“Εμείς του ’60 οι εκδρομείς”


Η Λευκάδα σε άσπρο μαύρο – Από την έκθεση φωτογραφίας “Εμείς του ’60 οι εκδρομείς” της ARTηρία ςhttp://www.kolivas.de


Η Λευκάδα σε άσπρο μαύρο – Από την έκθεση φωτογραφίας “Εμείς του ’60 οι εκδρομείς” της ARTηρίας

Μια σημαντική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε χτες το βράδυ στην ARTηρία, και θα συνεχιστεί μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου.
Πρόκειται για μια μοναδική έκθεση φωτογραφίας. Τετρακόσιες ασπρόμαυρες φωτογραφίες αποτελούν το υλικό της έκθεσης. Δημιουργός της εκδήλωσης η σεμνή και διακριτική κ. Ειρήνη Δουβίτσα.
Αντιγράφω σκόρπια κάποια από τα εξαιρετικά κείμενα της κυρίας Δουβίστα που συνοδεύουν τις φωτογραφίες της έκθεσης:
Εμείς, οι γονείς, οι παππούδες, οι γείτονες, οι φίλοι, τα όνειρα, η ζωή μας εδώ μαζεμένα!
Για να νοιώσουμε την ασφάλεια του «ανήκειν».
DSCN0583




Εμπόδιο λησμονιάς για όλα τα χρόνια… φωτογραφίες αναμνήσεις…
Ο Μενέλαος, ο Μάρκος, κι ο Νίτσης αργότερα, καταγράφουν τις βόλτες στην πλατεία, στην παραλία, στον Πόντε, στο Κάστρο, στη Φανερωμένη…
Το παράρτημα του Εθνικού Ωδείου… οι εκδηλώσεις για την ένωση της Επτανήσου, το φεστιβάλ φολκλόρ… Κοινωνικός ιστός!




Βόλτες με τη BMV (με το καλάθι στο πλάι) μπούκωμα από τη γιαγιά (να φάει να μεγαλώσει)…
Μυρίζει αυλή, μυρίζει σπίτι, μυρίζει οικογένεια…
Γλέντια στου Μπελεμέ, στην Ψαθοπούλα, στου Ρεγάντου, στο Λώλο, στο Ρομάντικα…
Οι μουσικές και τα τραγούδια στη ζωή μας, η ζωή μας!


DSCN0663

Το δημοτικό σχολείο στο Μαρκά… μάθημα οικοκυρικών στα θρανία… Στην τάξη, στο διάλλειμα, στην κοπάνα…
Νύφες και Αμαλίες μετά την παρέλαση, μαθητικές ποδιές, εκδρομές στο Φρύνι…
Παρελάσεις, Γυμναστικές επιδείξεις, χοροί στην πλατεία… Αναμνήσεις σχολικών τάξεων.

DSCN0631


DSCN0626
Φάρος, «πλατεία λιμένος», πόντες, πέραμα, το ναυάγιο στην τάφρο…
Η μικρή Λευκάδα τη νύχτα… Αη Γιάννης, ιβάρι με καλάμια, ο ελαιώνας…
Ψάρεμα στο δρόμο του κάστρου, γούλισμα στον πίσω μώλο… σιέστα στο κάστρο, βαρκάδες…
DSCN0614
Εξάνθεια, Βασιλική, Νυδρί, Τσουκαλάδες, Αη Λιάς, Μεγανήσι, Λυγιά, Παράδεισος, Περιγιάλι, στου Πασά, Πευκούλια…
Αυλές, παππούδες και γιαγιάδες με τα εγγόνια, όμορφες αγκαλιές… γάμοι – βαφτίσεις…
DSCN0687
DSCN0609
Βόλτες στη Νεάπολη, στην οδό Αναπαύσεως, στον ελαιώνα… Βράδυ αναστάσεως… Εικόνες από τον Πόντε… Παρέες, εκδρομές…
DSCN0708
DSCN0716
DSCN0717
Οι αποκριές με τη δική τους δυναμική… στολές με φαντασία και γούστο…. Το Πάνθεον πρωταγωνιστής… Γαϊτανάκι καντρίλιες, βαλς, ταγκό, μαζούρκες…
Χορεύουν τα κόκκινα, Χορεύουν τα μπλε….
Ακολουθούν 60 ακόμα φωτογραφίες.
Βιολέττα Σάντα

Χειρόγραφο Βόινιτς




Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Το χειρόγραφο Βόινιτς, γραμμένο σε ένα άγνωστο σύστημα γραφής.
Το χειρόγραφο Βόινιτς είναι ένα μυστηριώδες εικονογραφημένο βιβλίο με ακατανόητο περιεχόμενο.
 Θεωρείται ότι γράφτηκε πριν από αιώνες (400 έως 800 χρόνια περίπου) από κάποιον άγνωστο 
συγγραφέα, που χρησιμοποίησε ένα άγνωστο σύστημα γραφής και ακατανόητη γλώσσα.[1]
Κατά τη διάρκεια της γνωστής ιστορίας του το χειρόγραφο αποτέλεσε αντικείμενο εντατικής μελέτης από
 πολλούς επαγγελματίες και ερασιτέχνες
 κρυπταναλυτές, μεταξύ των οποίων μερικοί από τους κορυφαίους Αμερικανούς και Βρετανούς 
αποκωδικοποιητές του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου, κανείς τους όμως δεν κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει
 έστω και μια λέξη. Αυτές οι επανειλημμένες αποτυχίες έχουν κάνει το χειρόγραφο Βόινιτς ξακουστό
 στην ιστορία της κρυπτογραφίας,[2] έδωσαν όμως βάση και στην άποψη ότι το βιβλίο δεν είναι 
τίποτε περισσότερο από μια περίτεχνη απάτη, μια δίχως νόημα εναλλαγή τυχαίων χαρακτήρων.[3]
Το βιβλίο είναι γνωστό με το όνομα του Πολωνοαμερικανού παλαιοπώλη βιβλίων 
Βίλφριντ Βόινιτς (Wilfrid Voynich), που το αγόρασε το 1912.[4] Σήμερα βρίσκεται στη βιβλιοθήκη
 του πανεπιστημίου του Γέιλ καταλογογραφημένο ως αντικείμενο MS408 της Βιβλιοθήκης Σπανίων 
και Χειρογράφων «Beinecke». Η πρώτη αναπαραγωγή του κυκλοφόρησε το 2005.[5] 





ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΘΗΚΕ ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΟΪΝΙΤΣ!

Οι ερευνητές κατόρθωσαν να σπάσουν έναν από τους γρίφους που περιέβαλαν, αυτό που συνηθιζόταν να αποκαλείται: "Το πιο μυστηριώδες χειρόγραφο του κόσμου", το χειρόγραφο Βόινιτς (Voynich), ένα βιβλίο γεμάτο με σχέδια και γραφή που κανείς δεν στάθηκε ικανός να εξηγήσει μέχρι σήμερα.

Χρησιμοποιώντας τη χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα ( C-14) μια ομάδα με επικεφαλής τον Greg Hodgins στο τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα, συμπέρανε ότι το χειρόγραφο γράφτηκε στην αρχή του 15ου αιώνα, έναν αιώνα δηλαδή νωρίτερα απ' ότι πίστευαν οι περισσότεροι ερευνητές!
Σύμφωνα με τους ερευνητές ο "Κώδικας Ντα Βίντσι" ωχριά μπροστά στο "Χειρόγραφο Βόϊνιτς", το οποίο περιλαμβάνει εντελώς ξένους χαρακτήρες, μιας ακατανόητης γλώσσας, που είναι αραδιασμένοι ανάμεσα σε απεικονίσεις φυτών, αστρονομικών χαρτών και ανθρώπινων φιγουρών.
Ο καθηγητής Hodgins δηλώνει εντυπωσιασμένος με το χειρόγραφο. "Είναι ένας κώδικας, ένας γρίφος κάποιου είδους; Πολλοί άνθρωποι κάνουν στατιστικές, γραμματικές και λεκτικές αναλύσεις, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία που συνηθίζονται στην κρυπτανάλυση. Αλλά μέχρι τώρα δεν έχουν ταυτοποιήσει απολύτως τίποτε!", σημειώνει.
Όμως, χάρη στον καθηγητή Hodgins και την ομάδα του, κάτι τελικά ταυτοποιήθηκε: η ηλικία του χειρογράφου.
Για να αποκτήσει δείγματα του χειρογράφου, ο Hodgins ταξίδεψε μέχρι το Πανεπιστήμιο Γέηλ, όπου οι συντηρητές της βιβλιοθήκης σπάνιων χειρογράφων (Beinecke) του Πανεπιστημίου είχαν προηγουμένως εντοπίσει και αναγνωρίσει τις σελίδες που δεν είχαν αφαιρεθεί ή επιδιορθωθεί, και που έτσι αποτελούσαν τις πιο αξιόπιστες ως δείγματα.
Ο καθηγητής αφαίρεσε χειρουργικά ένα τμήμα της περγαμηνής για να πάρει τα τέσσερα μικροσκοπικά δείγματα (1Χ7 mm) τα οποία μετέφερε πίσω στο εργαστήριο στο Tucson, όπου καθαρίστηκαν εξονυχιστικά. Μετά, η ομάδα αποτέφρωσε τα δείγματα κρατώντας μόνο τον περιεχόμενό τους άνθρακα. Αυτά τα νέα δείγματα άνθρακα (C-12) τροφοδότησαν έναν φασματογράφο μάζας που απομονώνει το βαρύτερο ισότοπο C-14, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την τελική χρονολόγηση του αντικειμένου.
Έτσι λοιπόν, η ομάδα μπόρεσε να σπρώξει πίσω την υποτιθέμενη ηλικία του χειρογράφου κατά μια 100ετία, μια ανακάλυψη που εξάλειψε οριστικά κάποιες από τις γνωστές υποθέσεις για την καταγωγή και την ιστορία του χειρογράφου.
Παρότι ο Hodgins παραδέχτηκε ότι τα πραγματικά περιεχόμενα του βιβλίου είναι πέρα από την ειδικότητά του, πιστεύει ότι μπορεί να συνδέεται με την αλχημεία, μια πρακτική γνωστή για τη μυστικοπάθειά της, πράγμα που μπορεί να εξηγεί και το γιατί το χειρόγραφο κωδικοποιήθηκε.
"Ανακαλύπτω ότι αυτό το χειρόγραφο είναι απολύτως γοητευτικό, σαν ένα παράθυρο που κοιτάζει μέσα σ' ένα πολύ ενδιαφέρον μυαλό. Συνδέοντας όλα τα μέρη αυτής της ιστορίας, ένιωσα φανταστικά. Σε τελική ανάλυση αποτελεί έναν μεγάλο γρίφο που κανείς δεν έχει επιλύσει, και ποιός δεν αγαπάει τους γρίφους;" κατέληξε ο Hodgins.


Αναρτήθηκε από ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΝΙΔΑΡΗ

Ένα ασυνήθιστο υπαίθριο σχολειό,

Ένα ασυνήθιστο υπαίθριο σχολειό, μια συγκινητική εικόνα… 

Στα βουνά του Κασμίρ, στη Βορειοδυτική άκρη της Ινδίας κοντά στα σύνορα με το Πακιστάν, η φωτογράφος ανακάλυψε ένα ασυνήθιστο υπαίθριο σχολείο. Μια δυνατή, συγκινητική εικόνα. Μια δασκάλα με τέσσερεις μαθητές που προσεκτικά μελετούν τα μαθήματα τους. Στη θέση του και ο απαραίτητος πίνακας. Σε όλο τον κόσμο, ανεπτυγμένο ή υπανάπτυκτο, η μάθηση και η γνώση δεν αποτελούν μόνο τα όπλα απέναντι στη ανέχεια. Δίνουν μορφή στη φαντασία και τελικά απελευθερώνουν τον άνθρωπο. 

*Φωτογραφία: Β. Μαζεμένου/via theinsider.gr/ με ευχαριστίες.

Γραμμένη στα Ελληνικά η αρχαιότερη χριστιανική επιγραφή στον κόσμο


Εκπληκτικά μυστικά της αρχαιότερης χριστιανικής επιγραφής στον κόσμο, η οποία είναι γραμμένη στα Ελληνικά, φέρνουν στο φως νέες έρευνες.

Πρόκειται για πληροφορίες που δείχνουν τη σχέση των δημιουργών της με τον αιρετικό φιλόσοφο Βαλεντίνο, αλλά και την επιρροή που είχαν δεχτεί από προχριστιανικά στοιχεία.

Η επιγραφή είναι πέτρινη, με επίσημη ονομασία NCE156. Ανήκει στη συλλογή των Μουσείων του Καπιτωλίου της Ρώμης και χρονολογείται στο δεύτερο μισό του 2ου αιώνα μ.Χ., όταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρισκόταν στη μεγαλύτερη ακμή της.

Από την ίδια περίοδο δεν υπάρχουν άλλα χριστιανικά κατάλοιπα γραφής πάνω σε πέτρα, παρά μόνο σε πάπυρο, τα οποία φέρουν αποσπάσματα των ευαγγελίων, γραμμένα με μελάνι.

Ωστόσο η NCE156 καινοτομεί και ως προς το περιεχόμενό της, καθώς δεν αναφέρεται άμεσα στα ευαγγέλια, αλλά παραπέμπει σε χριστιανικές πεποιθήσεις, εμπλουτισμένες με ειδωλολατρικά στοιχεία. Το κείμενο αναφέρει:

"Στο λουτρό μου, οι αδελφοί του νυφικού θαλάμου φέρουν τους πυρσούς, στις αίθουσές μας πεινούν για τα [αληθινά] δείπνα,

ακόμη και όταν εγκωμιάζουν τον Πατέρα και δοξάζουν τον Υιό. Εκεί [με τον Πατέρα και τον Υιο] είναι η μοναδική πηγή και ρείθρα της αλήθειας."

(απόδοση από τη μτφ. του κειμένου στα αγγλικά, όπως εμφανίζεται στο Live Science)

Ένας επιστήμονας, ο Γκρέγκορι Σνάιντερ, από το Κολέγιο Ντέιβιντσον της Βόρειας Καρολίνας, που έχει αφιερώσει 50 χρόνια ερευνών στη συγκεκριμένη επιγραφή, πιστεύει ότι πρόκειται για επικήδειο επίγραμμα, που περιλαμβάνει χριστιανικά και ειδωλολατρικά στοιχεία.

"Πρόκειται πράγματι για επιγραφή του 2ου αιώνα μ.Χ., είναι δηλαδή το παλαιότερο χριστιανικό κείμενο που κατέχουμε", δήλωσε στην ιστοσελίδα LiveScience.

Τη χρονολόγηση της επιγραφής έκανε πριν από περίπου 40 χρόνια η Μαργκερίτα Γκουαρντούτσι, γνωστή Ιταλίδα επιγραφολόγος, που πέθανε το 1999.

Σύμφωνα με το άρθρο του LiveScience, η Γκουαρντούτσι πρότεινε τον 2ο αιώνα μ.Χ., επειδή η επιγραφή ήταν γραμμένη με ελληνικά γράμματα κλασικού στιλ, που χρησιμοποιούνταν στη Ρώμη κατά τη διάρκεια του 1ου και 2ου αιώνα μ. Χ. Αργότερα, τα γράμματα άλλαξαν. Για παράδειγμα, το ωμέγα (Ω) και το Σίγμα (Σ) τροποποιήθηκαν και έμοιαζαν περισσότερο με τα γράμματα W και C αντίστοιχα.

Ο δημιουργός της επιγραφής ήταν πιθανότατα μαθητής του Βαλεντίνου, γνωστικού αιρετικού, που γεννήθηκε στην Αίγυπτο περίπου το 100 μ.Χ., ταξίδεψε στη Ρώμη, όπου δημιούργησε τη δική του Εκκλησία και σχολή για να καταλήξει στην Κύπρο, όπου πέθανε το 160/161 μ.Χ., αφού πρώτα απέκτησε ισχυρή ομάδα μαθητών.

Οι οπαδοί του Βαλεντίνου αλλά και του κινήματος των Γνωστικών είχαν αρκετές διαφορές με τους πρώτους Χριστιανούς. Για παράδειγμα, δεν πίστευαν ότι έπρεπε να γίνουν μάρτυρες, ούτε ότι κάποια πράγματα είναι κακό να τα κάνουν, όπως το να πάρουν όρκο στο όνομα του Καίσαρα ή να προσφέρουν θυμίαμα σε ένα άγαλμα.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, στην επιγραφή επικρατεί μια εκπληκτική ανάμιξη στοιχείων χριστιανικής και ειδωλολατρικής παράδοσης. "Πρόκειται για πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία, που δείχνουν ότι αυτή την περίοδο η χριστιανική ταυτότητα ήταν ευέλικτη", αναφέρουν.

goodstory.gr