Έλεν Κέλερ (27 Ιουνίου 1880-1 Ιουνίου 1968)

Έλεν Κέλερ. Η τυφλή και κωφάλαλη κοπέλα που έμαθε να επικοινωνεί. Λάτρεψε την ελληνική γλώσσα και τους αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα...




Η Έλεν ήταν μια τυφλή και κωφή Αμερικανίδα συγγραφέας, ακτιβίστρια και λέκτορας. Όμως η ιστορία της ζωής της ήταν μοναδική, η ίδια χαρακτηρίστηκε ως το μεγαλύτερο θαύμα θέλησης του 20ου αιώνα και η ζωή της γυρίστηκε ταινία με τίτλο: The miracle worker (στην Ελλάδα ο τίτλος ήταν: Τα χρόνια στο σκοτάδι).



Η Έλεν γεννήθηκε το 1880 στην Αλαμπάμα από πλούσιους και μορφωμένους γονείς. Όμως, στην ηλικία των 19 μηνών και ενώ ήταν απολύτως υγιής ως τότε, κόλλησε μια ασθένεια, πιθανόν μηνιγγίτιδα ή οστρακιά, με αποτέλεσμα να μείνει τυφλή και κουφή. Ως τότε είχε προλάβει να αναπτύξει μια υποτυπώδη επικοινωνία με την εξάχρονη κόρη της μαγείρισσας, που καταλάβαινε τις χειρονομίες της και ως την ηλικία των επτά είχαν μαζί επινοήσει 60 απλές χειρονομίες, που εξυπηρετούσαν την καθημερινότητά της. Πέραν αυτών, η Έλεν ζούσε σε πλήρη απομόνωση. Δεν είχε καμία απολύτως επίγνωση του περιβάλλοντος, αφού δεν είχε μνήμες και καμία επικοινωνία, γιατί ούτε έβλεπε ούτε άκουγε. Ζούσε μέσα στο σπίτι και περιφερόταν σαν αγρίμι σπάζοντας διάφορα αντικείμενα, αρπάζοντας τροφή από τα πιάτα της οικογένειας και μουγκρίζοντας σα θηρίο, όταν κάποιος προσπαθούσε να την σταματήσει. Είχε έντονες εκρήξεις οργής, κλωτσούσε και ούρλιαζε όταν θύμωνε και γελούσε ανεξέλεγκτα όταν ήταν χαρούμενη. Άρχισε να γίνεται επιθετική και να χτυπάει ακόμα και την μικρή της φίλη, ενώ η οικογένειά της είχε παραιτηθεί από κάθε προσπάθεια εκπολιτισμού της, αφού κάθε απόπειρα ήταν μάταιη και κατέληγε σε μεγάλες φασαρίες. Πολλοί γνωστοί της οικογένειας συμβούλευαν τους γονείς, να την κλείσουν σε ίδρυμα.


Δασκάλα ζωής







Η μητέρα της όμως έψαχνε λύσεις στο πρόβλημά της. Το 1886 αποφάσισε να απευθυνθεί σε μια σχολή τυφλών στην Βοστώνη κατόπιν προτροπής του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, εφευρέτη του τηλεφώνου, που εκείνο τον καιρό δούλευε με κωφάλαλα παιδιά. Ο διευθυντής της σχολής ανέθεσε σε μια 20χρονη δασκάλα, πρώην μαθήτρια της σχολής με προβλήματα όρασης, την Άν Σάλιβαν, να αναλάβει την Έλεν. Αυτή ήταν η αρχή μιας 49χρονης βαθιάς φιλίας, κατά την οποία η Αν Σάλιβαν έγινε η δασκάλα ζωής της Έλεν.

Ο πόλεμος δασκάλας – μαθήτριας.
Όταν η Άν έφτασε στο σπίτι της επτάχρονης τότε Έλεν τον Μάρτιο του 1887, άρχισε να τη διδάσκει σχηματίζοντας στη νοηματική τις λέξεις διάφορων αντικειμένων στην παλάμη της μικρής Έλεν. Η πρώτη λέξη που προσπάθησε να της διδάξει ήταν η λέξη «κούκλα», επειδή της είχε φέρει μια κούκλα για δώρο. Στην αρχή η Έλεν έδειξε περιέργεια, όμως σύντομα αρνήθηκε πεισματικά να συνεργαστεί. Οι προσπάθειες της δασκάλας έφεραν πλήρη σύγχυση στην Έλεν επειδή αδυνατούσε να αντιληφθεί πως κάθε αντικείμενο έχει τη δική του λέξη. Δεν καταλάβαινε ότι όλα όσα υπάρχουν γύρω μας, ο κόσμος που ζούμε, τα συναισθήματα που μοιραζόμαστε, όλη μας η ζωή, είναι λέξεις. Τέτοια ήταν η συναισθηματική σύγχυση και η άρνηση της μικρής που όταν η δασκάλα προσπάθησε να της διδάξει τη λέξη κανάτα, έσπασε την κούκλα της με οργή. Όμως, η Σάλιβαν δεν το έβαλε κάτω. Ζήτησε από τους γονείς της μικρής να απομονωθεί με το παιδί σε ένα σπιτάκι της οικογένειας μέσα στη φυτεία, ώστε να αφοσιωθούν απερίσπαστα στο σκοπό τους. Με ιώβεια υπομονή και υποδειγματική επιμονή σχημάτιζε τις λέξεις στην παλάμη της μικρής, την οποία πολλές φορές ακινητοποιούσε με το ζόρι προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της, δηλαδή να την κάνει να ταυτίσει κάθε αντικείμενο με μια λέξη.


Το θαύμα



Η περίφημη σκηνή από την ταινία, όταν το μικρό κορίτσι ανακαλύπτει τον κώδικα επικοινωνίας μέσω του νερού



Όλα άλλαξαν ένα μήνα μετά την άφιξη της δασκάλας στο σπίτι και μια μέρα έγινε το θαύμα. Η Άν είχε σχεδόν δια της βίας στριμώξει τη μικρή σε μια αντλία νερού στον κήπο. Στο ένα χέρι του παιδιού έριχνε νερό και στο άλλο της συλλάβιζε τη λέξη. Τότε για πρώτη φορά η Έλεν ανέλπιστα συνειδητοποίησε αυτό που επί ένα μήνα προσπαθούσε η δασκάλα να της δείξει, ότι δηλαδή η λέξη που της συλλάβιζε στη μια παλάμη αντιστοιχούσε με εκείνο το πράγμα που της δρόσιζε το άλλο χέρι, δηλαδή το νερό. Ήταν τέτοιος ο ενθουσιασμός και η δίψα του παιδιού να μάθει, ώστε εκείνη τη μέρα έτρεχε τη δασκάλα στον κήπο και στο σπίτι και της ζητούσε επίμονα να της διδάξει τις λέξεις για όλα όσα τόσο καιρό ήταν γι αυτή το απόλυτο σκοτάδι: τα αντικείμενα και τα πρόσωπα της οικογένειάς της. Ως τη νύχτα είχε μάθει 30 λέξεις. Στους 6 μήνες είχε μάθει 625 λέξεις!
Οι σπουδές
Η πορεία της στη συνέχεια προκαλεί το θαυμασμό. Παρακολούθησε μαθήματα για τυφλούς και κωφούς και αφού ολοκλήρωσε τον πρώτο κύκλο σπουδών, πάντα με τη βοήθεια της δασκάλας της που στεκόταν φύλακας άγγελός της, έγινε δεκτή στο κολέγιο Radcliffe. Όταν αποφοίτησε, ήταν το πρώτο άτομο με αυτή την ιδιαιτερότητα που πήρε πτυχίο καλών τεχνών (Bachelor of Arts). Αποφασισμένη να επικοινωνεί όσο γίνεται καλύτερα με τον κόσμο έμαθε να μιλάει, να διαβάζει τα χείλη των συνομιλητών της αγγίζοντας με τα χέρια τα χείλη και τον λαιμό τους, αφού η αίσθηση της αφής της ήταν εξαιρετικά οξεία. Έμαθε να διαβάζει με τη μέθοδο Μπράιγ και να χρησιμοποιεί τη νοηματική, ακόμα και να νιώθει τη μουσική με την αφή, αγγίζοντας τα μουσικά όργανα.




Ο Κένεντι συναντά την Έλεν







Οι διάσημοι φίλοι και η σοσιαλιστική πολιτική δράση
Η Έλεν εξελίχθηκε σε μια δυναμική προσωπικότητα που υπερασπιζόταν τους ανθρώπους με αναπηρίες. Υπήρξε μια αγωνίστρια και για τα δικαιώματα των γυναικών και την ανάγκη η γυναίκα να αποφασίζει για τη διακοπή μιας ανεπιθύμητης κύησης. Ταξίδεψε σε 40 χώρες και έδινε διαλέξεις υπέρ των δικαιωμάτων των αδυνάτων, αλλά και κατά των πολέμων. Γνώρισε προσωπικά όλους τους προέδρους των ΗΠΑ, από τον Κλήβελαντ μέχρι τον Τζόνσον. Απέκτησε διάσημους φίλους, όπως τον Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ και τους Τσάρλυ Τσάπλιν, Μπέρναρντ Σω και Μάρκ Τουέιν. Ασπάστηκε τις αρχές του σοσιαλισμού και έγινε μέλος του σοσιαλιστικού κόμματος κάνοντας αγώνες υπέρ της εργατικής τάξης. Μελέτησε ξένους συγγραφείς και φιλοσόφους. Αγάπησε την αρχαία ελληνική γραμματεία και υποστήριξε ότι η ελληνική γλώσσα είναι η τελειότερη όλων. «Αν δεχτούμε ότι το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η ελληνική γλώσσα είναι το βιολί της ανθρώπινης σκέψης», είπε. Έγραψε 12 βιβλία και πολλά άρθρα, καθώς επίσης και την αυτοβιογραφία της με την βοήθεια της δασκάλας της. Ο πρόεδρος Τζόνσον της απένειμε το μετάλλιο, «Presidential Medal of Freedom», μια από τις μεγαλύτερες τιμητικές διακρίσεις στην Αμερική.



Το τέλος



Η Έλεν πέθανε στον ύπνο της το 1968 στην ηλικία 88 ετών. Η δασκάλα της είχε φύγει από τη ζωή πολύ νωρίτερα, το 1936, ενώ η Έλεν της κρατούσε το χέρι μέχρι την τελευταία στιγμή. Αποτεφρώθηκε σύμφωνα με την επιθυμία της και η στάχτη της τοποθετήθηκε δίπλα στην αγαπημένη της δασκάλα. Η Έλεν και η Αν έγιναν γραμματόσημο, καθώς επίσης και κέρμα που κυκλοφόρησε στην Αλαμπάμα και το όνομά της δόθηκε σε δρόμους σε διάφορες χώρες, όπως Ελβετία, Πορτογαλία, Ισραήλ και Γαλλία. Τον Οκτώβριο του 2009 ένα μπρούντζινο άγαλμα στήθηκε προς τιμήν της στην Αλαμπάμα. Δείχνει την Έλεν σε ηλικία επτά ετών δίπλα από μια αντλία νερού συμβολίζοντας την μαγική στιγμή που κατάλαβε την πρώτη της λέξη: νερό! Στη βάση του αγάλματος υπάρχει μια επιγραφή που λέει ότι τα πιο όμορφα πράγματα στη ζωή δεν τα βλέπουμε, ούτε τα αγγίζουμε, αλλά τα νιώθουμε με την καρδιά. Μυστήριο παραμένει τι ήταν αυτό που γύρισε τον διακόπτη στο μυαλό της μικρής εκείνη την ημέρα στο κτήμα, δίπλα από την αντλία που της άνοιξε το δρόμο για μια αξιοθαύμαστη ζωή και καριέρα. Το σίγουρο είναι πως το όνομα της Έλεν Κέλερ ταυτίστηκε με το θάρρος, τη φιλομάθεια , την ευφυΐα και τους αγώνες υπέρ των αδυνάτων. Σε τελευταία ανάλυση, τη θέληση για την ίδια τη ζωή.


ΔΕΙΤΕ την συγκλονιστική κινηματογραφική σκηνή με το κορίτσι να ανακαλύπτει μέσω του νερού πως μπορεί να επικοινωνήσει με την δασκάλα της και τον υπόλοιπο κόσμο. ..


http://homouniversalisgr.blogspot.gr/
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ  ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ 

Eορταστικές εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Κυράς Φανερωμένης , της Κυράς όλων των Λευκαδιτών του Κόσμου



Αποτέλεσμα εικόνας για φανερωμενη λευκαδαςΣύσσωμη η Λευκαδίτικη Κοινότητα προσήλθε για να εορτάσει  και να δοξολογήσει  ,την πολιούχο της ιδιαίτερης πατρίδας ,  Κυρά Φανερωμένη , την  Κυρά του νησιού της Λευκάδας  και των Λευκαδιτών όλου του κόσμου ,   στον Ιερό Ναό Παναγίτσας Παραλίας Πατρών , στην καρδιά της Λευκαδίτικης Κοινότητας Πάτρας . 
Μέρος των εκδηλώσεων υπήρξε και η πιο κάτω Ομιλία  η οποία εκφωνήθηκε από την Πολιτική Επιστήμονα και  Γραμματέα του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας  << Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ  >> κ. Περδικάρη Ελένη  η οποία στη συνέχεια ,τίμησε  , εκ μέρους του Συλλόγου των Λευκαδίων  ,την κ Αγαθή Γράψα , τ. μέλος  του Δ.Σ. από το Καλαμίτσι Λευκάδας ,   ,η οποία κάθε χρόνο  , συμμετέχοντας στις εορταστικές εκδηλώσεις μας , προς τιμήν του Συλλόγου και της  Κυράς  ,όλων των Λευκαδιτών του κόσμου  ,φκιάχνει την περίφημη Λευκαδίτικη Λαδόπιττα .Την Χαρακτήρισε  , Ως  ζωντανό  παράδειγμα για  τις Γυναίκες και τις Μητέρες όλου του κόσμου , ως   την Γυναίκα των αιώνων , αφού  όπως τόνισε ,με την απλότητα  , το χαμόγελο ,  και  την ευγένειά της , περνάει  σε όλους μας το δυνατό μήνυμα της εγκαρτέρησης  και υπομονής     και μας διδάσκει  Οτι   στη ζωή το κάθε πρόβλημα  μπορεί να αντιμετωπιστεί   μόνο με την  πίστη 

Οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν ,με κεράσματα   ,και Παραδοσιακούς χορούς από  το Χορευτικό του Συλλόγου , υπό την διδασκαλία του Χοροδιδάσκαλου κ Μικρώνη Γρηγόριου το οποίο Χορευτικό   με ένα υπέροχο πρόγραμμα ανέδειξε για μια ακόμα φορά την Λευκαδίτικη Κουλτούρα μέσω του χορού ,με τις υπέροχες Λευκαδίτικες φορεσιές
Τα νέα  παιδιά που Χόρεψαν  τόσο Όμορφα  ήταν :
Σίδερη Ελένη , Χριστοδουλοπούλου Νίκη , Αλευρή Γιώτα ,Κορφιάτης Ανδρέας , Κορφιάτη Ιωάννα , Ρουπακιώτη Αγγλαία , Μικρώνη Μαρία , Χαραλαμπόπουλος Ανδρέας  , Χριστοπούλου Κωνσταντίνα Λιούλιος  Νίκος ,  Παπασταύρου Μαρία . 
Κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων , ο φίλος και χορηγός  του Συλλόγου   , έμπορος στη Λευκάδα κ. Περδικάρης Γιώργος  Τιμόθεου  προσέφερε στον Σύλλογο ,λόγω της ημέρας  , ένα Κατσίκι , από το Λευκαδίτικο Κρεοπωλείο του κ.Σολδάτου  << Η Φανερωμένη >>  το οποίο  μπήκε σε κλήρωση με λαχνούς του 1 ευρώ .για την ενίσχυση του Συλλόγου

     Ο Σύλλογος  των  Λευκαδίων Πάτρας ( τηλ.   2610-222066 )  μας απέστειλε  την πιο κάτω ευχαριστήρια επιστολή την οποία και  δημοσιεύουμε
ευχαριστώντας όλους όσους βοήθησαν και παρεβρέθηκαν στον εορτασμό της Κυράς Φανερωμένης , της Κυράς όλων των Λευκαδιτών του Κόσμου  :                                                                                                                                                
          Σύλλογος  των  Λευκαδίων Πάτρας ( τηλ.   2610-222066 ) 
                                      ευχαριστήρια επιστολή 


Ο Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας  << Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ  >> εκφράζει τις θερμές ευχαριστίες του ,σε όλους όσους παραβρέθηκαν στον εορτασμό της Κυράς Φανερωμένης , της Κυράς όλων των Λευκαδιτών του Κόσμου καθώς και  στους ιερείς του Ιερού Ναού Π. Χρυσόστομο Αθανασόπουλο και Π. Παναγιώτη Πανόπουλο  για  την άριστη  Υποδοχή και Αποδοχή του  Συλλόγου μας και των εκδηλώσεων που έλαβαν χώρα  .

Επίσης ευχαριστεί  τα μέλη του ΔΣ , που  βοήθησαν για τις εκδηλώσεις : κ Σίδερη Γιάννη ,κ Περδικάρη Ελένη , κ Μαραγκό Νικόλαο, κ Ελευθερία Γράψα -Κατσιγιάννη  κ.Κονιδάρη Νίκη ,κ Αργυρού Γεωργία ,κ.Αποστόλου Γεράσιμο, κ Κατσιγιάννη Αγγελική ,κ Μακρυγιώργο Βασίλη , καθώς  και την κ Ρένα Πάλμου που συμετείχε σε όλες τις ετοιμασίες  ,το  Χορευτικό ,Του Συλλόγου  το οποίο υπό την διδασκαλία του Χοροδιδάσκαλου κ Μικρώνη Γρηγόριου ,  με ένα υπέροχο πρόγραμμα  , ανέδειξε για μια ακόμα φορά την Λευκαδίτικη Κουλτούρα μέσω του χορού ,με τις υπέροχες Λευκαδίτικες φορεσιές ,καθώς  και   την κ Ρένα Πάλμου που συμετείχε σε όλες τις ετοιμασίες .

Τέλος ευχαριστεί τον κ Σολδάτο Γεώργιο και την κ Κτενά Γεωργία για τον στολισμό της Ιεράς Εικόνας της  Κυράς μας   Φανερωμένης ως και  τον κ. Περδικάρη  Γιώργο   Τιμόθεου  ο οποίος  προσέφερε στον  Σύλλογο , ένα   Κατσίκι ,  , από το Λευκαδίτικο  Κρεοπωλείο του κ.Σολδάτου   << Η  Φανερωμένη >> το οποίο  μπήκε σε κλήρωση, για  την ενίσχυση του Συλλόγου 
Η κλήρωση ,έγινε στο προαύλιο του ναού ,  και  ανέδειξε  ως νικητή   λαχνό , τον λαχνό  με  τον αριθμό 80 του ροζ χρώματος .
 Παρακαλείται όποιος έχει τον λαχνό να επικοινωνήσει με τον Σύλλογο και το
Κρεοπωλείο για την παραλαβή του προϊόντος 
τηλ. Συλλόγου 2610-222066  , τηλ. Κρεοπωλείου .του κ.Σολδάτου Η Φανερωμένη 2610-521443 ,6940822912 ( Πατρών -Πύργου και Κολοκοτρώνη 1 Παραλία Πατρών )
                                                 Ευχόμαστε   σε όλους  ΣΑΣ 
 η  Ευλογία  και η χάρη  της  Κυράς μας Φανερωμένης 
να φέρει    τα καλύτερα .
    Καλό Καλοκαίρι  

ελάτε  μια βόλτα  μαζί μας να γευτείτε την όμορφη εκδήλωση
      το Δ.Σ. του Συλλόγου




                                                   
                                                                                                                                                                                                   
       

































































η  κ. Αγαθή Γράψα

 










Ακολουθεί η Ομιλία η οποία  εκφωνήθηκε από την Πολιτική Επιστήμονα και  Γραμματέα του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας  << Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ  >> κ. Περδικάρη Ελένη 

Aγαπητοί Αδελφοί 
Αγαπητοί συμπατριώτες

Το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου είναι απόλυτα συνυφασμένο με την καθημερινή ζωή του κάθε Ορθοδόξου Χριστιανού. Στο πανάσπιλο πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας μας, η εμπειρία της Εκκλησίας αναγνωρίζει τη συνέργεια της ανθρώπινης ελευθερίας στην ενανθρώπηση του Θεού.
ΣΕ εμάς τους Λευκαδίτες Το όνομά Της Προστάτιδας του νησιού , Φανερωμένη, μας θυμίζει πολλά και μας φέρνει πίσω στο χρόνο σε αλησμόνητους τόπους . Στην αγιασμένη γη , του νησιού μας ,στη Γη της όμορφης Λευκάδας τρία χιλιόμετρα πιο δυτικά της πόλης στον ιερό λόφο της Ιεράς Μονής της Παναγίας μας . Εκεί που κάθε Λευκαδίτης θα απευθυνθεί στη χάρτ΄ς, και θα ψελλίσει στην κάθε του δύσκολη στιγμή ,
 κυρά ΄Φανερωμένη μου ! Βοήθησέ μας .
αλλά και έτσι θα την ευχαριστήσει, όταν λυτρωθεί από τον κίνδυνο 
 Αλλά ποιος έκτισε τον θρόνο της πάνω στον αιθέριο εξώστη αυτού του Λευκαδίτικου τοπίου ;
Η Παράδοση μας , διασώζει την ιστορία της, και η ιστορία είναι παλιά. Φθάνει ως τους πρώτους Αποστολικούς χρόνους ,,όπως μας πληροφορεί ο ιστοριογράφος Δημ.Πετριτσόπουλου http://www.churchgoc.org
Ως ιδρυτής της Εκκλησίας της Λευκάδος αναφέρεται 0 Απόστολος Παύλος .Στήν θέση πού είναι σήμερα τό Μοναστήρι υψωνόνταν καλλιμάρμαρο Ιερό της θεάς Αρτέμιδος Το Ιερό κατεδαφίστηκε θαυματουργικά, με την προσευχή των Αποστόλων Ακύλα και Ηρωδίωνα. Εκεί αργότερα ιδρύθηκε μικρός «οίκος προσευχής» ο πρώτος «ευκτήριος οίκος », των Χριστιανών ενώ ο μαθητής Σωσίων χειροτονήθηκε πρώτος επίσκοπος Λευκάδος και ίδρυσε το μοναστήρι.== Σύμφωνα με εκκλησιαστικές πηγές, στα χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μετά την Α” Οικουμενική Σύνοδο, έφτασαν στο νησί πέντε Πατέρες με τον επίσκοπο Λευκάδας Αγάθαρχο από τους οποίους Δύο εγκαταστάθηκαν στη μονή και οι τρεις άλλοι ίδρυσαν το Ησυχαστήριο των Αγίων Πατέρων έξω από το χωριό Αλέξανδρος. Οι Πατέρες αυτοί έχτισαν τα πρώτα κελιά, μεγάλωσαν το ναό και οργάνωσαν το μοναχισμό στη Λευκάδα
. Μια άλλη παράδοση αναφέρει ότι η πρώτη εικόνα της Παναγίας που είχε παραγγελθεί στην Κωνσταντινούπολη, αποκαλύφθηκε σαν θαύμα στον ιερομόναχο και αγιογράφο Κάλλιστο μετά από προσευχή του «αχειροποίητος», δίχως να την σχεδιάσει αυτός γιατί , αν και προσπάθησε -δεν μπορούσε . Ο Κάλλιστος βλέποντας το αχειροποίητο σχέδιο προσκύνησε γονατίζοντας για το θαύμα και ,έδωσε στην εικόνα το όνομα «Πεφανερωμένη» ή «Φανερωμένη», επειδή φανερώθηκε και σχεδιάσθηκε με τη βοήθεια του Θεού ως Καθισμένη σε ψηλό θρόνο στο μέσον== με καθισμένο στα γόνατά Της τον μονογενής Της Υιό . Στα δεξιά Της τον Αρχιστράτηγο Μιχαήλ και στα αριστερά Της τον Αρχάγγελο Γαβριήλ .
Η εικόνα ποτε δεν έπαψε να θαυματουργεί. Πόσες φορές, με την επίκληση της , δεν θεραπεύονταν Άνθρωποι με δύσκολες ασθένειες ===== δεν Σηκώνονταν όρθιοι ανάπηροι == δεν Ξανάβλεπαν τυφλοί ===δεν Διασώζονταν Θαλασσοπόροι ==δεν ρχόταν βροχή μετά την ξηρασία,==γαλήνη σε σπίτια μετά την καταιγίδα 
¨Οταν η αχειροποίητη ιερά εικόνα της Παναγίας καταστράφηκε σε πυρκαγιά το 1886 η νέα εικόνα που οι μοναχοί παρήγγειλαν ,έφτασε στο νησί την Κυριακή της Πεντηκοστής του 1887 και τοποθετήθηκε στον «Θρόνο» Της την επόμενη ημέρα, Δευτέρα Γι αυτό και η γιορτή Της. καθιερώθηκε να γίνεται πάντα Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος
Πάμπολλοι είναι οι Λευκαδίτες ανά τον κόσμο που συνάζονται για να υμνολογήσουν την Μητέρα του Κυρίου Φανερωμένη ΜΑΣ και πολιούχο της ιδιαίτερης πατρίδας τους Ιδιαίτερα, σε ανάμνηση των φοβερών σεισμών της 15ης Μαρτίου 1938 ( 9.15 το πρωΐ ) και της 30ης Ιουνίου 1948 και ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ κατά την εορτή της στην Ουάσιγκτων, το Σίδνεϋ την Μελβούρνη το Μόντρεαλ στην Ηλιούπολη, τον Χολαργό, την Αλεξανδρούπολη ,.
Πάμπολλοι είμαστε και εμείς ,που μαζευόμαστε κάθε χρόνο να τιμήσουμε την Χάρη της ,εδώ στον Ιερό Ναό Παναγίτσας Παραλίας Πατρών στην καρδιά της Λευκαδίτικης Κοινότητας . 
Της κοινότητας που δημιουργήθηκε με τον πρώτο μαζικό αποικισμό , πριν απ τον εμφύλιου , και το πολέμο ,τότε που ο κόσμος έφευγε για να αναζητήσει μια καλύτερη μοίρα στα σταφιδάμπελα και στις ΝΤΟΜΑΤΟ πατατοπαραγωγές του Νότου .
Της Κοινότητας που η , επιθυμία της απ την αρχή της πρώτης εγκατάστασης ήταν να έχει ένα δικό της ΟΡΓΑΝΟ ένα δικό της συλλογικό αποκούμπι αφιερωμένο στην πολιούχο της Πατρίδας τους στην ΚΥΡΑ όλων των Λευκαδιτών του κόσμου την κυρα ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ ! για να μην χάσουν την πίστη τις παραδόσεις , και τα γνωρίσματα του τόπου τους ,για να μαζεύονται ,σα Λευκαδίτες να τα λένε όπως συνήθιζαν να τονίζουν αλλά και Για να έχουν μια δυναμική παρουσία ως Λευκαδίτες στη ΝΕΑ ΓΗ που βρεθήκανε 
.Επιθυμίες τις οποίες και υλοποιήσαν, τον Ιούνιο του 1925 στο καφενείο του Φλίππου του Σίδερη ( Μπουκαούρη ) 91 χρόνια πριν , που υπέγραφαν και την Ιδρυτική πράξη του συλλόγου πάνω σένα καφέ κάποιο Κυριακάτικο πρωινό.  
Οι πρώτοι είκοσι εννέα Λευκαδίτες μετανάστες -Ιδρυτές του Συλλόγου που υπάκουσαν στην σοφία του : << εγώ και Σύ φκιάνουμε τη δύναμη του ΕΜΕΙΣ >> . ήταν : Νικόλαος Σταματέλος ,Δελετάτος Κων/νος , Μεσσήνης Χαρ.,βασ.( δυσανάγνωστο επώνυμο )Δαμ.Μεσσήνης ,Παν.Μπογόρδος , Ευαγγ. Μπογόρδος 
, Γεωργ.Σίδερης ,Φίλιπ.Σίδερης Αγγελος Χόρτης ,Αναστ.Καρφάκης ,Θεόδ.Κατωπόδης ,Παν.Αρνής , Σπυρ.Δρακονταειδής ,Γερ.Κτενάς ,Αγγ.Ρομποτής ,Νικ.Καράμπαλης ,Σπύρος Δούκερης ,Νικ.Χαλικιόπουλος ,Σπ.καπόνης ,Σπ.παπανελόπουλος ,Β.Σίδερης ,Ελευθ.Ζαβαγιάννης ,Νικ.Αρνής .
Ας μην απορρίψουμε τους πόθους και τους σκοπούς τους .Ας προσπαθήσουμε να θρέψουμε τις νέες γενιές στους καιρούς που περνούν τα νέα Λευκαδιτόπουλα μας με αιώνιες και Ιστορικές Ιόνιες μνήμες κι ας δοξολογήσουμε ως ¨Λευκαδίτες τη Χάρη της Φανερωμένης μας , να μας βοηθήσει ,να μην χάσουμε τη συλλογικότητα της Λευκαδίτικης φυσιογνωμίας μας 
.Ο εθνικός μας ποιητής, Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, δοξολογεί κι αυτός με τον δικό του τρόπο την πολιούχο της πατρίδας του Παναγία σε ποίημά του ,που φέρει το όνομά της . Αναφέρουμε ευλαβικά ένα μικρό κομμάτι ενδεικτικό της στιγμής του γέρου γούμενου ,που Ξυπνά και πηγαίνει , να προσκυνήσει . την άγια εικόνα αλλά σαν να του κάστηκε πως έλειπε–απ’ το θρονί της το χρυσό η Δέσποινα Μαρία : όπως μας λέει ο ποιητής

Ετρόμαξ’ ο καλόγερος. Στην πλάκα γονατίζει, χτυπά το μέτωπο στη γη, παρακαλεί, δακρύζει ..
Με μιας αστράφτ’ η εκκλησιά κι αισθάνεται ένα χέρι ( που τον ανασήκωνε.) 
Μοσχοβολάει τ’ αγέρι. Τα μάτια του άνοιξ’ ο παπας… Στο κατασπρο του γενι το δακρυ του εσταζε βροχη.. 
Κυττάζει… καθισμένη στο θρόνο βλέπει την Κυρά, που του χαμογελούσε
και το Παιδί, που εχαίρετο και που τον ευλογούσε.–
Σε ποιο καλύβι αγνώριστο, σε ποια καρδιά θλιμμένη να πέρασες τη νύχτα Σου, Κυρά Φανερωμένη;
Ποιό μαραμένο λούλουδο η χάρη Σου,Κυρούλα,κρυφά ν’ ανάστησε, σαν ουρανού δροσούλα;


Ας εμπιστευόμαστε την Κυρά Φανερωμένη μας 

την Παναγιά , όλων των Λευκαδιτών και όλου   του κόσμου 

κι Ας δοξολογούμε  ως ¨Λευκαδίτες τη Χάρη της ,

 να μας βοηθήσει να μην χάσουμε τη συλλογικότητα 

της Λευκαδίτικης φυσιογνωμίας μας

Ας θυμόμαστε  για πάντα  την σοφία του : 

<< εγώ και Σύ φκιάνουμε τη δύναμη του ΕΜΕΙΣ >>

Οικογένεια Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


 Γλυπτό του Henry Moore με τίτλοΟικογένεια. Barclay School, Stevenage, Hertfordshire, Μεγάλη Βρετανία

.

Η ανθρώπινη οικογένεια (Familia) είναι μια θεσμοθετημένη βιο-κοινωνική μονάδα (biolocial group) που αποτελείται από δύο τουλάχιστον ενήλικα άτομα μη συγγενικά εξ αίματος που έχουν συζευχθεί καθώς και (τα κατιόντα μέλη) τέκνα αυτών, η καλούμενη έτσι και "πυρηνική οικογένεια". Ελάχιστες λειτουργίες αυτών των ομάδων πυρήνων (στην ευρύτερη μορφή τους) είναι η παροχή ικανοποίησης και ελέγχου των αναγκών του θυμικού (affectional needs) -συμπεριλαμβανομένων και των σεξουαλικών σχέσεων- καθώς και η διατήρηση μιας "κοινωνικο-πολιτιστικής" κατάστασης (sociocultural situation) για την ανατροφή και ομαλή κοινωνικοποίηση των κατιόντων μελών της (τέκνων). Κάθε λοιπόν ομάδα που συγκροτείται με τον παραπάνω τρόπο και ταυτόχρονα επιτελεί τις παραπάνω ελάχιστες λειτουργίες καλείται "οικογένεια". Η διάρθρωση της δομής, της κάθε οικογένειας, που σχετίζεται τυπικά μέσω της συγγένειας ή της ιδιοκτησίας (βλ. ο ρόλος των δούλωνστην αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη) Βυζάντιο κλπ, και όπως έχει εξελιχθεί αυτή μέχρι σήμερα, περιλαμβάνει διάφορους "τύπους" οικογένειας που αναλύονται παρακάτω.

Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη για σύντροφο, όχι μόνο για αναπαραγωγή, αλλά για ψυχική, νοητική και συναισθηματική ολοκλήρωση.

Αν και πολλοί (συμπεριλαμβανομένων των κοινωνιολόγων) αντιλαμβάνονται τη συγγένεια ως συγγένεια αίματος, στην κοινωνική ανθρωπολογία ο όρος αίμα αντιμετωπίζεται ενίοτε μεταφορικά και όχι ως απότοκος της γενετικής συγγένειας.

Στο άρθρο 16(3) της Παγκόσμιας Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφέρεται: "Η οικογένεια είναι η φυσική και θεμελιώδης μονάδα της κοινωνίας και χρειάζεται να προστατεύεται από τηνκοινωνία και το κράτος".

Σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα ο όρος "οικογένεια" δεν απαντάται στην κλασική και στην ελληνιστική περίοδο. Για πρώτη φορά αυτός απαντάται σε μεσαιωνικά (βυζαντινά) κείμενα. Ως εκ τούτου είναι ένας όρος νεότερος, ο οποίος αποτελείται από δύο συνθετικά: «οίκος» και «γένος». Η αντίστοιχη αρχαιοελληνική λέξη είναι ο όρος «οίκος» που σήμερα χρησιμοποιείται επίσημα μόνο για Βασιλικές Οικογένειες ενώ στην σύγχρονη ελληνική λαϊκή γλώσσα οι όροι που χρησιμοποιούνται είναι: φαμελιά (από το γαλλικό όρο), φαμίλια (από τον αγγλικό όρο),ασκέρι (από τον τουρκικό όρο), σειργιά, φάρα (που ταυτίζεται και με το γένος) ως και τζάκι (από το τουρκικό οτζάκ).

Στη νεότερη Ελλάδα χρησιμοποιούμε τον όρο «οικογένεια» υπό την ευρεία και στενή σημασία της, εννοώντας αφενός το γένος, τη γενιά, τους συγγενείς, αφετέρου τα συγγενικά πρόσωπα που βρίσκονται κάτω από μία στέγη, ή τους συγγενείς οι οποίοι κατοικούν σε περισσότερα οικήματα, θεωρούμενα ως ενιαίο αρχιτεκτονικό σύνολο (οικία). Βασική προϋπόθεση της οικογένειας με μια στενή έννοια είναι η ανταλλαγή οικιακών υπηρεσιών. Αυτή η μορφή οικογένειας αναδεικνύει χαρακτηριστικά όπως η κοινή οικονομία (συνεργασία, ιδιοκτησία) και η κοινή κατανάλωση, (κοινό μαγειρείο). Τα χαρακτηριστικά αυτά μας οδηγούν και στους όρους «νοικοκυριό», «σπίτι», «σπιτικό». Ο πρώτος όρος χρησιμοποιείται συνήθως από τους δημογράφους και τους στατιστικούς, οι δύο άλλοι χρησιμοποιούνται γενικότερα στηνανθρωπολογική, εθνολογική και λαογραφική έρευνα, διατηρώντας παράλληλα πολλά κοινά σημεία με την έννοια του αρχαίου «οίκου».



Πίνακας περιεχομένων [Απόκρυψη



Στις κοινωνικές επιστήμες χρησιμοποιείται ιδιαίτερα ο όρος οικιακή μονάδα, που αντιστοιχεί στην οικογένεια με τη στενή της έννοια, υποδηλώνοντας τα άτομα που συμβιώνουν κάτω από μία στέγη, εργάζονται μαζί, καταναλώνουν μαζί και ανταλλάσσουν οικιακές υπηρεσίες. Ο όρος αυτός, σαφέστερος του όρου οικογένεια, συμπεριλαμβάνει στην ομάδα και άτομα που δεν έχουν μεταξύ τους συγγενική σχέση (για παράδειγμα υπηρέτες που διαμένουν στο σπίτι και άλλα πρόσωπα. Επομένως, κρίνεται ως καταλληλότερος για τον ορισμό της οικογένειας της δυτικής Ευρώπης και άλλων τόπων, όπου απαντάται κατά κανόνα τέτοια οργάνωση (υπηρετικό προσωπικό κ.λ.π.). Στην Ελλάδα η διαβίωση άλλων προσώπων στο σπίτι εκτός από τους συγγενείς είναι πολύ σπάνια, πλην των αστικών κέντρων στην νεότερη περίοδο της ελληνικής ιστορίας.
Συγγένεια και καταγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οικογένεια της φαραωνικήςΑιγύπτου.


Με τον όρο «συγγένεια» εννοείται η αρχή με βάση την οποία ορίζουμε όλους τους συγγενείς, δηλαδή μέλη συγγενικών οικογενειών που περιλαμβάνονται σε μια ακτίνα με αναφορά στο Άτομο (Ego, δηλαδή Εγώ στη λαογραφική και εθνογραφική ορολογία), από τους πιο κοντινούς ως τους πιο μακρινούς, οριζόντια (συγγενείς εκ πλαγίου) και κάθετα (συγγενείς ανιόντες και κατιόντες ή ανερχόμενους και κατερχόμενους). Οι βαθμοί συγγένειας στους οποίους περιλαμβάνονται οι συγγενείς στην Ελλάδα, φτάνουν κατά κανόνα ως τα δεύτερα ξαδέρφια από τη γυναικεία πλευρά και ως τα τρίτα αλλά και περισσότερο ακόμα μακρινά από την ανδρική πλευρά. Η ανισότητα στις δύο πλευρές οφείλεται αφενός στην ύπαρξη του πατρικού επωνύμου, αφετέρου στον χαρακτήρα του ελληνικού συστήματος συγγένειας, το οποίο δίνει μεγαλύτερο βάρος και έμφαση στην πατρική ή ανδρική πλευρά. Η έκταση εξαρτάται πάντα και από τις τοπικές ιδιομορφίες του συστήματος συγγένειας.

Με τον όρο «καταγωγή» εννοείται την αρχή με την οποία γίνεται η στρατολόγηση των κατερχόμενων συγγενών που περιλαμβάνει μια ομάδα της οποίας τα μέλη συνδέονται ανδροπλευρικά με συγγενικούς δεσμούς με αναφορά και αφετηρία πάντα έναν πρόγονο, που έχει ζήσει δύο και περισσότερες γενιές πριν από το πιο ηλικιωμένο μέλος της ομάδας το οποίο βρίσκεται εν ζωή (πατρογραμμική καταγωγή). Τούτο σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα, γιατί σε άλλες κοινωνίες η καταγωγή λειτουργεί πιθανώς γυναικοπλευρικά με αφετηρία μια πρόγονο (μητρογραμμική καταγωγη). Αν ο πρόγονος είναι κοντινός και επομένως γνωστός, ώστε οι απόγονοι-συγγενείς να συνδέονται με αυτόν με ανιχνεύσιμους βαθμούς συγγένειας, η ομάδα ονομάζεται γενιά, σόϊ και ιδιωματικά σειριά, σειρολόι. Αν ο πρόγονος είναι παλιότερος και παρουσιάζεται ως μια μυθική ή ημιμυθική μορφή, ώστε τα μέλη της ομάδας να μην μπορούν να ανιχνεύσουν τους βαθμούς συγγένειας, η ομάδα ονομάζεται γένος και ιδιωματικά φάρα (σπόρος, συνήθως και με κακή σημασία). Θα λέγαμε λοιπόν ότι η συγγένεια είναι εγω-κεντρική (από το Εγώ-Ego), ενώ η καταγωγή προγονο-κεντρική.
Παραδοσιακή οικογένεια στην Ελλάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικογένεια έχει παγκοσμίως αλλά και στην Ελλάδα πολλές μορφές. Tα μεμονωμένα άτομα δεν αποτελούν οικογένεια και ορίζονται για λόγους πρακτικούς ως «μονήρη». Συνήθως σε μια τοπική κοινωνία συνυπάρχουν περισσότεροι τύποι οικογενειών, πράγμα που οφείλεται στον κύκλο ανάπτυξης της οικιακής ομάδας σε μια δεδομένη στιγμή. Ακόμη μπορεί μερικοί τύποι να μην απαντώνται καθόλου σε μια τοπική κοινωνία. Τέλος, οι πηγές πληροφοριών για την οικογένεια είναι: δηματολογία, απογραφές πληθυσμού, περιηγητικά κείμενα, συλλογές λαογραφικού υλικού, δημοσιευμένα κείμενα λαϊκής φιλολογίας, μελέτες.
Η πολυπυρηνική οικογένεια: Η πολυπυρηνική οικογένεια απαντάται σε πολλές περιοχές του κοσμου (Ινδίες, Κίνα) και ιδιαίτερα σταΒαλκάνια, καθώς και στην Ελλάδα ως τα μέσα του 20ου αιώνα. Η οικογένεια αυτή ονομάζεται και σύνθετη ή πολυεστιακή οικογένεια ή οικιακή κοινότητα. Ήταν διαδεδομένη ως τα μέσα του 20 αιώνα σε μεγάλη έκταση της ηπειρωτικής Ελλάδας σε ορεινές, ημιορεινές αλλά και πεδινές περιοχές. Απουσίαζε από τα νησιά του Αιγαίου, ενώ υπήρχε σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό σε ορισμένα νησιά τηςΕπτανήσου, ενδεχομένως λόγω μετανάστευσης τους τελευταίους αιώνες από την ηπειρωτική Ελλάδα.
Η πατροπλευρική πολυπυρηνική οικογένεια: Η οικογένεια αυτού του τύπου είναι γνωστή και ως μεγάλη πατριαρχική οικογένεια. Ο όρος πατριαρχική όμως δηλώνει περισσότερο την αυξημένη εξουσία του πατέρα (patria potestas), παρά τη δομή και τη μορφή της. Αποκαλείται πατροπλευρική, γιαιτί από άποψη δομής και μορφής οι συγγενείς μέσα σε αυτήν συνδέονται μέσω ανδρών. Η πατροπλευρική πολυπυρηνική οικογένεια στηρίζεται στην αρχή της πατροτοπικότητας, δηλαδή στην αρχή σύμφωνα με την οποία η νύφη έρχεται και εγκαθίσταται στο σπίτι του πεθερού. Με αυτόν τον τρόπο μια πατροπλευρική πολυπυρηνική οικογένεια αποτελείται από τους αδερφούς, τις συνυφάδες και τους γονείς. Όταν όμως οι γονείς αποβιώσουν και οι αδερφοί συνεχίζουν να παραμένουν μαζί, τότε η πολυπυρηνική οικογένεια ονομάζεται «αδερφική».

Η πατροπλευρική/αδερφική πολυπυρηνική οικογένεια ήταν διαδεδομένη κυρίως στις ορεινές, ημιορεινές ακόμη και πεδινές περιοχές της χώρας, όπου υπήρχε μεγάλη κτηνοτροφία αλλά και εκτατική καλλιέργεια δημητριακών (π.χ. στους κτηνοτρόφους Βλάχους της Πίνδου, στους γεωργούς Καραγκούνηδες της θεσσαλικής πεδιάδας και αλλού).

Στην Ελλάδα και την κεντρική Ευρώπη εκτός από τη σύνθετη οικογένεια απαντάται σπανιότερα και η πολυσύνθετη πολυπυρηνική οικογένεια, στην οποία υπάρχουν παντρεμένα ανίψια και εγγόνια, τέσσερις δηλαδή γενιές, (κυρίως στη βόρεια Ελλάδα, σε Ήπειρο,Μακεδονία, Θράκη).
Η αμφιπλευρική πολυπυρηνική οικογένεια: Ουσιαστικά πρόκειται για μια παραλλαγή της πολυπυρηνικής οικογένειας. Η διαφορά από την πατροπλευρική οικογένεια συνίσταται στο γεγονός ότι σε αυτόν τον τύπο μαζί με τους παντρεμένους αδερφούς μπορεί να συμβιώνει στο σπίτι και μία ή περισσότερες αδερφές. Ο συγκεκριμένος τύπος οικογένειας έχει επισημανθεί στα Μεσόγεια της Αττικής, στην πεδινή και ημιορεινή Βοιωτία και στο Πωγώνι Ηπείρου. Η αμφιπλευρική πολυπυρηνική οικογένεια χαρακτηρίζεται από την απουσία του εθίμου της «εξαγοράς της νύφης». Αντίθετα στην περίπτωση αυτή συνηθίζεται η λεγόμενη «προγαμιαία δωρεά», δηλαδή ο γαμπρός ή ο πατέρας του προσφέρει προσωπικά στη νύφη ένα χρηματικό ποσό ή αντ’ αυτού ακριβά κοσμήματα.
Θεωρίες για την πολυπυρηνική οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οκογένεια Εσκιμώων της φυλής Saami γύρω στα 1900.

Οι βασικές θεωρίες που έχουν υποστηριχθεί για να εξηγήσουν την παρουσία της πολυπυρηνικής οικογένειας είναι:
Η πολυπυρηνική οικογένεια στηρίζεται στην κτηνοτροφία μεγάλων κοπαδιών. Στην κτηνοτροφία όπου μια οικογένεια διατηρεί τέτοιο αριθμό ζώων (πρόβατα, γίδια) που χρειάζονται περισσότερα άτομα (κυρίως άνδρες) για τη βοσκή και τη φροντίδα τους (άρμεγμα, γέννα κ.λ.π.). Η ανάγκη, η οποία είναι μεγαλύτερη, ιδιαίτερα την περίοδο γέννησης, για περισσότερα χέρια εξηγείται από τον τρόπο οργάνωσης του κοπαδιού (χωριστά τα πρόβατα, χωριστά τα γίδια κ.ά.). Η κτηνοτροφία αυτή είναι κατά κανόνα νομαδική (Σαρακατσάνοι), ημινομαδικοί (Βλάχοι) ή μεταβατική (διάφορες ομάδες κτηνοτρόφων της ορεινής και ημιορεινής ζώνης στην Ελλάδα).
Η πολυπυρηνική οικογένεια στηρίζεται επίσης στην εκτατική καλλιέργεια των δημητριακών. Ο τρόπος καλλιέργειας με αγρανάπαυση ανάγκαζε τους γεωργούς να χωρίζουν τη γη σε δύο ή τρεις ζώνες. Καλλιεργούσαν μια ζώνη ανά έτος, το επόμενο έτος η ζώνη παρέμενε βοσκότοπος και την καλλιεργούσαν το τρίτο ή τέταρτο έτος. Έτσι, όταν οι γιοι παντρεύονταν και έπρεπε να μοιραστεί η γη, ο πατέρας ήταν υποχρεωμένος να χωρίσει την έγγεια περιουσία σε πολλαπλά μερίδια, προκειμένου να αποκτήσουν τα παιδιά του καλλιεργήσιμη γη σε όλες τις ζώνες. Αυτή η διαδικασία δημιουργούσε, με τον πολυτεμαχισμό, μεγάλο πρόβλημα στην καλλιέργεια των δημητριακών. Έτσι ήταν προτιμότερη η καθυστέρηση της διαίρεσης της γης όσο το δυνατόν περισσότερο και επομένως και της πολυπυρηνικής οικογένειας.
Η τρίτη θεωρία, παρ’ όλο που συνδέεται με την οικονομία, ωστόσο δεν καθορίζεται τόσο από την μορφή (κτηνοτροφία, γεωργία). Οι υποστηρικτές της θεωρούν ότι είναι απαραίτητη η παραμονή κάποιων προσώπων στο σπίτι π.χ. γιαγιάς, παππού, όταν τα μέλη της οικογένειας είναι αναγκασμένα να εργάζονται πολλές ώρες έξω από το σπίτι. Η θεωρία αυτή μπορεί να εφαρμοστεί και στις περιπτώσεις της νομαδικής – ημινομαδικής – μεταβατικής κτηνοτροφίας και στην περίπτωση της καλλιέργειας των δημητριακών, αλλά υπό ορισμένες προϋποθέσεις και στον αστικό χώρο, όταν συμβαίνει και οι δύο γονείς να εργάζονται έξω από το σπίτι.
Η οικογένεια κορμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σχεδιάγραμμα των σχέσεων συγγενείας στην ευρύτερη οικογένεια.

Με τον όρο οικογένεια κορμός εννοούμε την οικιακή ομάδα στην οποία οι γονείς συμβιώνουν με ένα παιδί παντρεμένο αγόρι ή κορίτσι. Ο όρος αυτός ουσιαστικά είναι απόδοση στα ελληνικά των δυτικών όρων famille-souche και stem-family, που αναφέρονται σε παρόμοιο τύπο οικογένειας, ο οποίος όμως εκεί συνδέεται με την επιλογή ενός και μοναδικού κληρονόμου, έθιμο κατάλοιπο παλαιότερης φεουδαρχικήςοργάνωσης της κοινωνίας. Στην ελληνική περίπτωση ο όρος είναι πολύ σαφής και αποδίδει με ακρίβεια τον συγκεκριμένο τύπο οικογένειας. Η οικογένεια-κορμός μπορεί να διακριθεί σε δύο βασικούς τύπους: στην πατροπλευρική οικογένεια-κορμό και στη μητροπλευρική οικογένεια-κορμό, που απαντώνται σε διαφορετικές γεωγραφικέςπεριοχές της Ελλάδας.

Η πατροπλευρική οικογένεια-κορμός: Στην πατροπλευρική οικογένεια-κορμό οι γονείς συμβιώνουν με έναν γιο παντρεμένο, τον πρωτότοκο ή τον υστερότοκο ανάλογα με τις οικονομικές συνθήκες κάθε περιοχής. Η πατροπλευρική οικογένεια-κορμός μπορεί να προκύψει με δύο τρόπους:
Με τη διαδιακασία διαίρεσης της πατροπλευρικής πολυπυρηνικής οικογένειας. Η μεγάλη οικογένεια διαιρείται, ενώ ακόμα ζουν οι γονείς. Οι αδερφοί εγκαθίστανται σε καινούρια σπίτια και οι γονείς μένουν με ένα γιο που στις περισσότερες περιπτώσεις, αλλά όχι πάντα είναι ο τελευταίος.
Η οικογένεια-κορμός προέρχεται από την πατρική πυρηνική οικογένεια, χωρίς να μεσολαβήσει η σύνθετη πολυπυρηνική.Αυτό συμβαίνει στα νεότερα χρόνια όπου όλοι οι γιοι αποχωρούν από την οικογένεια με τον γάμο τους εκτός από τον τελευταίο.

Η μητροπλευρική οικογένεια-κορμός: Ο συγκεκριμένος τύπος οικογένειας συναντιέται θεσμικά συνήθως στα νησιά του Αιγαίου και σπάνια στον ελλαδικό ηπειρωτικό χώρο. Η μητροπλευρική οικογένεια-κορμός στηρίζεται στην αρχή της εγκατάστασης του γαμπρού στο σπίτι της μητέρας της νύφης (μητρο-γυναικοτοπικός γάμος). Το σπίτι στο τέλος κληρονομείται από την κόρη, που μπορεί να είναι η πρώτη ή η τελευταία. Συχνότερα όμως πρόκειται για την πρωτότοκη κόρη (κανακάρα κ.λπ.), η οποία στα νησιά του Αιγαίου έχει αυξημένα δικαιώματα. Η μητροπλευρική οικογένεια είναι γνωστή και ως μητροκεντρική ή μητροεστιακή οικογένεια. Στη μητροπλευρική οικογένεια-κορμό τη φροντίδα των γονέων αναλαμβάνει η κόρη της οικογένειας. Ταυτόχρονα η συνέχιση του «σπιτιού» γίνεται μέσω θηλυγονίας, δηλαδή καταγωγής από γυναίκες. Με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται οι λεγόμενες θηλυγονικές γραμμές. Η μητροπλευρική οικογένεια-κορμός δεν προϋποθέτει υποχρεωτικά εγκατάσταση και των δύο ζευγαριών, γονιών και κόρης κάτω από την ίδια στέγη. Συνήθως οι γέροντες γονείς διαμένουν σε ένα σπίτι συνεχόμενο ή κοντά στο σπίτι της κόρης, που μπορεί να είναι και στην αυλή, το λεγόμενο γεροντικό. Η μητροπλευρική οικογένεια-κορμός έχει συνδεθεί από πλευράς οικονομίας με την απασχόληση των ανδρών στη θάλασσα, (αλιεία, ναυτιλία).
Παραδοσιακά σύμβολα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικογένεια αποτελεί ταυτόχρονα και μια συμβολική ομάδα.
Χαρακτηριστική οικογένεια τηςΘεσσαλονικής στα τέλη του 19ου αιώνα.

Η εστία: Μέσα σε κάθε παραδοσιακό σπίτι υπάρχει η εστία (τζάκι,φόκος κ.λ.π.). Η εστία δεν αποτελεί απλώς ένα χώρο όπου μαγειρεύουν οι άνθρωποι και ζεσταίνονται, αλλά είναι το σύμβολο της ενότητας της οικογένειας. Δεν είναι άσχετο το έθιμο που συναντάμε σε περιοχές του βορειελλαδικού χώρου κατά τη διαίρεση της μεγάλης πουπυρηνικής οικογένειας: μεταφέρεται φωτιά από την εστία του πατρικού σπιτιού στα σπίτια των γιων. Με τον τρόπο αυτό προβάλλεται η συνέχεια της οικογένειας. Σε ορισμένες περιοχές της Ηπείρου όταν η νύφη εισέρχεται στο σπίτι του πεθερού, μια από τις πρώτες ενέργειες της είναι να προσκυνήσει την εστία.

Το εικονοστάσι: Παρεμφερή ρόλο έχει και το εικονοστάσι, πιθανή επιβίωση της αρχαίας εστίας, όπου τοποθετούνται οι εικόνες των αγίων της οικογένειας ή των αγίων των οποίων τα ονόματα έχουν ο αρχηγός και τα μέλη της οικογένειας.

Τα στέφανα: Ισχυρό σύμβολο του γάμου, αρκετές φορές τοποθετούνται σε στεφανοθήκες, δίπλα στο εικονοστάσι, για να δείξουν ότι ο γάμος είναι τόσο ιερός δεσμός όσο και η εκκλησία που τον ευλόγησε, ή όσο οι εικόνες των αγίων που φυλάσσονται στο εικονοστάσι.

Το φίδι και η νεράιδα του σπιτιού: Εκτός από τα σύμβολα που συνδέονται με τη φωτιά (εστία, καντήλι) σε όλη την Ελλάδα υπήρχε παλαιότερα η πίστη σε ένα «φίδι του σπιτιού», το οποίο προστατεύει την οικογένεια και δεν πρέπει κανείς να το πειράξει. Είναι ο οικουρός όφις της αρχαιότητας. Πιστεύεται ότι αν κάποιος πειράξει ή σκοτώσει το φίδι, τότε θα πεθάνει ένα μέλος ή ο αρχηγός της οικογένειας. Σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας το φίδι αυτό είναι θηλυκό ή συνδέεται με μια φανταστική γυναικεία μορφή (νεράιδα) με διάφορες ονομασίες π.χ. βιτόρα στην Αττική, σαγιάδα στην Κοζάνη, μάισσα στον Πόντο, που θεωρείται προστάτιδα του σπιτιού.

Το αίμα και ο σπόρος: Άλλα σύμβολα, τα οποία όμως έχουν περισσότερο σχέση με την έννοια της οικογένειας ως ομάδας συγγενών, είναι το αίμα και ο σπόρος (σπέρμα). Το αίμα και ο σπόρος συμβολίζουν κυρίως τη συγγένεια ή τους συγγενείς από την ανδρική πλευρά, μέσα και έξω από το σπίτι. Πιστεύεται ότι με το αίμα και το σπόρο μεταβιβάζονται από τους παππούδες τα φυσικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά στην ομάδα.

Το γάλα: Ένα άλλο σύμβολο, το οποίο όμως δεν είναι πάντα τόσο έντονο, όπως το αίμα, είναι το γάλα. Το γάλα συμβολίζει ενίοτε τη συγγένεια από τις γυναίκες. Πιστεύεται ότι έχει παρόμοιες ιδιότητες με εκείνες του αίματος. Συγγενείς από γάλα επίσης δεν πρέπει να παντρεύονται, καθώς και μη συγγενείς που έχουν θηλάσει από την ίδια γυναίκα.

Ο εορτασμός του προστάτη αγίου: Κατά την ημέρα του εορτασμού του αγίου γίνεται λειτουργία, κατόπιν έρχεται ο ιερέας στο σπίτι κάνειευχέλαιο και σηκώνει ύψωμα. Η οικογένεια έχει σφάξει αρνί ή κατσίκι και κάνει τραπέζι στους συγγενείς. Μερικές φορές οι οικογένειες έχουν ή κτίζουν ιδιόκτητες εκκλησίες προς τιμήν του προστάτη αγίου (Μάνη, Ήπειρος κ.ά.).
Αλεξάκης, Ε.Π., «Οικογένεια», στο Δημόσιος και Ιδιωτικός Βίος στην Ελλάδα: Οι Νεότεροι Χρόνοι, ΕΑΠ, Πάτρα, 2002.
Αλεξάκης Ε.Π., Μάνη: Γένη και οικογένεια, Τροχαλία, Αθήνα, 1998.
Αλεξάκης Ε.Π., Ταυτότητες και ετερότητες. Σύμβολα, συγγένεια, κοινότητα στην Ελλάδα - Βαλκάνια, Δωδώνη, Αθήνα 2001.
Forbes Scott, A Natural History of Families, Princeton University Press, 2005, ISBN 0-691-09482-9
Mock Douglas W., More Than Kin and Less Than Kind, Belknap Press, 2004, ISBN 0-674-01285-2
Focus On The Family Δικτυακός τόπος του Focus on the Family
WikiTree.org - Οικογενειακό δέντρο όλων των ανθρώπινων υπάρξεων.
Online Dictionary of the Social Sciences: http://bitbucket.icaap.org/

Eoρτή της Κυράς Φανερωμένης μας στον ιστορικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου- «Παναγίτσα», Παραλίας Πατρών


Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας
 << Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ >> 
 Πλατεία Γεωργίου 27 Α
 τηλ.-2610-222066

                                  6_faneromeni               

Με κατάνυξη θα εορταστεί για μια ακόμα χρονιά στον ιστορικό Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου- «Παναγίτσα», Παραλίας Πατρών στην περιοχή-«Μουρτά» η Κυρά ΜΑΣ Φανερωμένη
Ο Σύλλογος Λευκαδίων Πάτρας Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ

έχει την τιμή να προσκαλέσει τα μέλη της Λευκαδίτικης Κοινότητας Πάτρας και τους φίλους του

Συλλόγου στην Eoρτή της Κυράς Φανερωμένης μας . προστάτιδος του νησιού της Λευκάδας

στις 20 Ιουνίου -2016  ημέρα Δευτέρα ,

στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Παραλίας Πατρών 

Η παρουσία σας τιμή για τον Σύλλογό μας 

 το ΔΣ του Συλλόγου

Πρόγραμμα Εορτής :

 Εορταστική θεία Λειτουργία με αρτοκλασία

μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας ,Ομιλία από μέλος του Συλλόγου μας

Τιμητική Διάκριση σε  τ. μέλος  του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου μας

Οι εκδηλώσεις  μας  στο προαύλιο του ιερού Ναού .

παρουσίαση Παροδοσιακών χορών , από το Χορευτικό τμήμα του Συλλόγου Λευκαδίων Πάτρας υπό την καθοδήγηση , του Χοροδιδάσκαλου κ. Μικρώνη Γρηγόρη

προσφορά Παραδοσιακών γλυκισμάτων και Αναψυκτικών


           



Η Παραλία Πατρών είναι ως επί το πλείστων η περιοχή της Λευκαδίτικης κοινότητας Πάτρας .Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως Θεοτόκου φιλοξενεί την Ιερά εικόνα της Κυρά- Φανερωμένης , προστάτιδας του νησιού της Λευκάδας


Αγαπητοί Φίλοι μπορείτε να μας παρακολουθείτε ηλεκτρονικά και στο http://enirikos.blogspot.gr