ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ          Πάτρα 30 Μαΐου 2017
                                                 

Εξαιρετική απήχηση αλλά και επιτυχία σημείωσε η μεγάλη συναυλία που πραγματοποιήθηκε το παρελθόν Σάββατο στο κατάμεστο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, με την από κοινού διοργάνωση της ‘’ΚΙΒΩΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣ’’, αλλά και των Συλλόγων Επτανησίων Πάτρας [Ζακυνθίων, Ιθακησίων, Κερκυραίων και Λευκαδίων], με στόχο να ενισχυθεί ο ιερός σκοπός του δραστήριου αυτού Φιλανθρωπικού Σωματείου- Ασύλου Αναπήρων Παιδιών και με το γενικό τίτλο: ‘’Μουσική και Τραγούδια για τα παιδιά της Κιβωτού’’.

Προσκεκλημένοι ήταν, η ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΑΤΡΑΣ και το φωνητικό σχήμα της Ζακύνθου ‘’ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΑΔΕΣ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ’’, με την παράλληλη ευκαιρία του εορτασμού των 153 χρόνων, από την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Η ‘’ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ’’, αποδεικνύοντας την κοινωνική της ευαισθησία, για μία ακόμα φορά στην πολύχρονη παρουσία της στα Πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας και όχι μόνον, πλαισίωσε τη συναυλία με τέσσερα τμήματα της: τη ΜΙΚΤΗ ΧΟΡΩΔΙΑ [Διεύθυνση: Σταύρος Σολωμός, πιάνο: Μαρίνα Μυλωνά], την ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ [Διεύθυνση: Αρετούσα Νικολοπούλου, πιάνο: Μαρίνα Μυλωνά], τη ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ [Διεύθυνση: Γιώργος Μπουρδόπουλος] και το ΟΡΧΗΣΤΡΙΚΟ ΣΧΗΜΑ ‘’VIBRATO’’ [Διεύθυνση: Γιώργος Αθανασακόπουλος], με ένα πρόγραμμα από το διεθνές μουσικό ρεπερτόριο, αλλά και από τα Επτάνησα. 

Οι ‘’ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΑΔΕΣ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ’’, που έκλεισαν και το πρόγραμμα της συναυλίας, ερμήνευσαν ένα εξαιρετικό πρόγραμμα θρησκευτικής και Επτανησιακής μουσικής, με τη διεύθυνση του Μουσουργού, Ιάκωβου Κονιτόπουλου. Το πρόγραμμα παρουσίασε η Γραμματέας του Οργανισμού της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ, Αθανασία Παπασταύρου.

Παρέστησαν, οι Περιφερειάρχες Δυτικής Ελλάδος και Ιονίων Νήσων, Απόστολος Κατσιφάρας και Θεόδωρος Γαλιατσάτος, ο Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Ζακύνθου, Ελευθέριος Νιοτόπουλος, ο εκπρόσωπος του Σεβ. Μητροπολίτη Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Ιονίων Νήσων, Διονύσιος Μπάστας, ο Αστυνομικός Διευθυντής Αχαΐας, Νικόλαος Κοτρωνιάς, οι Αντιδήμαρχοι του Δήμου Πατρέων, Διονύσης Πλέσσας, Παναγιώτης Μελάς και Δημήτρης Πελεκούδας, ο Αντιπρύτανης, Γιώργος Αγγελόπουλος, ο λογοτέχνης- ποιητής Κώστας Λογαράς, εκπρόσωποι φορέων κ.α. 

Χορηγοί ήταν: CARAVEL, S/M ΑΡΑΠΗΣ, AEGEAN- ΚΟΛΟΚΥΘΑΣ, COFFEE ISLAND, ΜΠΑΧΑΡΙΚΑ ΚΑΓΙΑΣ, ΑΧΑΙΚΟ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ, PATRAS PALACE HOTEL, PATRAS TRAVEL- ΚΤΕΛ ΑΧΑΙΑΣ.



Χορηγοί επικοινωνίας ήταν: IONIAN TV, THE BEST, ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ, Η ΓΝΩΜΗ, ΚΟΣΜΟΣ, DETE.gr, ΜΑΧ FM, ΣΚΑΙ 89,4.       


επιστολή ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΠΑΤΡΑΣ <choir@polyphonikipatras.gr


με Χαρά και συκίνηση λάβαμε την πιο κάτω επιστολή από την ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΑΤΡΑΣ <choir@polyphonikipatras.gr ( ημερομηνία: 29 Μαΐου 2017 ) η οποία μας τιμά ιδιαίτερα και θα θέλαμε την συγκίνησή μας αυτή να την μοιραστούμε μαζί σας !
ΥΠ ΟΨΙΝ κ.κ. Προέδρων και μελών Διοικητικών Συμβουλίων Συλλόγων Κερκυραίων, Ζακυνθίων, Λευκαδίων και Ιθακησίων Πάτρας

Αξιότιμες Κυρίες, αξιότιμοι Κύριοι,

Μετά το τέλος της χθεσινής συναυλίας για την ΚΙΒΩΤΟ ΑΓΑΠΗΣ της πόλης μας, αισθανόμαστε την υποχρέωση να ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΟΥΜΕ θερμά, τα Διοικητικά Συμβούλια των Συλλόγων Επτανησίων Πάτρας, για την καθ' όλα τιμητική πρόσκληση που απευθύνατε στον Οργανισμό μας, προκειμένου να σας συμπαρασταθούμε καλλιτεχνικά, στον ιερό στόχο ενίσχυσης των παιδιών της ΚΙΒΩΤΟΥ.

Η πρόταση σας μας τίμησε πραγματικά ιδιαίτερα, όπως και η ζεστή σας φιλοξενία μετά τη συναυλία. Ελπίζουμε και από πλευράς μας, να ανταποκριθήκαμε κατά το δυνατόν στο αποτέλεσμα, που σαν στόχο είχε την υλοποίηση της υπέροχης σκέψης σας.

Η συνεργατικές διαδικασίες με φορείς της πόλης μας, άξιους και δημιουργικούς όπως είναι οι δικοί σας, αλλά και η συμβολή μας στο επιτελούμενο κοινωνικό έργο διαφόρων Ιδρυμάτων και λοιπών οργανώσεων, ανήκει στη φιλοσοφία της ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗΣ και την οποία προσπαθούμε να εξωτερικεύουμε κάθε φορά που μας δίδεται η δυνατότητα.

Θέλουμε να σας συγχαρούμε, όπως άλλωστε το αξίζετε.

Επιθυμούμε να σας μεταφέρουμε τις ευχαριστίες και τους χαιρετισμούς του Διοικητικού Συμβουλίου, της Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης, των διευθυντών των τμημάτων που έλαβαν μέρος [Αρετούσα Νικολοπούλου, Γιώργος Μπουρδόπουλος, Γιώργος Αθανασακόπουλος και Σταύρος Σολωμός], αλλά και όλων των μελών των τμημάτων μας [Μικτή Χορωδία, Παιδική Χορωδία, Φιλαρμονική Ορχήστρα και Ορχηστρικό Σχήμα ''VIBRATO''].

Να έχετε υγεία με τις οικογένειες σας και όλα σας τα μέλη και ευόδωση των στόχων των Συλλόγων σας.

                                    Με την εκτίμηση μας για το Διοικητικό Συμβούλιο,


                   Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΤΟΡΟΣ Δ/ντής Λυκείου

                   Ο ΚΑΛ/ΚΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ Μο ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ

                   Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΟΛΥΜΠΙΑ ΖΩΗ-ΤΣΙΡΗ





Μεγάλο κοινωνικό και καλλιτεχνικό γεγονός η συναυλία που πραγματοποίησε η «ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ» από κοινού με τους Συλλόγους των Επτανησίων Πάτρας [Ζακυνθίων, Ιθακησίων, Κερκυραίων και Λευκαδίων με την παράλληλη ευκαιρία του εορτασμού των 153 χρόνων, από την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα





























Στο κατάμεσο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, με προσκεκλημένες την ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ της πόλης μας αλλά και το φωνητικό σχήμα της Ζακύνθου «ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΑΔΕΣ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ», απολαύσαμε ένα μεγάλο κοινωνικό και καλλιτεχνικό γεγονός, μια συναυλία που πραγματοποίησε η «ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ» της πόλης μας, από κοινού με τους Συλλόγους των Επτανησίων Πάτρας [Ζακυνθίων, Ιθακησίων, Κερκυραίων και Λευκαδίων ) με την παράλληλη ευκαιρία του εορτασμού των 153 χρόνων, από την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα, με στόχο να ενισχυθεί ο ιερός σκοπός του δραστήριου αυτού Φιλανθρωπικού Σωματείου- Ασύλου Αναπήρων Παιδιών.
................
ν΄ακουνε μουσική για την αγάπη της μουσικής ,μαθημένοι από μικρά παιδιά οι Επτανήσιοι και να μαθαίνουν τραγούδια μυρωμένα με την αύρα του Ιόνιου , τιμώντας την επέτειο για τα 153 χρόνια απ την Ένωση των Επτανήσων με την Μητέρα Ελλάδα , στην πρώτη τους μεγάλη ομαδική εμφάνιση έδωσαν ένα μεγάλο μάθημα αλληλεγγύης στον τόπο που τους φιλοξενεί 
Εμπνευστής ο Κερκυραίος Μιχάλης Μαρτίνης , ο οποίος μαζί με σχεδόν όλους τους Επτανησιακούς Σύλλόγους  που εδρεύουν στην Πάτρα   [Ζακυνθίων,  Ιθακησίων,  Κερκυραίων και  Λευκαδίων  με τα Δ. Σ . και τους προέδρους των αντίστοιχα ,  κ Η.Βαρβαρίγο .Γ. Καρατζή , Γ. Λιτσαρδόπουλο Γ, Σίδερη  ) οραματίστηκαν μια εκδήλωση φιλανθρωπικού χαρακτήρα για ένα ιερό σκοπό : Την ενίσχυση του δραστήριου Φιλανθρωπικού Σωματείου- Ασύλου Αναπήρων Παιδιών «ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ»
Βοηθοί οι φορείς του τόπου όλοι οι Αξιότιμοι Χορηγοί της εκδήλωσης , ο κος Πρύτανης καθώς και το Διοικητικό και τεχνικό προσωπικό του Συνεδριακού Πολιτιστικού Κέντρου Πανεπιστημίου Πατρών και όλο το υπέροχο κοινό Επτανήσιοι ΄ή μή ,που αγκάλιασε με αγάπη το καλλιτεχικό αυτό γεγονός και βοήθησε στην Οικονομική ενίσχυση του Ιδρύματος 

Ο Σύλλογος  Λευκαδίων Πάτρας <<  Η ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ  >>  ευχαριστεί απ τη μεριά του ,όλους τους συντελεστές της συναυλίας :
Τον κ. Μιχάλη Μαρτίνη
τα ΔΣ και τους προέδρους των Επτανησιακών  Σύλλόγων  που εδρεύουν στην Πάτρα   [Ζακυνθίων, Ιθακησίων,  Κερκυραίων και  Λευκαδίων ,αντίστοιχα  κ Η.Βαρβαρίγο , Γ. Καρατζή, Γ. Λιτσαρδόπουλο,  Γ,Σίδερη  
την πολυφωνική Χορωδία της Πάτρας και τον καλλιτεχνικό Διευθυντή κ Σταύρο Σολωμό 
την Φιλαρμονική ορχήστρα Πολυφωνικής ( Διεύθυνση Γ.Μπουρδόπουλος )
την παιδική Χορωδία Πολυφωνικής ( Διεύθυνση Α. Νικολοπούλου ) 
το Ορχηστρικό σχήμα πολυφωνικής VIBRATO 
την Μικτή χορωδία Πολυφωνικής 
τους τραγουδιστάδες τση Ζακύνθου ( Δ/νση Ιάκωβος Κονιτόπουλος )
και όλο αυτό το υπέροχο κοινό Επτανήσιους ΄ή μή ,που αγκάλιασε με αγάπη το καλλιτεχνικό αυτό γεγονός και βοήθησε στην Οικονομική ενίσχυση του Ιδρύματος 

 Ένα πλέον είναι το Σίγουρο !

κάθε χρόνο ,ο τόπος μας θα απολαμβάνει τέτοιες εκδηλώσεις με πολλές εκπλήξεις από τους Επτανησιώτες οι οποίοι πλέον επιθυμούν , στο πολύμορφο Ψηφιδωτό της πόλης να υπάρχει έντονο και το δικό τους αποτύπωμα !

Συναυλία με τίτλο: «Μουσική και Τραγούδια για τα παιδιά της Κιβωτού»,Κυριακή 28 Μαΐου, στις 8.30 το βράδυ, στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών Στόχος ενίσχυση του ιερού σκοπού του δραστήριου Φιλανθρωπικού Σωματείου- Ασύλου Αναπήρων Παιδιών



Μεγάλο κοινωνικό και καλλιτεχνικό γεγονός, θα αποτελέσει η συναυλία που θα πραγματοποιήσει η «ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΓΑΠΗΣ» της πόλης μας, από κοινού με τους Συλλόγους των Επτανησίων Πάτρας [Ζακυνθίων, Ιθακησίων, Κερκυραίων και Λευκαδίων], με στόχο να ενισχυθεί ο ιερός σκοπός του δραστήριου αυτού Φιλανθρωπικού Σωματείου- Ασύλου Αναπήρων Παιδιών.

Η συναυλία με το γενικό τίτλο: «Μουσική και Τραγούδια για τα παιδιά της Κιβωτού», θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 28 Μαΐου, στις 8.30 το βράδυ, στο Συνεδριακό και Πολιτιστικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών, με προσκεκλημένες την ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ της πόλης μας αλλά και το φωνητικό σχήμα της Ζακύνθου «ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΑΔΕΣ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ», με την παράλληλη ευκαιρία του εορτασμού των 153 χρόνων, από την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα

Επ ευκαιρία ας πούμε δυο λόγια για την πορεία των Επτανήσων προς την ένωση με την Ελλάδα

Σε μια γκάφα της αγγλικής διπλωματίας, από τις μεγαλύτερες για τη Μεγάλη Βρετανία και από τις ευτυχέστερες για την Ελλάδα, οφειλόταν η μεγάλη γιορτή, εκείνο το πρωί της 21ης Μαΐου του 1864. Η γαλανόλευκη σημαία υψωνόταν στο φρούριο της Κέρκυρας κι ο 39χρονος τότε, Θρασύβουλος Ζαΐμης παραλάμβανε επίσημα τα Επτάνησα από τον Άγγλο αρμοστή Ερρίκο Στορξ.
Οι Βρετανοί παραχωρούσαν τα νησιά, προίκα στο νέο βασιλιά της Ελλάδας, σε ανταπόδοση του όρου που είχαν θέσει: Ότι ο νέος μονάρχης δε θα επιβουλευόταν τα εδάφη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Και νέος μονάρχης ήταν ο Γεώργιος ο Α’, επί της βασιλείας του οποίου η Ελλάδα πήρε, με το σπαθί του πολέμου, τη Θεσσαλία, την Ήπειρο, τη Μακεδονία, την Κρήτη και τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου...
Η αγγλική κατοχή στα Ιόνια νησιά ονομαζόταν επίσημα Προστασία. Προστασία της ανεξάρτητης πολιτείας των Επτανήσων, όπως αναφερόταν στη συνθήκη της Βιέννης, το 1815. Νωρίτερα, λεγόταν, απλά, κατοχή.

Την ημέρα της ένωσης με την Ελλάδα, ένας ανώνυμος χρονικογράφος έγραψε:

«Οι Άγγλοι εκάθησαν εις την Επτάνησον χρόνους 54, μήνας 8 και ημέραν μίαν».

Μετά την παράδοση στον Ζαΐμη, ο αρμοστής Στορξ πέρασε στο Κατάκωλο και πρόσφερε τη σημαία της Επτανησιακής Πολιτείας στον βασιλιά Γεώργιο. Στις 29 Ιουνίου, ο Γεώργιος πατούσε το πόδι του στην Κέρκυρα, πρώτο σταθμό της περιοδείας του στο Ιόνιο. Στις 29 Αυγούστου, οι πληρεξούσιοι από τα Επτάνησα γίνονταν δεκτοί με ζητωκραυγές στην εθνοσυνέλευση, που ετοίμαζε το νέο σύνταγμα της Ελλάδας.
Η «Χρυσή Βίβλος» («Libro d’ oro») καθόριζε στα Ιόνια νησιά, ποιοι ήταν οι αριστοκράτες κι επομένως οι εκλεκτοί, από τους οποίους προέρχονταν τα στελέχη της διοίκησης, της δικαιοσύνης, του στρατού και της εκκλησίας. Με εξαίρεση την Κεφαλονιά, όπου ποτέ δεν μπόρεσε να επιβληθεί ολοκληρωτικά, η φεουδαρχία θριάμβευε στην περιοχή σ’ όλη τη διάρκεια της βενετσιάνικης κατάκτησης. Οι εξεγέρσεις του λαού και των αγροτών ήταν φαινόμενο περισσότερο από συνηθισμένο. Στα 1797, τα νησιά πέρασαν στη γαλλική κατοχή, που έφερε μαζί της όλα τα δημοκρατικά ρεύματα της γαλλικής επανάστασης, τις ανατροπές και τις μεταρρυθμίσεις.

Η προσωρινή ρωσοτουρκική κατάκτηση (1799 - 1800) επανέφερε την αριστοκρατία στα πράγματα, πιο διαβασμένη. Τα Ιόνια νησιά απέκτησαν για λίγο τον τίτλο της δημοκρατίας κάτω από την επικυριαρχία του σουλτάνου. Οι εξεγέρσεις απέδωσαν ένα «βυζαντινό σύνταγμα» (ονομάστηκε έτσι, επειδή συντάχθηκε στην Κωνσταντινούπολη) που παραχωρούσε κάποιες ανεπαίσθητες ελευθερίες, ενώ δημιουργήθηκε η «έντιμη αντιπροσωπεία», ένα είδος συμβιβασμού ανάμεσα στους ευγενείς και στους πλούσιους των νησιών.
Η δεύτερη γαλλική κατοχή (1807) δεν είχε καμιά σχέση με την πρώτη, καθώς αυτή τη φορά εκπροσωπούσε τον αυτοκράτορα Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Κι επιπλέον, έφερε μαζί της τον αποκλεισμό της σταφίδας (κυριότερου προϊόντος των νησιών) από τις αγγλικές αγορές, καθώς οι Άγγλοι είχαν επιβάλει εμπάργκο στα προϊόντα που προέρχονταν από εδάφη της Γαλλίας.
Άμεση συνέπεια ήταν η δημιουργία οικονομικής κρίσης. Η ογκούμενη λαϊκή αντίδραση αλλά και τα προβλήματα του Ναπολέοντα διευκόλυναν την προοδευτική αφαίρεση των νησιών από την επιρροή των Γάλλων. Με τη συνθήκη του 1815, πέρασαν στην προστασία της Αγγλίας.
Ο λόρδος μεγάλος αρμοστής εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα και συνεργάστηκε στενά με την αριστοκρατία. Κοινός τους στόχος η καταπολέμηση της εθνικής συνείδησης των νησιωτών, που είχε φουντώσει μετά την πρώτη γαλλική κατάκτηση. Η ελληνική επανάσταση και η δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους αποτέλεσαν το έναυσμα μακρών αγώνων που απέκτησαν και την πολιτική τους έκφραση μέσα από τις τάξεις του ριζοσπαστικού κόμματος.
Σκοπός των ριζοσπαστών ήταν όχι μόνο η ένωση με την Ελλάδα αλλά και ο δημοκρατικός μετασχηματισμός ολόκληρης της Βαλκανικής. Οι συνεχείς εξεγέρσεις εντάθηκαν. Ο επαναστατικός άνεμος που σάρωνε την Ευρώπη το 1848, ξέσπασε ορμητικός στην Κεφαλονιά, όπου η εξέγερση μεταβλήθηκε σε συγκροτημένη επανάσταση. Η επέμβαση του αγγλικού στρατού την περιόρισε για λίγο αλλά το 1849 η επανάσταση φούντωσε πάλι κι εξελίχθηκε σε κανονική ένοπλη αντιπαράθεση.
Οι μάχες ανάμεσα στους χωρικούς και τους Άγγλους αναστάτωσαν το νησί, με αποτέλεσμα η αγγλική κατοχή να χρησιμοποιήσει τα πιο άγρια μέσα καταστολής που διέθετε, προκειμένου να επικρατήσει. Οι ριζοσπάστες υπέστησαν φοβερούς διωγμούς που εξαπολύθηκαν με τη συνεργασία Άγγλων και ντόπιων αριστοκρατών. Όμως, η Βουλή των Ιονίων νησιών εξέδωσε ψήφισμα (1850), με το οποίο ζητούσε την ένωση με την Ελλάδα. Η απάντηση του αρμοστή ήταν να διαλύσει το κοινοβούλιο.
Οι κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που ακολούθησαν, ήταν το προοίμιο για την ένωση των νησιών με την Ελλάδα. Πραγματοποιήθηκε το 1864.
Το πρώτο θύμα της αγγλικής διπλωματίας, σε σχέση με την Ελλάδα, ήταν ο Αλφρέδος, δεύτερος γιος της βασίλισσας Βικτορίας. Από καιρό, οι Βρετανοί ήθελαν ν’ απαλλαγούν από τα Επτάνησα, που μόνο προβλήματα τους δημιουργούσαν. Με ευχαρίστηση θα τα παραχωρούσαν στην Ελλάδα, αν δεν υπήρχε ο βασιλιάς Όθων και η εμμονή του στη Μεγάλη Ιδέα. Οι Βρετανοί, με κανέναν τρόπο δε ήθελαν να θιγεί η ακεραιότητα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, εκτός κι αν ήταν να ωφεληθούν οι ίδιοι
Στη στροφή της δεκαετίας του 1850 προς 1860, αγγλόφιλοι στα Επτάνησα προωθούσαν ένα φιλόδοξο σχέδιο: Τη δημιουργία της Επτανησιακής Ηγεμονίας, που θα περιλάμβανε τα Ιόνια νησιά και τις τουρκοκρατούμενες ακόμα Θεσσαλία και Ήπειρο, με ηγεμόνα τον πρίγκιπα Αλφρέδο.
Η έξωση του Όθωνα, τον Οκτώβιο του 1862, έκανε το σχέδιο ν’ ατονήσει. Ο πρίγκιπας Αλφρέδος προοριζόταν πια για βασιλιάς των Ελλήνων. Τον Νοέμβριο του 1862, ο πρωθυπουργός της Αγγλίας, λόρδος Πάλμερστον, κάλεσε τον Χαρίλαο Τρικούπη, Έλληνα επιτετραμμένο στο Λονδίνο.
«Αφού έφυγε ο Όθων», του είπε, «κρατάμε την Κέρκυρα και σας δίνουμε τα υπόλοιπα νησιά του Ιονίου»...
Οι Άγγλοι μπορεί να ήθελαν τον Αλφρέδο βασιλιά στην Ελλάδα. Δεν τον ήθελαν όμως, οι άλλες τότε μεγάλες δυνάμεις. Οι Άγγλοι προχώρησαν αλλιώς. Στις 10 Δεκεμβρίου του 1862, άρχιζε στην Αθήνα η εθνοσυνέλευση που θα οδηγούσε στην εκλογή νέου βασιλιά. Την ίδια μέρα, ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών, λόρδος Ράσελ, διαμηνούσε στον Χαρίλαο Τρικούπη πως «η βασίλισσα δεν θα είχε αντίρρηση να δοθούν τα Επτάνησα στην Ελλάδα, αν ο νέος βασιλιάς ήταν αρεστός στους Βρετανούς».
Τον ίδιο μήνα, έφτασε στην Αθήνα έκτακτος απεσταλμένος της αγγλικής κυβέρνησης. Το μήνυμα δεν έπαιρνε παρερμηνείες:
«Προκειμένου να στηριχτεί η μοναρχία στην Ελλάδα, η βασίλισσα Βικτορία ήταν πρόθυμη να ανακοινώσει στη βουλή των λόρδων και στο αγγλικό κοινοβούλιο την ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Όμως, η προσφορά αυτή δεν ίσχυε, αν οι Έλληνες εξέλεγαν βασιλιά που θα δημιουργούσε υποψίες ότι θ’ ακολουθούσε επιθετική πολιτική προς την Τουρκία»...

Η εθνοσυνέλευση ψήφισε να δοθεί το στέμμα της Ελλάδας στο 18χρονο γιο του νέου βασιλιά της Δανίας Γεώργιο, με το όνομα Γεώργιος ο Α’. Για να μην υπάρξει μπλέξιμο με αντιβασιλείες, η εθνοσυνέλευση τον κήρυξε ενήλικα. Οι Άγγλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Στις 13 Ιουλίου του 1863, μια διεθνής συνθήκη έδινε στα Επτάνησα το δικαίωμα να ενωθούν με την Ελλάδα, «εφόσον αυτό επιθυμούσε ο λαός τους», σαν να μην ήταν αυτό το αίτημα ματωμένων αγώνων μισού αιώνα.

Σε εκτέλεση της συνθήκης, ο αρμοστής Στορξ διέλυσε το κοινοβούλιο της Επτανησιακής πολιτείας και προκήρυξε εκλογές για τις 19 Σεπτεμβρίου. Παρουσιάστηκε ο ίδιος μπροστά στους νεοεκλεγέντες με το ερώτημα, αν ο λαός επιθυμεί την ένωση με την Ελλάδα. Πήρε την απάντηση με το ψήφισμα της 23ης Σεπτεμβρίου του 1863:

«Αι νήσοι Κέρκυρα, Κεφαλληνία, Ζάκυνθος, Λευκάς, Ιθάκη, Κύθηρα, Παξοί και τα εξαρτήματα αυτών ενούνται μετά του βασιλείου της Ελλάδος, όπως εσαεί αποτελώσιν αναπόσπαστον αυτού μέρος εν μιά και αδιαιρέτω πολιτεία, υπό το συνταγματικόν σκήπτρον της Αυτού Μεγαλειότητος του βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου του Α’ και των διαδόχων αυτού».

Τα θεμέλια για την τελική ευθεία μπήκαν στις 14 Νοεμβρίου του 1863 με την υπογραφή της συνθήκης του Λονδίνου, που παραχωρούσε τα Επτάνησα στην Ελλάδα. Δυο μέρες αργότερα, στις 16 του ίδιου μήνα, ο Γεώργιος ορκιζόταν βασιλιάς των Ελλήνων. Στις 29 Μαρτίου του 1864, ανακοινώθηκε η τελική συμφωνία: Τα νησιά παραχωρούνταν στην Ελλάδα ως προίκα στον Γεώργιο.

Δυο μήνες αργότερα, στις 21 Μαΐου, ο μετέπειτα πρωθυπουργός κι από τους βασικούς συντελεστές της έξωσης του Όθωνα, Θρασύβουλος Ζαΐμης, σε επίσημη τελετή στην Κέρκυρα, παραλάμβανε τα Επτάνησα ως πληρεξούσιος του νέου βασιλιά.

(Έθνος, 21.5.1998) (τελευταία επεξεργασία, 24.2.2009)http://historyreport.gr/

Η Λευκάδα μούσα των ποιητών – Μέρος Α΄ Πηνελοπη Κοψιδα • 14 Μαΐου 2017


http://aromalefkadas.gr
Share 4


Της Πηνελόπης Κοψιδά


Η Γαλάτεια Καζαντζάκη στο «Αφιέρωμα στο Σικελιανό» γράφει:
………..
Χίλια πουλιά πετούν, γιορτάζει η φύσις,
Που ξαναφέρνεις πίσω – ω να μας ζήσεις –
Την πρωτινή ομορφιά της στην Ελλάδα.
Ωσάν και σένα, άμποτε να ΄ταν κι άλλοι,
Για να γενή η Ελλάδα πιο μεγάλη,
Να ΄ταν κάθε νησί και μια Λευκάδα!

Κι αν η Λευκάδα, με την θαυμαστή φυσική ομορφιά της, αλλά και τους ξεχωριστούς ανθρώπους της, στάθηκε κατά καιρούς πηγή έμπνευσης για τους ανθρώπους του πνεύματος στην χώρα μας, ας δούμε πώς οι Λευκαδίτες ποιητές, που τη λάτρεψαν ως πατρίδα, εκφράστηκαν γι΄ αυτήν μέσα από τα ποιήματά τους και την τραγούδησαν με τη δική τους γλώσσα.
Με μια σειρά από δημοσιεύσεις θα προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε ή να θυμηθούμε τα ποιήματα Λευκαδίων ποιητών, που την πένα τους κίνησε η αγάπη ή και η νοσταλγία για το νησί τους.


ΛΕΥΚΑΔΑ ΜΟΥ

Λευκάδα μου, όλοι οι βράχοι σου είναι αμπέλια
πολύκαρπα, όλοι οι κάμποι σου είναι εληές,
κι ευωδιαστά σκορπίζεις χαμογέλια
στα λούλουδα, τραγούδια απ΄τις φωλιές.
Πάντα οι καρποί σου αδροί στάζουνε μέλια,
κι ο ήλιος, σα θείος ζωγράφος, πινελιές
πολύχρωμες σου απλώνει ολούθε, τέλεια
μαγέματα οι λευκές σου ακρογιαλιές.
Μάνα, με σιδερένια μπράτσα οι γιοί σου
σφιχτοδεμένοι οργώνουνε τη γη σου,
βρέχοντας μ΄άγιον ίδρωτα, και Συ
μας ξεδιψάς στα κρούσταλλα νερά σου,
με λάδι μας βλογάς, κι απ΄τα πλευρά σου
το αίμα σου τρέχει: κόκκινο κρασί.

Αναστάσιος Σκιαδαρέσης





ΛΕΥΚΑΔΑ


Φορές φορές που με πλανά ο νους μου και στα πίσω
με πάει να σταματήσω,
γλυκοπιθύμητο νησί, μια μια κάθε σου χάρη
αγνό μαργαριτάρι
Περνώ ως αρμάθα στ΄αργυρό της θύμησης το νήμα,
απ΄ το βουνό ως το κύμα:
Τους βελουδένιους κάμπους σου, τη Χώρα, τα΄ακρογιάλι
με μπόρα ή μαϊστράλι,
το κάστρο το Βενέτικο, τις βάρκες, τα καϊκια
την αμμουδιά ως τα φύκια.
Κι ανιστορώ τις χρυσαυγές, των δειλινών τα θάμπη,
που απαλοσβεί ότι λάμπει,
σαν, μες της ώρας βουτηχτό τα μάγια τα μεγάλα
σκυθρώπιαζες μια στάλα,
πνιγμένα αντιβουϊζοντας με τη στερνή καμπάνα,
καημούς και γέλια πλάνα.
Την ώρα τούτη – ω θύμησις – όλα κρυφολαλούσαν
κι αχούς με πλημμυρούσαν.
Την ώρα τούτη ξέχωρα, Λευκάδα, ο νους μου βάνει
που ανέγραφο στεφάνι
στην αγκαλιά σου μ΄έσφιγγε ψυχήν απ΄την ψυχή σου
σβώλο θαμπό της γης σου.

Κλεαρέτη Δίπλα Μαλάμου

ΛΕΥΚΑΔΑ


Πεισματικά τα βροχονέρια δέρνανε
τον τόπο μας κάθε χειμώνα.
Κι όπως του Ιόνιου πέλαγου τα κύματα
χτυπιούντανε σ΄άγριον αγώνα,
στο Λευκαδίτικο λιμάνι τρύπωναν
πλεούμενα κυνηγημένα
απ΄τον κουρσάρο το βοριά, ανεμίζοντας
πανιά στα ξάρτια ξεσκισμένα.
Μαστιγωμένοι απ΄τη βροχή διαβαίνανε
κάτω από το σπίτι μας ψαράδες,
σαν ξωτικά βαρειά κι αμίλητα
στις μαύρες τους τις νιτσεράδες.
Και γύρω μας της γειτονιάς παιδόπουλα
στα σπίτια τρυπωμένα τώρα,
χαζεύαμε από τα κλειστά παράθυρα
με δέος και με χαρά την άγρια μπόρα.
Χουχούλιζα το τζάμι κι όλο έγραφε
το δάχτυλό μου ζωγραφιές λουσάτες.
Δράκους, ντελφίνια, πέλαα, φτεροκάραβα,
γοργόνες, σύγνεφα αστραπές σπαθάτες.
Μα η κυρά η Χρυσαυγή μας, φώναζε
τα τζάμια πως λερώνει η παλαβιά μου.
Έρχονταν σαν τη θύελλα και σκούπιζε
με την ποδιά της τη φαρδειά, τα σχέδιά μου…

Κλεαρέτη Δίπλα Μαλάμου



1) Αναστάσιος Σκιαδαρέσης: Ποιητής, μεταφραστής και πολιτευτής. Γεννήθηκε το 1877 στην πόλη της Λευκάδας και πέθανε το 1941 στην Αθήνα. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Νεάπολης στην Ιταλία. Ασχολήθηκε έντονα με την πολιτική και εκλέχθηκε τέσσερις φορές βουλευτής Λευκάδας. Ουσιαστική του απασχόληση υπήρξε η διακονία των γραμμάτων και ιδιαίτερα της ποίησης. Τύπωσε τις συλλογές «Τραγούδια» (1904) και «Πάει πια» (1934). Λιγότερο γνωστά παραμένουν τα σατιρικά ποιήματά του, που τα δημοσίευσε σε διάφορα έντυπα της εποχής του για να καυτηριάσει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Σημαντικότατες όμως είναι και οι μεταφράσεις του από την αρχαία Ελληνική και Λατινική φιλολογία, τους Ευρωπαίους λυρικούς (Χάινε, Λαμαρτίνος, Ταγκόρ, Βερλαίν) και από την παγκόσμια λογοτεχνία γενικότερα. Σ΄ ένα γράμμα του ο Παλαμάς χαρακτηρίζει τον Σκιαδαρέση άριστο μεταφραστή. Το μεγαλύτερο μέρος του έργου του παραμένει μέχρι τώρα ανέκδοτο.

2) Κλεαρέτη Δίπλα Μαλάμου: Ποιήτρια και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Πρέβεζα, πατρίδα της μητέρας της, και μεγάλωσε στη Λευκάδα, πατρίδα του πατέρα της, που ήταν γιατρός και λόγιος. Στην Αθήνα σπούδασε για τρία χρόνια ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών. Οριστικά όμως την κέρδισε η λογοτεχνία, με την οποία ασχολήθηκε από μικρή στη Λευκάδα, όπου επηρεασμένη από το κλίμα της εποχής, αλλά και τον πατέρα της, λάτρη του Λαμαρτίνου, έγραφε ρομαντικούς στίχους. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές και διηγήματα και βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών για το διήγημα « Για λίγη αγάπη» το 1930 (τιμή που για πρώτη φορά αποδόθηκε σε Ελληνίδα. Πέθανε το 1977. Η Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών έστησε την προτομή της, δίπλα από εκείνες του Βαλαωρίτη και του Σικελιανού το καλοκαίρι του 1983.

Γιάννης Βουκελάτος – Ανθολογία Λευκαδίων Ποιητών 1787- 1983
Έκδοση του Περιοδικού «Λευκαδίτικη Εστία» – Αθήνα 1983

http://aromalefkadas.gr

Η Λευκάδα ως πηγ ή έμπνευσης των ποιητών – Μέρος Β΄ Πηνελοπη Κοψιδα • 24 Μαΐου 2017


http://aromalefkadas.gr

Της Πηνελόπης Κοψιδά


Κι αν η Λευκάδα, με την θαυμαστή φυσική ομορφιά της, την ιστορία της, αλλά και τους ξεχωριστούς ανθρώπους της, στάθηκε κατά καιρούς πηγή έμπνευσης για τους ανθρώπους του πνεύματος στην χώρα μας, ας δούμε πώς οι Λευκαδίτες ποιητές, που τη λάτρεψαν ως πατρίδα, εκφράστηκαν γι΄ αυτήν μέσα από τα ποιήματά τους και την τραγούδησαν με τη δική τους γλώσσα.



Ο Κωστής Παλαμάς στο «Τραγούδι Των Εφτά Νησιών» θα πει:


Χαίρε κι εσύ, της Ρούμελης γειτόνισσα, ω Λευκάδα,
του αρματολού φωλιά!
Ακόμα την ηρωική σου σπέρνει ανατριχάδα
Του ψάλτη σου η λαλιά.

Με μια σειρά από δημοσιεύσεις θα προσπαθήσουμε να γνωρίσουμε ή να θυμηθούμε τα ποιήματα Λευκαδίων ποιητών, που την πένα τους κίνησε η αγάπη ή και η νοσταλγία για το νησί τους.


ΛΕΥΚΑΔΑ


Χώρα της όμορφης ελιάς με τ΄ απαλό ακρογιάλι,
πόσες φορές δε μ΄ έπνιξε η νοσταλγία για σένα.
Στον ελαιώνα σου να ξαναρχόμουν πάλι
και στους γιαλούς σου νάβλεπα τα κύματα αφρισμένα.
~~~~~~~~~~~~~
Στο κάστρο το Βενέτικο να κοίταζα το ιβάρι
που καθρεπτίζ΄ η όψη σου του δειλινού τις ώρες.
Να ξαναζούσα τις βουερές τις νύχτες του Γενάρη
τ΄ ατέλειωτο ανεμόβροχο, τις τρικυμίες, τις μπόρες.
~~~~~~~~~~~~~~
Και στα στενά δρομάκια σου που κελαρύζ΄ η βρύση
τα βράδια του καλοκαιριού μες τη βαθιά γαλήνη
που το φεγγάρι ολόγιομο θαρθεί να σε φωτίσει
και τη γλυκιά τη θλίψη σου, ως νάταν, ν΄απαλύνει.
~~~~~~~~~~~~~
Χώρα της όμορφης ελιάς με τ΄ απαλό ακρογιάλι,
όπου κοντά σου πέρασα παιδί, κι εντός μου ζεις αιώνια,
ας ήτανε για μια στιγμή να ξαναρχόμουν πάλι
να ζήσω ότι δεν έζησα και μούκλεψαν τα χρόνια.

Βασίλης Φ. Φίλιππας



ΛΕΥΚΑΔΑ ΜΟΥ


Λευκή μου πέτρα εσύ!
Νεράιδα μεσ΄το πέλαγο,
Στρωμένη με τ΄αμπέλι και την ελιά σκεπή.
Άγια μου Μαύρα!
Οι ανατολές σου φως, τα δειλινά σου πυρκαϊές,
Οι λίμνες σου καθρέφτες.
Μου στρώνεις ανοιξιάτικα στρωσίδια να διαβαίνω,
Δαντέλλες στις ακρογιαλιές τ΄ όμορφο καλοκαίρι,
Φύλλα χλωμά το έρμο το φθινόπωρο
Και το χειμώνα πάχνες.
Παθιάζω στ΄άκουσμά σου.
Σαν είμαι ξαπλωμένος μεσ΄ τα ξερά χορτάρια σου,
Ώρα καλοκαιριού,
Φιλώ τ΄ άγιο σου χώμα,
Ρουφάω τ΄ άρωμά σου,
Είσαι για με τροφή κι ανάσ΄ αντάμα.
Σε καμαρώνω σα φοράς τον ήλιο στο κεφάλι,
Τη θάλασσα στηθόδεσμο την ώρα της γαλήνης,
Σα στολίζει η αγράμπελη
Κι η δάφνη σε ραντίζει με το πικρό της μύρο.
Ώ μάνα μου Λευκάδα!
Άγια μου Μαύρα!
Μη μου το δώσ΄ η μοίρα
Η σκύλα νοσταλγία
Να μου σπαράξει την καρδιά.

Γιάννης Αθηνιώτης



ΛΕΥΚΑΔΑ


Ένα μήνυμα νόστου στην Ιόνια θάλασσα

να, αυτό είσαι πατρίδα μου.

Κι ακόμα είσαι η μήτρα του πολύπαθου Οδυσσέα

είσαι το γαλάζιο πήδημα της Σαπφώς,

είσαι το πράσινο θρόισμα των Αμπελώνων σου,

είσαι το γκρίζο χαμόγελο των Ελαιώνων σου,

είσαι, και τι δεν είσαι πατρίδα μου.

Είσαι το λυρικό μονοπάτι του Πουνέντε….

Αλέκος Φίλιππας


Βασίλης Φ. Φίλιππας
Γεννήθηκε στην πόλη της Λευκάδας το 1906. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και για αρκετό διάστημα δικηγόρησε στη γενέτειρά του, ενώ παράλληλα έβγαζε την τοπική εφημερίδα «Αγροτική». Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου εξακολούθησε να δικηγορεί. Ασχολήθηκε με τη λογοτεχνία. Ποιήματά του και άλλα κείμενα δημοσιεύτηκαν κυρίως στις τοπικές εφημερίδες και σε περιοδικά της Αθήνας, χωρίς ποτέ να τα συγκεντρώσει σε βιβλίο. Πέθανε το 1962.



Γιάννης Αθηνιώτης
Γεννήθηκε το 1914 στη Λευκάδα. Καλλιτέχνης, ταλέντο πολυσύνθετο και πολυδύναμο, στη λογοτεχνία, στη ζωγραφική, στη σκηνογραφία, στην διακοσμητική. Γεννήθηκε το 1914 στη Λευκάδα, όπου έζησε και δημιούργησε. Η πνευματική και καλλιτεχνική ιστορία του τόπου είναι άμεσα συνδεδεμένη με το όνομά του. Η ποίηση υπήρξε ένα από τα ενδιαφέροντά του. Κατά τη διάρκεια της ζωής του δεν δημοσίευσε κανένα έργο του. Μετά το θάνατό του (1988), η αδερφή του Τασία Αθηνιώτη, ξεκίνησε την έκδοση ολόκληρου του λογοτεχνικού του έργου. Έτσι, το 1989 εκδίδεται η ποιητική συλλογή « Λυρικά Ποιήματα». Ακολουθεί το «Οδοιπορικό της Λευκάδας», που αποτελεί καταγραφή της λευκαδίτικης παράδοσης, και στη συνέχεια η «Κατοχική Τριλογία», ένα ποιητικό κείμενο που αναφέρεται στον εμφύλιο πόλεμο στη Λευκάδα. Και τελευταίο εκδίδεται το βιβλίο «Τα Θεατρικά Κείμενα και οι Κατοχικές Αναμνήσεις».

Αλέκος Φίλιππας: Γεννήθηκε στα Πλατύστομα το 1920. Ριζωμένος στο χωριό του, δεν σταμάτησε ποτέ να ασκεί την σκληρή δουλειά του αγρότη. Παράλληλα όμως, καθώς ήταν φιλοπρόοδος και εραστής την Ελληνικής Παιδείας, κατάφερε να αποκτήσει το Πτυχίο της Παντείου. Ασχολήθηκε με την ποίηση, ενώ η αγάπη του για τη Λευκάδα εκφράστηκε μέσα από την πολύμοχθη εργασία του που αφορούσε στην Ομηρική Ιθάκη. Υπήρξε θερμός υποστηρικτής και εκφραστής της θεωρίας περί Ομηρικής Ιθάκης του W. Dorpfeld. Πέθανε το 2012 στα Πλατύστομα.

– Γιάννης Βουκελάτος – Ανθολογία Λευκαδίων Ποιητών 1787- 1983 Έκδοση του Περιοδικού «Λευκαδίτικη Εστία» – Αθήνα 1983
http://aromalefkadas.gr

Χορεύουμε για την Κύπρο ! 20 Μάη 2017 στο θεατράκι στη μαρίνα Πάτρας 20.15 μ.μ.







Γραμματόσημο της Πολιτικής Διοίκησης του ΕΔΕΣ στη Λευκάδα (1944)


Στις 12 Σεπτέμβρη του 1944 οι Γερμανοί φεύγουν από τη Λευκάδα. Τρεις περίπου μήνες νωρίτερα, τα μέσα Ιούνη του 1944, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ στο νησί έχουν υποστεί με την καθοριστική συμβολή των γερμανικών δυνάμεων κατοχής και των συνεργατών τους, που πολέμησαν δίπλα-δίπλα με τους «οπλαρχηγούς» της Δεξιάς, συντριπτική ήττα στη λεγόμενη Μάχη της Λευκάδας, στα υψώματα του Λαϊνακιού. Εκατοντάδες τα θύματα μέσα στις γραμμές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ από το άγριο, κυρίως, κυνηγητό που ακολούθησε.



Γράφει ο Τάσος Γιάννη Κονιδάρης (Η Λευκάδα στη σκιά του εμφυλίου πολέμου 1943-1947, Ι. Σίδερης, 1985) για τα γεγονότα μετά τη μάχη: «Επακολούθησε μακελειό… Περίπου 80 άντρες του ΕΛΑΣ πότισαν με το αίμα τους την πεδιάδα της Βασιλικής…». Ο Ζώης Τ. Κουτσαύτης (Η εθνική αντίσταση στη Λευκάδα – Ιταλική και Γερμανική Κατοχή, Έκδοση Π.Ε.Α.Ε.Α. Λευκάδας, Αθήνα 1991) επισημαίνει για την αποχώρηση των Γερμανών: «Δεν είναι ανάγκη να διηγηθούμε τα ευτράπελα και γελοία που έγιναν με την κατευόδωση των Γερμανών από τους δεξιούς «οπλαρχηγούς» κλπ. Αρκεί να τονίσουμε ότι τους απέδωσαν τιμές, ότι τους ζητωκραύγαζαν και ότι πυροβολούσαν δηλ. έριχναν αποχαιρετιστήριες βολές. Ακόμα είχαν το θράσος να γράψουν οι ΕΔΕΣίτες σε μια εφημερίδα τους, ότι κατέλαβαν τη Λευκάδα ύστερα από σκληρή μάχη με τους Γερμανούς. Ξεχνάνε όμως να πούνε ότι οι Γερμανοί έφυγαν από τη Λευκάδα στις 12 του Σεπτέμβρη του 1944».



Στις 14 Σεπτέμβρη του 1944 ο λευκαδίτης ταγματάρχης Μαραγκός μαζί με τον Ιωάννη Φωτόπουλο και 150 άνδρες αποβιβάζονται στον Άγιο Νικήτα, ύστερα από επαφές των «οπλαρχηγών» της Λευκάδας με το Στρατηγείο του Ζέρβα.

Κάπως έτσι, λοιπόν, ήρθε «η Απελευθέρωσις της Λευκάδος» από τον ΕΔΕΣ. Στις 21 Σεπτέμβρη του 1944 ο «Γενικός Αρχηγός των Εθνικών Ομάδων Ελλήνων Ανταρτών Στρατηγός Ναπολέων Ζέρβας» κηρύσσει, μεταξύ άλλων, και το νησί της Λευκάδας σε «κατάσταση πολιορκίας» και θέτει σε ισχύ «τον Στρατιωτικόν Νόμον αναστέλλοντες τας συνταγματικάς διατάξεις περί ελευθεροτυπίας, δικαιώματος του συνέρχεσθαι κτλ. περί αρμοδιότητος και διαδικασίας διώξεως και εκδικάσεως αδικημάτων». Η εκτέλεση ανατίθεται «εις τους κατά τόπους στρατιωτικούς διοικητάς δυναμένους να εκδίδουν προς εκτέλεσιν λεπτομερεστέρας διαταγάς».

Την εποχή εκείνη εκδόθηκε από τον ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος), με απόφαση της πολιτικής διοίκησης του νησιού, και το πιο πάνω γραμματόσημο με την επισήμανση: «Ε.Δ.Ε.Σ. – Απελευθ. Λευκάδος – Πολιτ. Διοίκησις – 12-9-1944» και νέα αξία 5.000.000 δραχμών. Είναι ένα Τοπίο Κατοχής, η (Παναγία) Εκατονταπυλιανή της Πάρου, κι όπως αναφέρει το site greekstamp.blogspot.gr κυκλοφόρησαν στην ίδια σειρά («Επισήμανση Λευκάδας») δυο ακόμη κλάσεις ίδιας αξίας με Τοπία Κατοχής. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι στη πίσω όψη τα γραμματόσημα σφραγίστηκαν ανά τέσσερα ή δύο με τη σφραγίδα της Ε.Ο.Ε.Α. «Εθνικαί Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών ΕΔΕΣ Ε.Ο.Ε.», κι αυτό φαίνεται στην δεύτερη φωτογραφία.

Το βρήκαμε, για κάθε ενδιαφερόμενο, στον ηλεκτρονικό οίκο γενικών δημοπρασιών eBay και κοστίζει γύρω στα 32 ευρώ.

Από εκεί είναι επίσης και τα πιο κάτω γραμματόσημα του ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) που προοριζόταν για τις ταχυδρομικές ανάγκες της ελεύθερης Ελλάδας και την ταυτόχρονη οικονομική ενίσχυση του Ε.Α.Μ. Τα γραμματόσημα δεν χρησιμοποιήθηκαν, απλώς κάποια σφραγίστηκαν με τις διοικητικές σφραγίδες του Ε.Α.Μ.


 





Για όσους τέλος θα ήθελαν να εμβαθύνουν στα γραμματόσημα που κυκλοφόρησαν κατά τη διάρκεια της κατοχής και της Εθνικής Αντίστασης προτείνουμε την εδώ κατατοπιστική ανάρτηση του greekstamp.blogspot.gr.


http://www.kolivas.de

Η Λευκάδα ξέρει να πλανεύει… πάσης φύσεως ταξιδιώτες


12 Μαΐου 2017




Υπέροχα ηλιοβασιλέματα, εντυπωσιακές παραλίες με διεθνείς διακρίσεις, μακραίωνη Ιστορία, κοσμοπολίτικες διαδρομές, παραδοσιακοί οικισμοί και ντόπιες γεύσεις συνθέτουν το σεργιάνι μας σε τούτο το ξακουστό κομμάτι γης, που «πλέει» διαφορετικά από τα συνηθισμένα νησιά!

Γιατί η Λευκάδα είναι το μοναδικό νησί που μπορείτε να επισκεφτείτε με το αυτοκίνητο, χωρίς να πάρετε φεριμπότ, λόγω της πλωτής γέφυρας που την ενώνει με την Ακαρνανία. Στα δυνατά χαρτιά της σημειώστε τη δροσιά του απόλυτου γαλάζιου και τη φρεσκάδα του βουνού. Οσο για τη διαμονή και τη διασκέδαση σας, το νησί προσφέρει προτάσεις για όλους: από κάμπινγκ και ενοικιαζόμενα δωμάτια μέχρι πολυτελή και διακεκριμένα ξενοδοχεία. Για τους πιο περιπετειώδεις τύπους το νησί προσφέρει εναλλακτικές δραστηριότητες στη φύση, μέρη για αλεξίπτωτο πλαγιάς αλλά και για πεζοπορίες σε πολυθρύλητα φαράγγια.

Με όλες αυτές τις ομορφιές να ξεδιπλώνονται στα μάτια ντόπιων και επισκεπτών, καταλαβαίνει κανείς τι ενέπνευσε σπουδαίους ανθρώπους των Τεχνών και των Γραμμάτων -τέκνα του νησιού-, όπως τους Ιωάννη Ζαμπέλιο, Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, Αγγελο Σικελιανό και Νάνο Βαλαωρίτη. Η πρώτη γνωριμία με το νησί γίνεται στην πόλη της Λευκάδας. Η πρωτεύουσα του νησιού απλώνεται πάνω στο… απάνεμο λιμάνι, απ’ που ξεκινούν καΐκια και ιστιοπλοϊκά για το γύρο του νησιού.

Περπατήστε στα σοκάκια της πόλης. Μετά τον καταστρεπτικό σεισμό του 1825 η πόλη ανοικοδομήθηκε εκ νέου με βάση τον αγγλικό αντισεισμικό κανονισμό. Ανάμεσα στα σοκάκια θα δείτε και θα θαυμάσετε κάποια επιβλητικά κτίρια, όπως είναι οι Ναοί του Αγίου Σπυρίδωνα, του Αγίου Νικολάου, του Παντοκράτορα, το τριώροφο κτίριο της οικογενείας Σταματοπούλου. Ο κεντρικός πεζόδρομος ονόματι Ντέρπφελντ αποτελεί την αρχή και το φινάλε των περιπάτων σας. Το όνομα της οδού οφείλεται στο μεγάλο Γερμανό αρχαιολόγο Γουλιέλμο Ντέρπφελντ, ο οποίος αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ζωής του σε ανασκαφές σε διάφορα σημεία της Λευκάδας. Στην είσοδο της Λευκάδας υψώνεται το εντυπωσιακό κάστρο της Αγίας Μαύρας, πρότυπο οχυρωματικής αρχιτεκτονικής του Μεσαίωνα.



Χτίστηκε περίπου το 1300 από τους Ορσίνι με σκοπό την απόκρουση των πειρατών. Επίσης, αξίζει να επισκεφθείτε τη Μονή Φανερωμένης, την προστάτιδα των Λευκαδιτών, που αποτελεί σημαντικό θρησκευτικό μνημείο του νησιού. Πλήθος πιστών την επισκέπτονται του Αγίου Πνεύματος που εορτάζει. Το σημείο όπου είναι χτισμένη προσφέρει μοναδική θέα, ενώ απέχει 4 χλμ. από την πόλη.



Για πιο κοσμικές εμφανίσεις, στο χάρτη της Λευκάδας ξεχωρίζει ο πεζόδρομος μπροστά στο μόλο, στην ανατολική παραλία, απέναντι από τη μαρίνα με τα σκάφη. Εάν κυνηγάτε ηλιοβασιλέματα, επιλέξτε την ξύλινη γέφυρα των στεναγμών ή των ερωτευμένων όπως την αποκαλούν. Για τον καλύτερο προσανατολισμό σας να θυμάστε ότι από τη Χώρα ξεκινούν δύο κύριοι δρόμοι που οδηγούν στα ανατολικά με τα ήπια τοπία και στα δυτικά παράλια με τις εξωτικές παραλίες. Προς την ανατολική ακτή, που είναι και η πλέον αναπτυγμένη τουριστικά, θα συναντήσετε ψαροχώρια, όπως η Λυγιά και η Νικιάνα. Ο δρόμος θα σας φέρει στο πολυσύχναστο, κοσμικό Νυδρί. Πρόκειται για την πρώτη περιοχή στη Λευκάδα που αναπτύχθηκε τουριστικά κυρίως λόγω του Σκορπιού του Αριστοτέλη Ωνάση που βρίσκεται απέναντί του. Τα καραβάκια στο λιμάνι πραγματοποιούν εκδρομές στα κοντινά νησάκια και τις παραλίες. Τρία χιλιόμετρα από το Νυδρί βρίσκεται το Βλυχό, με τον πανέμορφο κόλπο του, καταφύγιο ιστιοπλοϊκών σκαφών.

Συνεχίζοντας την πορεία σας προς το Νότο, θα συναντήσετε εικόνες με πλατάνια, κρήνες, ελιές και βελανιδιές. Προς τα δυτικά, το τοπίο αλλάζει. Απόκρημνοι βράχοι που κατεβαίνουν μέχρι τη θάλασσα συνθέτουν εικόνες που προκαλούν πολλά επιφωνήματα θαυμασμού. Σε αυτή την πλευρά του νησιού, λοιπόν, πρωταγωνιστούν το διάσημο Πόρτο Κατσίκι, μία από τις πρώτες καλύτερες παραλίες της Μεσογείου, και οι πολυφωτογραφημένοι Εγκρεμνοί.

Η διαδρομή προς τον Βορρά περιλαμβάνει παραλίες λιγότερο διάσημες αλλά εξίσου εντυπωσιακές. Μεταξύ άλλων ξεχωρίζουν το Κάθισμα, με νερά να τα… πιεις σε σφηνάκι, και ο Αγιος Νικήτας, με τα δυνατά ντεσιμπέλ. Ο όρμος της Βασιλικής αποτελεί ιδανική επιλογή για τους λάτρεις των θαλάσσιων σπορ, με έντονο nightlife και πληθώρα επιλογών για διαμονή και φαγητό. Εάν θέλετε να κάνετε εκδρομές στα ορεινά, αξίζει να πάτε στη γραφική Εξάνθεια σε υψόμετρο 600 μέτρων, στην παραδοσιακή Καρυά με την πλακόστρωτη πλατεία και φυσικά στον οικισμό Εγκλουβή με την ιδιαίτερη φακή της, όπου στις αρχές Αυγούστου πραγματοποιείται μια γιορτή αφιερωμένη αποκλειστικά στο συγκεκριμένο όσπριο.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

Δείτε περισσότερα [εδώ]

https://www.mylefkada.gr




ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Οι  Σύλλογοι των Επτανησίων Πάτρας:
Ιθακησίων «Ο Οδυσσεύς»,  Ζακυνθίων «Διονύσιος Σολωμός», Κερκυραίων «Ο Άγιος Σπυρίδων»,  Κεφαλλήνων «Ο Άγιος Γεράσιμος» και Λευκαδίων «Η Φανερωμένη»
σας προσκαλούν
να τιμήσετε με την παρουσία σας
τις εκδηλώσεις που ετοίμασαν
για την 153η Επέτειο
 της Ένωσης της Επτανήσου με την Ελλάδα.




ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

KYΡIAKH   21  ΜΑΪΟΥ 2017
Στον Ιερό Ναό Αγίου Γερασίμου στην Ακτή Δυμαίων    

 ΩΡΑ 10:00  π.μ.                   Πανηγυρική Δοξολογία
Επίκαιρη ομιλία από τον κ. Ιωάννη Καραντζή,
Πρόεδρο του Συλλόγου  Ιθακησίων  Πάτρας
Μετά το τέλος της δοξολογίας θα προσφερθούν αναψυκτικά και γλυκά

ΣΑΒΒΑΤΟ  27  ΜΑΪΟΥ 2017              
Στον προαύλιο χώρο του   Ι.Ν. Αγίου Γερασίμου, Ακτή Δυμαίων
ΩΡΑ 08:00  μ.μ.                     Χορευτική – Μουσική βραδιά
 Συμμετέχουν τα χορευτικά  των Συλλόγων Κεφαλλήνων,  Λευκαδίων   και Δήμου Πατρέων  και  το Μουσικό συγκρότημα του Δήμου Πατρέων
                                 
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΜΑΪΟΥ 2017          
Στο Συνεδριακό Κέντρο  του Πανεπιστημίου Πατρών
                   
ΩΡΑ 8:30 μ.μ.   Συναυλία  «Μουσική και Τραγούδια για τα παιδιά της Κιβωτού»
Συμμετέχουν  Οι  «Τραγουδιστάδες τση Ζάκυθος»  και    η «Πολυφωνική Χορωδία Πάτρας»
(Οργάνωση: ΚΙΒΩΤΟΣ  ΑΓΑΠΗΣ  -
ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΠΑΤΡΑΣ)

Τα έσοδα της συναυλίας θα διατεθούν για την ενίσχυση του Ιδρύματος  «Κιβωτός της Αγάπης»

Άρωμα Ιόνιου με Μοσχοβόλημα αγάπης στην Αχαική Πρωτεύουσα

                         
             
Με  Άρωμα  Ιόνιου και   Μοσχοβόλημα αγάπης  

 θα πλημμυρίσουν οι καρδιές όλων

το  βράδυ   της Κυριακής   , της 28 του  Μάη,   για τον Ορέστη ,την Μαρία

τον Νικόλα και όλα τα παιδιά της Κιβωτού της Αγάπης !

Με την πρωτοβουλία των Επτανησίων της Πάτρας

η  ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΉ ΧΟΡΩΔΙΑ της Πάτρας  

και οι "ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΑΔΕΣ ΤΣΗ ΖΑΚΥΘΟΣ"

 φιλοδοξούν να σας σεργιανίσουν...σε Μουσικούς δρόμους 

Αγάπης και προσφοράς, με τα μοναδικά χρώματα του Ιονίου !!! 

Τραγουδούν για τα Παιδιά της "ΚΙΒΩΤΟΥ ΑΓΑΠΗΣ" ,,

Κυριακή 28 ΜΑΗ ,ωρα 8.15 μμ στο Συνεδριακό του Πανεπιστημίου  , σας περιμένουν..

. Είσοδος 8 ευρώ !

ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ Δεληγιώργη 24 Αθήνα τ.κ. 10437 Τηλ. 210 5234950 / 210 8023629 Εmail: eptasyn@gmail.com

                                                             
Προς                                                                                   11 Μαΐου 2017 
Αξιότιμο   Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων               Αρ. Πρωτ.: 35      
κο Νικόλαο Βούτση

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε

Το Δ.Σ της Συνομοσπονδίας μας που αποτελείται από ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ, ΕΝΩΣΕΙΣ και ΣΥΛΛΟΓΟΥΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΤΑΝΗΣΩΝ, με μεγάλη έκπληξη και απορία, με αφορμή πρόσφατο δελτίο τύπου που εξέδωσε η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία με την επωνυμία, «ΕΝΩΣΗ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ», πληροφορηθήκαμε για πραγματοποίηση εκδήλωσης στη Βουλή των Ελλήνων στις 15 /5/2017, που θα είναι αφιερωμένη στην 153η επέτειο της Ένωσης των Επτανήσων με την Ελλάδα.

Η επιλογή της συνεργασίας αυτής με αστική εταιρεία, για την επετειακή αυτή εκδήλωση, έχει προκαλέσει τεράστια δυσφορία και αγανάκτηση στα Διοικητικά Συμβούλια των Σωματείων μας, στα μέλη μας καθώς και σε πλήθος Επτανήσιων. Επισημαίνουμε δε ότι, η Εθνική Επέτειος αυτή, γιορτάζεται σε όλα τα Επτάνησα από τα Τοπικά Πολιτιστικά Σωματεία σε συνεργασία με τους Δημόσιους Φορείς, και έχουμε την πεποίθηση ότι και στην Αθήνα αντίστοιχα, θα άρμοζε η συνεργασία της Πολιτείας με Επτανησιακούς Πολιτιστικούς Φορείς.

Είμαστε βέβαιοι, πως γνωρίζετε ότι στο χώρο του Πολιτισμού, των Πολιτιστικών αξιών, των Γραμμάτων, των Τεχνών, των Παραδόσεων, των Επιστημών αλλά και πολλών άλλων μορφών του Πνεύματος, αυτοί που συνεχίζουν να φυλάττουν Θερμοπύλες, είναι οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι της χώρας μας. Το γεγονός αυτό δεν θα έπρεπε να περνά απαρατήρητο και μάλιστα, όταν οι σύλλογοι αυτοί προσφέρουν έργο, συντηρούμενοι δεκαετίες τώρα, μόνο από την πενιχρή συνδρομή των μελών τους και χωρίς κάποια υποστήριξη από την Πολιτεία.

Η συνεργασία των πολυάριθμων Σωματείων μας, τα οποία απαρτίζουν την «ΕΠΤΑΝΗΣΙΑΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ», ως εκπροσώπων των Επτανήσων σε όλες τις επετείους της ΕΝΩΣΕΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, γίνεται εδώ και πολλές δεκαετίες με κορυφαία εκδήλωση το 2014, έτος εορτασμού των 150 χρόνων της Ένωσης της Επτανήσου με την Ελλάδα, την παρουσίαση στο ΩΔΕΙΟ ΗΡΩΔΟΥ ΤΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ ολόκληρου του έργου του Διονυσίου Σολωμού «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», με πάνω από εξακόσιους Επτανήσιους χορωδούς και καλλιτέχνες.

Παράλληλα, με τις χορωδίες και τα χορευτικά μας, με θεατρικές ομάδες, με ανθρώπους του Πνεύματος και των Επιστημών, με Επιτροπές και πίσω απ’ όλους αυτούς, με ένα πλήθος λαού, τα ζωντανά κύτταρα διαφύλαξης και παραγωγής του Πολιτισμού μας, έχουμε πραγματοποιήσει έως σήμερα, εκδηλώσεις, υψηλότατου καλλιτεχνικού και πνευματικού περιεχομένου. Εκφράζουμε την πεποίθηση ότι στο μέλλον, κάθε παρόμοια προσπάθεια θα ενδυναμώνεται και θα ενισχύεται από την επίσημη Πολιτεία.

Τέλος κ. Πρόεδρε, θέλουμε να εκφράσουμε την εμπιστοσύνη μας στο πρόσωπό σας και στους συνεργάτες σας, θεωρούμε ότι θα κάνετε αυτό που πρέπει για τη συγκεκριμένη περίπτωση και τονίζουμε ότι τα Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Όργανα της Συνομοσπονδίας μας, περιμένουν με αγωνία την δική σας απόφαση.
Διατελώντας με εξαιρετική τιμή

                                                  ΕΚ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ

                           Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                     Η Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

   ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ        ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ         
        
ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ

Α.Ε. Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κο Προκόπη Παυλόπουλο
Α.Ε. Πρωθυπουργό της Ελλάδος κο Αλέξη Τσίπρα
· Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού κα Λυδία Κονιόρδου
· Υπουργό Δικαιοσύνης Διαφάνειας & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων κο Σταύρο Κοντονή
· Υφυπουργό Πολιτισμού κο Γεώργιο Βασιλειάδη
· Κοινοβουλευτικές Ομάδες
ΣΥΡΙΖΑ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ
Κ.Κ.Ε.
ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ
· Περιφερειάρχη Αττικής κα Ρένα Δούρου
· Περιφερειάρχη Ιονίων Νήσων κο Θεόδωρο Γαλιατσάτο
· Αντιπεριφερειάρχη Νήσων Αττικής κο Παναγιώτη Χατζηπέρο
· Δήμαρχο Αθηναίων κο Γεώργιο Καμίνη
· Δήμαρχο Κεφαλονιάς κο Αλέξανδρο Παρίση
· Μέλος Συμβουλίου ΙΟΝΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ Καθηγητή κο Νικόλαο Καραπιδάκη
ΜΜΕ

Ένα μεγάλο βιβλίο η κεντρική αγορά – Η πρωτοβουλία τριών φίλων


Αναρτήθηκε από: LefkadaPress 22/04/2017 7,549 Προβολές




Μα τι ωραία ιδέα ξημερώνοντας η παγκόσμια ημέρα βιβλίου…. Η Πάτυ Καλού κάτοικος της αγοράς πλέον χθες το βράδυ συναντήθηκε με δύο φίλες της… Την Νίκη και την Αγγελική για να τους πει την ιδέα της… Αύριο είναι η παγκόσμια ημέρα Βιβλίου και δεν θα ήταν άσχημα το απόγευμα της παραμονής (σήμερα) να γράψουν με κιμωλία στην κεντρική αγορά αποσπάσματα από τους αγαπημένους τους συγγραφείς… Και βγήκαν πριν λίγο… Και οι περαστικοί ενθουσιάστηκαν… Και άρχισαν να συμμετέχουν και αυτοί… Και όλο μαζευόταν κόσμος… Και η κεντρική μας αγορά έγινε ένα μεγάλο βιβλίο…
Μπρεχτ ,Λουντέμης, Σεφέρης, Ελύτης, Θερβάντες, Amitav Ghosh… Όποιον συγγραφέα αγαπά ο καθένας τον αποτυπώνει στο πλακόστρωτο της κεντρικής αγοράς… Και η Πάτυ δεν μπορεί να πιστέψει την ανταπόκριση που βρήκε η ιδέα της… ” Αύριο είναι η παγκόσμια ημέρα βιβλίου. Γράψτε σας παρακαλώ ότι καλούμε ολον τον κοσμο..να παρει κιμωλίες και να γράψει μια αγαπημένη φράση απο το αγαπημένο του βιβλίο”, θα μας πει η Πάτυ…. Ας το κάνουμε… Ας βάλουμε το βιβλίο και πάλι στη ζωή μας… Ας το τιμήσουμε … Με αυτό τον μοναδικό τρόπο… Ας κάνουμε την κεντρική αγορά απ’ άκρη σ’ άκρη μια αγκαλιά από συγγραφείς… Μπράβο κορίτσια!!!!




















































http://lefkadapress.gr/


Σπύρος Λ. Βρεττός: «Για να συμβεί ένα ιστορικό ποίημα, δεν χρειάζεται ο ποιητής να ξέρει ‘πολλή’ Ιστορία»


Συνέντευξη στην Ασημίνα Ξηρογιάννη //





Αφορμή για την συζήτηση το βιβλίο του «3+1 δοκίμια για τον Κ. Π. Καβάφη» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις poema. Ο Σπύρος Βρεττός με αυτό το βιβλίο ως αφετηρία μιλά για την Ιστορία του ιστορικού ποιήματος, για την ωραία ευθύτητα του Καβαφικού στίχου και την αποφθεγματική της διάσταση, για το ποίημα που «αισθηματοποιείται» για χάρη του ποιητή, για την διαχρονικότητα του Καβαφικού έργου: Ο Καβάφης προσχωρεί, είτε προγραμματικά, κατά τα τελευταία του χρόνια, είτε άθελά του, στο ενιαίο του κυκλικό «αφήγημα». Η ενότητα του έργου του αυτό φανερώνει: έναν Καβάφη που αποβλέπει σ’ αυτό το ενιαίο «αφήγημα», στο οποίο μπορεί να χωρέσει μια πλήρης, όσο γίνεται, και συνεκτική εικόνα για την Ιστορία. Μια Ιστορία κυκλικά επανερχόμενη. Ο Καβάφης είναι κοντά στην αέναη κυκλική κίνηση της Ιστορίας και στην κυκλική επαναφορά της» θα μας πει.

-Δοκίμια για τον Καβάφη, λοιπόν! Δεν είναι γραμμένα όλα την ίδια χρονική περίοδο, αυτό που υπάρχει τελευταίο στο βιβλίο έχει γράφτηκε πρώτο. Ποιές διεργασίες έγιναν μέσα σας για να αποφασίσετε να γράψετε βιβλίο για τον Καβάφη; Aπό ποιά πίστη εκκινείτε;

Δεν χρειάζονταν πολλές και ιδιαίτερες διεργασίες για τον Καβάφη. Όταν κάτι υπάρχει μέσα σου αυτοδικαίως, κάποια στιγμή αυτοδικαίως θα σε προκαλέσει και για το περισσότερο. Η ποίηση του Καβάφη ερχόταν και ξαναερχόταν μέσα μου. Το καλό είναι ότι έρχονταν μέσα μου ποιήματα που δεν τα είχα πολυσυνηθίσει. «Έφταιγε» σε αυτό και η δική μου, ιστορικού τύπου, ενασχόληση με τα πράγματα και τα γεγονότα του παρόντος. Θέλω να πω ότι η ιδιοσυγκρασία μου έγερνε προς τα εκεί, ώστε τελικά προέκυψαν κατά τρόπο αυτοδίκαιο, όπως είπα, τα δοκίμια για τον ιστορικό, βασικά, Καβάφη.
Ο Καβάφης γράφει σε ένα στίχο του αναφερόμενος στο ποίημα: «Σε δημιούργησα και συ αισθηματοποιήθηκες ολόκληρο για μένα». Ποιά και πόση η δύναμη του Καβαφικού ποιήματος, ώστε να εκπλήσσει το δημιουργό του; 

Στο ποίημα «Στον ίδιο χώρο», ένα από τα τελευταία του ποιήματα, ο Καβάφης αναφέρεται στο περιβάλλον της οικίας του και γενικότερα στο αστικό περιβάλλον, μέσα στο οποίο κινείται για πολλά χρόνια. Ένα περιβάλλον που ο ποιητής αισθάνεται πως το δημιούργησε ο ίδιος «μες σε χαρά και μες σε λύπες: με τόσα περιστατικά, με τόσα πράγματα». Τι θα περίμενε κανείς από το περιβάλλον που ο ίδιος δημιούργησε; Μια ανταπόδοση. Αυτή την ανταπόδοση φανερώνει ο Καβάφης με τον στίχο: «Κ’ αισθητοποιήθηκες ολόκληρο για μένα». Το περιβάλλον λοιπόν δεν το αισθητοποιεί ο ποιητής, αλλά αυτό είναι που αισθηματοποιείται ολόκληρο για τον ποιητή. Θα μπορούσε να πει: Σε δημιούργησα και σ’ αισθηματοποίησα. Όμως λέει: Σε δημιούργησα κι εσύ αισθηματοποιήθηκες ολόκληρο για μένα. Με όσα περιστατικά και μ’ όσα πράγματα κι αν γεμίσει κανείς το περιβάλλον του, όσες χαρές και όσες λύπες κι αν νιώσει μέσα σε αυτό, η αληθινή, ολοκληρωτική αισθηματοποίηση έρχεται μετά από όλα αυτά και έρχεται σαν ανταπόδοση. Αυτό το ποίημα ταιριάζει απόλυτα και στο πλέον δραστικό ποιητικό περιβάλλον του Καβάφη, που είναι το ιστορικό περιβάλλον. Ο Καβάφης φτιάχνει τα ιστορικά του ποιήματα με τον ίδιο τρόπο που ζει μέσα στο αστικό του περιβάλλον. Βάζει στα ποιήματά του τα αναγκαία ιστορικά «περιστατικά» και όλα τα «πράγματα», δηλαδή τους «φτωχικούς» και «αντιποιητικούς» του τρόπους, και ανακαλύπτει εκ των υστέρων το «αίσθημα» που παράγει το ιστορικό του ποίημα. Η ολοκλήρωση του ποιήματός του γίνεται από το ίδιο το ποίημα, γίνεται με την «αισθηματοποίησή» του. Ακόμα και η ειρωνεία του Καβάφη δεν είναι από τα «πράγματα» εκείνα που θα μπορούσαν να τον κάνουν να αισθανθεί ότι η χρήση της παράγει το «αίσθημα» του ποιήματος. Διότι ο Καβάφης δεν χρησιμοποιεί την ειρωνεία ευκαιριακά και προκειμένου να αποφέρει «αίσθημα». Εμφορείται από αυτήν και την ξεχνάει ως ποιητικό τρόπο, αφού δεν είναι απλώς ένας τρόπος, αλλά ένα παντεποπτικό βλέμμα. Είναι το ένστικό του, η ανάσα του. Ώστε λοιπόν μπορούμε να πούμε πως όντως η ολοκληρωτική αισθηματοποίηση του ιστορικού καβαφικού ποιήματος έρχεται εκ των υστέρων (σε αντίθεση π.χ. με τα ερωτικά του ποιήματα, όπου μετέρχεται ποικίλους ποιητικούς τρόπους
για να δημιουργήσει το «αίσθημα») και μάλλον εκπλήσσει τον «ιστορικό» Καβάφη, με τον τρόπο που εκπλήσσει και τον αναγνώστη της καβαφικής ιστορικής ποίησης.







–O Kαβάφης έγραψε ποιήματα που έχουν χαρακτηριστεί από τους μελετητές ως «ιστορικά». Ήξερε «πολλή» ιστορία;
Όπως γράφω στο βιβλίο μου «Για να συμβεί ένα ιστορικό ποίημα, δεν χρειάζεται ο ποιητής να ξέρει «πολλή» Ιστορία». Διαβάζοντας τον Καβάφη δεν έχω, ευτυχώς, την αίσθηση ότι ο ποιητής «γνώριζε» πολλά και πιστεύω πως ούτε κι ο ίδιος ήθελε να μεταδώσει την αίσθηση αυτή. Άλλωστε, η ανατρεπτική του ειρωνεία, όντας ειλικρινής, στοχεύει στο να τον καταδείξει, κάποιες φορές, παρά τα ιστορικά φαινόμενα, και ως σκοπίμως «ανιστόρητο». Και μόνο έτσι μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα ένα ιστορικό ποίημα: μέσα σε ένα «ανιστόρητο» τάχα περιβάλλον. Κάποτε λοιπόν τον ενδιαφέρει να ανατρέψει κατά κάποιο τρόπο την σοβαρότητα της Ιστορίας, ώστε η δική του ποιητική ιστορία και το δικό του ποίημα να φαίνεται πιο ισχυρό μέσα σε ένα ματαιωμένο γενικότερο πλαίσιο.

–Τί σας έλκει περισσότερο στον Καβαφικό στίχο;

Θα έλεγα ότι στον Καβάφη αυτό που με έλκει δεν είναι τόσο ο στίχος, ο οποίος μπορεί να είναι ακόμα και εντελώς στεγνός, μέχρι και αντιποιητικός, αλλά το συνολικό ποίημα. Ίσως αυτό να σχετίζεται με αυτό που είπα παραπάνω, ότι δηλαδή τόσο για τον ποιητή όσο και για τον αναγνώστη το ποίημα μοιάζει να «αισθηματοποιείται» στο τέλος του ή ίσως και μετά από αυτό. Στο τέλος αναδεικνύεται το άρωμα της ειρωνείας. Στο τέλος συγκολλιέται το ποίημα με όσα συγκολλητικά στοιχεία έχει ήδη μέσα του. Βέβαια δεν μπορεί να παραγνωριστεί η ωραία ευθύτητα του καβαφικού στίχου και η αποφθεγματική της διάσταση. Δεν μένω όμως σε αυτά. Το σύνολο του ποιήματος μού μιλάει περισσότερο.



-Tο έργο του θεωρείται διαχρονικό. Πώς διαβάζεται μέσα στο πλαίσιο της εποχής που διανύουμε; Μέσω ποιάς κίνησης της ιστορίας φιλοσοφεί και γίνεται παραινετικός;

Το έργο του Καβάφη είναι όντως διαχρονικό. Και δεν χρειάζεται να ξεχωρίσουμε τα ιστορικά από τα ερωτικά ποιήματα ή από τα παραινετικά. Όλα λειτουργούν διαχρονικά. Άλλωστε ο Καβάφης τον προσωπικό ερωτικό του χρόνο τον έχει μετατρέψει στα ποιήματά του σε χρόνο ιστορικό. Από κάποια στιγμή και μετά, τα ερωτικά του ποιήματα αναπτύσσονται με τον τρόπο του ιστορικού ποιήματος. Ο νέος του ποιήματος μοιάζει πλέον να ανήκει στην Ιστορία. Ο έρωτας αποκτάει ιστορική διάσταση. Ο Καβάφης προσχωρεί, είτε προγραμματικά, κατά τα τελευταία του χρόνια, είτε άθελά του, στο ενιαίο του κυκλικό «αφήγημα». Η ενότητα του έργου του αυτό φανερώνει: έναν Καβάφη που αποβλέπει σ’ αυτό το ενιαίο «αφήγημα», στο οποίο μπορεί να χωρέσει μια πλήρης, όσο γίνεται, και συνεκτική εικόνα για την Ιστορία. Μια Ιστορία κυκλικά επανερχόμενη. Ο Καβάφης είναι κοντά στην αέναη κυκλική κίνηση της Ιστορίας και στην κυκλική επαναφορά της. Όσο κι αν φαίνεται κάποιες φορές να «καθοδηγεί» προς ένα «τέλος» της Ιστορίας (π.χ. σε κάποια του ποιήματα με φιλοσοφικές, παραινετικές προεκτάσεις), εν τούτοις μόνο μέσω μιας κυκλικής κίνησης της Ιστορίας μπορεί ο ίδιος να γνωρίζει, ώστε τελικά να φιλοσοφεί και να γίνεται παραινετικός. Επειδή λοιπόν κανένα τέλος της Ιστορίας δεν είναι προ των πυλών, αλλά αυτή δείχνει να ξαναφέρνει στο προσκήνιο τον παλιό και γνώριμο εαυτό της, η ποίηση του Καβάφη δεν χάνει την διαχρονικότητά της. Ο ιστορικός της χρόνος έρχεται και ξανάρχεται μπροστά μας. Φωτογραφίζει την τρέχουσα πραγματικότητα. Την φανερώνει. Η καβαφική ποίηση διαβάζεται σα να είναι γραμμένη σήμερα.


Μοιραστείτε το άρθρο:

Ετικέτες: 1, F, Ασημίνα Ξηρογιάννη, Δοκίμιο, Συνεντεύξεις

http://fractalart.gr/spyros-vrettos