ποιήτρια Ιωάννα Κόκλα Παγκόσμια βράβευση


Eργοβιογραφικό

H Iωάννα Κόκλα γεννήθηκε στhν Λευκάδα και κατοικεί στην Ελευσίνα.
Είναι παντρεμένη με τον ελευσίνιο Αναστάσιο Στάμου και μητέρα δύο παιδιών, της
Αδαμαντίας και του Δημήτρη-Μαυρίκιου.
Είναι απόφοιτος Κοινωνική Λειτουργός, Εργοθεραπεύτρια και Εκπαιδευτικός. Ποιήματα και
άρθρα της δημοσιεύονται ανελλιπώς από το 1980 έως και σήμερα, σε λογοτεχνικά
περιοδικά, εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση.
Έχει εκδώσει πέντε ατομικές ποιητικές συλλογές: «Ανασασμός» (1983), εκδ. «Το Ελληνικό
βιβλίο», «Διαστολή στό σήμερα» (1987), εκδ. «Το Ελληνικό βιβλίο», «Πανάρχαιο κοχύλι»
(1993), εκδ. «Πάραλος», «Η κοινωνός ουσία του χρόνου» (2009), εκδ. «Κέντρον
Ελευσινιακών Μελετών-Δάειρα» και «Το εν Ελευσίνι φως» (2009), εκδ. «Κέντρον
Ελευσινιακών Μελετών-Δάειρα».
Συμμετέχει σε μια ομαδική ποιητική συλλογή, με τίτλο «23 νέοι Ποιητές» (1983), και σε
Ανθολογίες της Αθήνας και της Επαρχίας.
Το 1998, υπό την αιγίδα της «Αισχυλείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Ελευσίνας», εξέδωσε την
ιστορική μελέτη – έρευνα, με τίτλο «Ελευσίς – Θριάσιον, ονοματολογία – ετυμολογία».
Κατά τα έτη 1997, 1999, 2002, 2011 συμμετείχε ως εισηγήτρια στο 7ο , 8ο , 9ο
και 10ο
αντίστοιχα «Συμπόσιο Ιστορίας και Λαογραφίας των Δήμων Αττικής», με θέματα σχετικά με
την ιστορική πορεία της Ελευσίνος.
Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε χώρες του εξωτερικού, όπως επίσης και ποιήματά της
έχουν μελοποιηθεί από την μουσικό κ. Μ. Στούπη.
Έχει βραβευτεί κατά καιρούς από φορείς και λογοτεχνικά σωματεία.
Το 1982 βραβεύτηκε σε διαγωνισμό Ποίησης του «8ου Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή».
Το 1994 βραβεύτηκε από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, για την
αντιπολεμική της συλλογή «Διαστολή στο σήμερα».
Το 1997 σε διαγωνισμό παραδοσιακής ποίησης, έλαβε το 2
ο
βραβείο από το «Πνευματικό
Πρακτορείο Γιοχάνεσμπουργκ».
Το 1999 έτυχε τιμητικής διάκρισης στους «13ους Ποιητικούς Αγώνες Δελφών», από την
«Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών».
Το 2007 απέσπασε το «Βραβείο Σαπφούς», για την συμμετοχή της σε παγκόσμιο ποιητικό
διαγωνισμό, υπό την αιγίδα της «Αμφικτυονίας Ελληνισμού», με θέμα «Ειρήνη
Πανανθρώπινο Αγαθό».
Tο 2008, έλαβε το 3
ο
βραβείο σε παγκόσμιο ποιητικό διαγωνισμό, με θέμα «Περιβάλλον-
Φύση-Άνθρωπος», από το «τμήμα Γραμμάτων της Μουσικής Εταιρείας Βορείου Ελλάδος»,
το «Κέντρο Πολιτισμού και βιβλίου Ν. Α. Ευρώπης» και τον «Σύνδεσμο Εκδοτών Β.
Ελλάδος».
Και το έτος 2009, έλαβε το βραβείο της αμφικτύονος Κορίννης, σε παγκόσμιο ποιητικό
διαγωνισμό, με θέμα: «Αμφικτυονίες -Ολυμπιακή Ιδέα , δύο διαχρονικοί πανάρχαιοι
θεσμοί», από την Αμφικτυονία Ελληνισμού.
Είναι μέλος της «Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών», της «Εταιρείας Ιστορικών Συγγραφέων»,
της «Αμφικτυονίας Ελληνισμού» και ιδρυτικό μέλος του «Κέντρου Ελευσινιακών Μελετών
Δάειρα», όπου κατά καιρούς έχει διατελέσει Πρόεδρος, Αντιπρόεδρος κα γενική
Γραμματέας.


Αναδημοσιεύουμε από το “Λευκαδοτρόπιο”, τα αποτελέσματα του Παγκόσμιου  Ποιητικού Διαγωνισμού  με θέμα “Περιβάλλον – Φύση – Άνθρωπος”, για το έτος 2008 στον οποίον συμμετείχαν διακόσιοι ποιητές απ’ όλο τον κόσμο.

Ανακοινώθηκαν τα ονόματα των βραβευθέντων σε Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό με θέμα “Περιβάλλον – Φύση – Άνθρωπος”, για το έτος 2008 στον οποίον συμμετείχαν διακόσιοι ποιητές απ’ όλο τον κόσμο.


Υπενθυμίζουμε ότι η συμπατριώτισσά μας (σημ. γεννήθηκε στον Αλέξανδρο Λευκάδας) ποιήτρια Ιωάννα Κόκλα, είχε βραβευτεί και πάλι το έτος 2007 σε Παγκόσμιο Ποιητικό Διαγωνισμό, με θέμα “Ειρήνη – Πανανθρώπινο Αγαθό” με το βραβείο Σαπφούς, από την Αμφικτυονία Ελληνισμού.


Παραθέτουμε το βραβευμένο ποίημα της Ιωάννας Κόκλα και της ευχόμαστε πάντοτε επιτυχίες.
ΚΟΚΛΑ ΙΩΑΝΝΑ Πρωτεϊκή υπερκόσμια όψη του παντός
Στις απόκρυφες σπηλιές των βράχων
της ιστορικής μας θαλασσοταραχής,
ψυχανεμίστηκα
τον αρχαίο θεό Πρωτέα,
ν’ αλλάζει συνεχώς τις μορφές
του προσώπου του
και να ξεγλιστράει αθόρυβα
ανάμεσα απ’ τις γραμμές των συμβόλων
της πανανθρώπινης γνώσης…
Ξαφνιασμένη του έστησα
καρτέρι στο παρόν,
μήπως κ’ αντιληφθώ
πιστότερα το παρελθόν του
και τον είδα να φυγαδεύει
τις γερασμένες του προφητείες,
ανέγγιχτες προς το μέλλον…
Απ’ το ατελεύτητο κυνηγητό
της άπιαστης μορφής του απόκαμα
κι ακούμπησα να ξαποστάσω
στο βάθος της θάλασσας,
επάνω στ’ αχνάρια
της καλοθρεμμένης του βοσκής
και τότε συνάχτηκαν όλες μαζί
οι αμφίβιες ζωές
περιχαρείς κι ακάλεστες,
για να μου δείξουν τον πρωτόγονο
κυκλικό χορό της αιώνιας διδαχής
του εκλεκτού τους τροφοδότη, Πρωτέα.
Κι εκεί μέσα στο έρεβος
απ’ τα πελάγια βάθη
της αεικίνητης και απέραντης μνήμης,
θάμπος πρωτόγνωρο με συνεπήρε
κι ανοιγόκλεισα προς στιγμή
τα βλέφαρα των ματιών μου,
για να αισθανθώ ότι βρισκόμουν τυλιγμένη
στην υγρή θέρμη της αγκαλιάς
των γαλήνιων, πανάρχαιων μορφών του…
Τα κάτασπρα κι υπέργηρα μαλλιά του
στολισμένα με κοράλλια και φύκια,
σημάδια διαχρονικής λατρείας
μέσα απ’ τους διακόσμους
του βυθού της αναζήτησης,
βρίσκονταν υγρά και κολλημένα
επάνω και στην δική μου γήϊνη μορφή,
προσδίδοντάς μου την Πρωτεϊκή
υπερκόσμια όψη του παντός…




Δημοσιεύτηκε στο “Λευκαδοτρόπιο” (Τριμηνιαίο περιοδικό όργανο της Ομοσπονδίας των Απανταχού Λευκαδίτικων Συλλόγων), έτος 4ο, τεύχος 16ο, Ιανουάριος-Φεβρουάριος-Μάρτιος 2009.


Μερικά βιβλία της:

                         
                       


Δεν υπάρχουν σχόλια: