί τους στο θέατρο. Ήταν υπέροχα χρόνια».

Όπως η ίδια λέει και τα πέντε της αγόρια έχουν σπουδάσει με το μικρότερο παιδί της να τελειώνει μαζί της το σχολείο και να σπουδάζει Ιατρική. «Και οι πέντε γιοί μου έχουν σπουδάσει. Ο τελευταίος γιος που τελειώσαμε μαζί το σχολείο σπουδάζει ιατρική. Δώσαμε πανελλήνιες μαζί και εκείνος πέρασε ιατρική κι εγώ Ιστορικό-Αρχαιολογικό. Πήρα το πτυχίο στο Ιστορικό και έδωσα κατατακτήριες και συνεχίζω στο Αρχαιολογικό. Δεν σταματούν οι σπουδές για μένα. Θέλω να πάρω κι άλλα πτυχία και μάλιστα χωρίς φροντιστήρια. Και θέλω πολύ να σπουδάσω και ιατρική. Η γνώση δεν έχει ηλικία. Το διάβασμα μου κρατάει σε εγρήγορση το σώμα και το πνεύμα, μου ανεβάζει την αυτοπεποίθηση».



Η ζωή στο Πανεπιστήμιο παρέα με τους συμφοιτητές της ήταν κάτι το πρωτόγνωρο για εκείνη. Όπως λέει αγάπησε τους συμφοιτητές της αλλά και εκείνη την ίδια. «Τα παιδιά στο Πανεπιστήμιο τα αγάπησα και με αγάπησαν πάρα πολύ. Δεν με αποθάρρυναν ποτέ, δεν μου έδωσαν να καταλάβω ότι είμαι ένα μεγάλο άτομο και να πουν «τι θέλει αυτή μαζί μας». Με αγκάλιασαν και τα παιδιά και οι καθηγητές. Όταν είπα στους συμφοιτητές μου ότι θα ντυθώ με παραδοσιακή στολή της Λευκάδας την ημέρα που θα πάρω το πτυχίο , τότε ένας συμφοιτητής μου, είπε θα ντυθώ κι εγώ τσολιάς. Και με έκαναν να γελάσω και να αισθανθώ όμορφα».



Παράλληλα περιγράφει τον αγώνα της για να πάρει το πτυχίο της αφού έπρεπε να ταξιδεύει αρκετά συχνά από τη Λευκάδα στην Αθήνα. Όμως ποτέ δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει: «Πηγαινοερχόμουν Αθήνα -Λευκάδα και Λευκάδα -Αθήνα κι έλεγα στον εαυτό μου ότι:Αρετή θα το πάρεις το πτυχίο σου. Και το πήρα με 8,3 λίγο ακόμα και θα ήταν άριστα. Διάβαζα πολλές ώρες και όταν είχαμε εξεταστική είχα άγχος δεν μπορούσα να κοιμηθώ όλη τη νύχτα και σηκωνόμουν στις 5 το πρωί για να κάνω επανάληψη όπως κάνουν όλα τα παιδιά στις εξετάσεις τους. Βέβαια δεν είμαι μικρό παιδί να μου κρατάει η μαμά το βιβλίο και να της λέω το μάθημα απέξω αλλά τα διάβαζα μόνη μου. Όταν έχεις θέληση και υγεία μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα».



Η Λευκαδίτισσα Αρετή Κουνιάκη παραδέχεται ότι τα χρόνια που πέρασε στο σχολείο και αυτά στο Πανεπιστήμιο ήταν τα καλύτερα της ζωής της, όμως τίποτε από αυτά δεν βάζει πάνω από τα παιδιά της και την οικογένειά της. «Οι σπουδές μου και το σχολείο ήταν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου μετά τις πέντε γέννες μου, βέβαια».





Πηγήhttp://aromalefkadas.gr